Wywiad z prof. dr hab. n. med. Grzegorzem Opolskim

Dzień dobry państwu.Jesteśmy na pierwszym Międzynarodowym KongresieKardiomiopatii.Nazywam się Mateusz Wylaś, jestemredaktorem Remedium.Ze mną jest pan profesorGrzegorz Opolski.Dzień dobry.Pan profesor jest przewodniczącym sesjiRzadsze przyczyny przerostu mięśnia sercowego wprzypadkach klinicznych, a dzisiaj porozmawiamyo kardiologii i kardiomiopatii.

Panie profesorze, kardiologia w 2024roku.Jak prezentuje się rola kardiologaw leczeniu onkologicznym?Kardionkologia to jest bardzo młoda,około dwudziestoletnia, specjalność, która bardzodynamicznie rozwija się, łącząca kardiologięi onkologię.Młoda dziedzina, bo dopieroprzed dwoma laty zostały opublikowane wytyczneEuropejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące postępowaniaw kardionkologii.Chciałbym podkreślić bardzo duży wkładpolskiego środowiska kardiologicznego w rozwój kardionkologiieuropejskiej, między innymi pana profesoraAdama Torbickiego i pana profesora SebastianaSzmita.Kardiologię i onkologię wiele łączy.Po pierwsze, choroby układu sercowo-naczyniowegoi choroby nowotworowe to są,najczęstsze przyczyny zgonów.Również choroby układu krążenia ichoroby nowotworowe mają wspólne czynniki ryzyka,tak jak na przykład paleniepapierosów, czy otyłość.Żyjemy dłużej, w związku z

tym później pacjenci zapadają na chorobęnowotworową i w związku ztym mają większe prawdopodobieństwo wystąpienia,choroby sercowo-naczyniowej.Tak więc łączy kardiologa ionkologa wspólny pacjent.Tym bardziej że, leczenieonkologiczne to nowoczesne, bardzo skuteczne, niesiew sobie również ryzyko wystąpieniapowikłań sercowo-naczyniowych.Tak więc rola kardiologa polegana zminimalizowaniu tego ryzyka sercowo-naczyniowego upacjenta onkologicznego i dzięki temuon może przyjmować najlepsze możliwe terapieonkologiczne.

A panie profesorze, czy każdypacjent onkologiczny powinien się znajdować podopieką kardiologa?I jak też nie przeoczyćpoważnych powikłań leczenia?U każdego pacjenta z chorobąnowotworową powinniśmy ocenić, ryzyko sercowo-naczyniowe,jego stan kardiologiczny oraz określićpotencjalne ryzyko związane z leczeniem onkologicznym.I właściwie onkolog w porozumieniuz kardiologiem decyduje o dalszym postępowaniu.Mam na myśli wdrożenie badańdiagnostycznych, obrazowych, jak również ewentualnewdrożenie leczenia kardioprotekcyjnego czy jużleczenia konkretnego choroby sercowo-naczyniowej.Mhm, dziękuję.

A u jakich pacjentów najbardziejboimy się powikłań kardiologicznych terapii ijakie z nich są najgroźniejsze?Przede wszystkim u pacjenta onkologicznego,

który ma już schorzenie kardiologiczne, awięc jest na przykład zniewydolnością serca, po przebytym zawale serca,ma zaburzenia rytmu serca.U tych pacjentów, zwłaszcza jeśliprzyjmują oni leczenie czy mają przyjąćleczenie onkologiczne, które może wpłynąćna pogorszenie stanu kardiologicznego.U tych pacjentów, no, powinniśmymyśleć o potencjalnych powikłaniach sercowo-naczyniowych.Jakie to są powikłania?Te najczęstsze i te najgroźniejszeto jest właśnie uszkodzenie lewej komory,czyli taka kardiomiopatia to jestto, o czym dzisiaj tu mówimy.A więc niewydolność serca poleczeniu, po chemioterapii.Następnie ostre zespoły wieńcowe, awięc zawał serca, zaburzenia rytmu orazpowikłania zakrzepowo-zatorowe.Czyli w praktyce możemy mówićo dwóch scenariuszach.

Ten pierwszy scenariusz, gdzie kardiologwspiera onkologa i druga sytuacja, kiedyonkolog wspiera kardiologa.A więc my mamy corazczęściej pacjentów z chorobą onkologiczną.Oczywiście oni nie są, --oni są włączani do leczenia, nowoczesnegoleczenia kardiologicznego, ale tutaj wsparcieonkologa jest niezwykle istotne.A więc działamy, można powiedzieć,w takim, w takiej kardiogrupie, którasię nazywa w zależności odtego, kto kogo zaprasza do tejwspółpracy albo onkokardiologia, albo kardionkologia.Ta współpraca niezwykle jest istotnado tego, żeby osiągnąć sukces terapeutyczny,bo dzisiaj my możemy precyzyjnieocenić ryzyko sercowo-naczyniowe u pacjenta onkologicznegoi również określić ryzyko terapiionkologicznej, jak również mamy możliwości terapeutyczne,a więc zapobiegania rozwinięciu sięna przykład właśnie kardiomiopatii, uszkodzenia sercapo chemioterapii, jak również leczeniujuż w sytuacji, kiedy ta niewydolnośćserca już jest.Panie profesorze, bardzo serdecznie dziękujemyza tą rozmowę.