Wyszukaj w wideo
Cykliczny węglan erytromycyny
5 minut o leku
"5 minut o leku" to seria wideo, w których w telegraficznym skrócie eksperci z różnych dziedzin medycyny omawiają wybrane substancje czynne i ich zastosowanie.
Odcinek 28
Cykliczny węglan erytromycyny to zaawansowana forma erytromycyny, stosowana w terapii trądziku – jednej z najczęstszych chorób skóry, mającej ogromny wpływ na jakość życia pacjentów. Wyróżnia się większą skutecznością i lepszą stabilnością w porównaniu do klasycznej erytromycyny.
- Jakie właściwości ma cykliczny węglan erytromycyny?
- Jakie są wskazania do jego stosowania?
- Jakie są działania niepożądane tego leku?
- Jak prawidłowo prowadzić terapię trądziku z wykorzystaniem antybiotykoterapii?
W kolejnym odcinku „5 minut o leku” prof. dr hab. n. med. i n. o zdr. Witold Owczarek, specjalista dermatologii i wenerologii, omawia najważniejsze fakty o cyklicznym węglanie erytromycyny – leku, który może znacząco poprawić wyniki terapii trądziku. Obejrzyjcie odcinek i poznajcie zasady skutecznego leczenia!
Dzień dobry, witam państwa wkolejnym odcinku Pięć minut oleku.
Dzisiaj będę Państwu przedstawiał jedenz miejscowych antybiotyków, czyli cykliczny, cyklicznywęglan erytromycyny.
Zacznę może od troszeczkę innejstrony, dlatego, że trądzik jest jednąz najczęstszych chorób skóry.Przede wszystkim występujące zmiany skórne,które możecie Państwo obserwować u znaczącejczęści młodych ludzi, istotnie obniżająich jakość życia, no i sądużym problemem psychospołecznym.
Do podstawowych czynników tworzących samproces zalicza się między innymi nadprodukcjęłoju, czyli łojotok, zaburzenie rogowaceniaujść jednostek włosowo-łojowych, kolonizację gruczołów łojowychprzez cutie-bakterium acnes oraz rozwójstanu zapalnego.
Kompleksowe leczenie jest przede wszystkimbardzo istotne dla wyleczenia zmian trądzikowych.Przede wszystkim wymaga on kompleksowegoleczenia skojarzonego, długotrmi-długoterminowego leczenia podtrzymującego orazprawidłowej pielęgnacji skóry.
Naszymi celami w terapii jestprzede wszystkim wyleczenie istniejących zmian, zapobieganiebliznom oraz zapobieganie rozwojowi nowychzmian zapalnych.
W terapii trądziku stosuje sięwiele substancji, ale z racji tego,że jest chorobą wieloczynnikową, dlategoleczenie powinno działać na możliwie jaknajwięcej czynników wywołujących chorobę.
Trądzik w takiej ogólnej klasyfikacjidzielimy na, na trądzik zapalny iniezapalny.Jeżeli chodzi o wykwity, któreobserwujemy na skórze, przede wszystkim będąto zaskórniki w trądziku zaskórnikowym.Mamy też trądziki łagodne, czyliśrednio nasilone, głównie grudkowo-krostkowe, ciężkie, grudkowo-krostkowelub guzkowe o średnim nasiele-nasileniuoraz ciężki trądzik guzkowy lub trądzikskupiony.
Jeżeli chodzi o terapię trądziku,warto zaznaczyć, że stosujemy w niejzarówno leki miejscowe.Mamy tutaj do wyboru trzysubstancje.Są to między innymi retinoidy,antybiotyki miejscowe i nadtlenek benzoylu.Leczenie skojarzone przy użyciu terapiimiejscowych i antybiotyku doustnego oraz leczeniedoustną izotretinoiną w tych postaciachnajbardziej nasilonych.Sam proces leczenia dostosowany jestdo aktualnie występujących zmian na skórze,natomiast warto zaznaczyć, że toleczenie powinno być ukierunkowane jak najwięcejczynników działających na powstawanie zmiantrądzikowych.
Warto pamiętać, że retinoidy sąpodstawowym elementem leczenia i między innymidziałają komedolitycznie, działają przeciwzapalnie iprzeciwbakteryjnie pośrednio.
Dużą grupą stosowaną w tymmiejscu są między innymi antybiotyki itutaj między innymi erytromycyna, klindamycyna,no i cykliczny węglan erytromycyny.Działają one przede wszystkim przeciwbakteryjnie,ale też pośrednio przeciwzapalnie i pośredniokomedolitycznie.
Mamy również nadtlenek benzoylu, któryrównież działa przeciwbakteryjnie, pośrednio przeciwzapalnie ipośrednio komelo-komedolitycznie.
Warto pamiętać, że z terapiamimiejscowymi związane je-są przede wszystkim działanianiepożądane.Najwięcej dotyczy stosowania miejscowych retinoidów,które powodują rumień, złuszczanie, pieczenie.Mamy również zmiany takie, którepowstają, powstają w przypadku stosowania nadtlenkubenzoidu, a w przypadku antybiotykówproblemem jest również lekooporność.Warto pamiętać, że antybi-antybiotyki miejscowepowodują lekooporność, jeżeli są źle stosowane.
Samo stosowanie antybiotyków miejscowych wtrądziku powinno być ograniczone do pewnychsytuacji, a najczęściej rekomendowanymi antybiotykamido stosowania miejscowego to przede wszystkimklindamycyna, erytromycyna i właśnie cyklicznywęglan erytromycyny.
Działa on dwu, trzykrotnie silniejniż erytromycyna i ma trzykrotnie dłuższyokres półtrwania.Warto o tym pamiętać, żewykazuje również większą trwałość w środowiskukwaśnym.
Sam cykliczny węglan erytromycyny dostępnyjest w postaci dwu i półprocentowegoroztworu na skórę oraz dwui półprocentowego żelu.
Działa na niektóre bakterie Gramujemne i na wiele bakterii Gramdodatnich.
W mechanizmie działania wykazuje większepowinowactwo do podjednostki 50S rybosomów wporównaniu do erytromycyny.
Warto pamiętać, że antybiotyki w leczeniu trądziku należy przepisywać tylko wtedy, kiedy są niezbędne. Trzeba również być pewnym, że pacjent będzie je stosował tak, jak tego chcemy, czyli regularnie i nie przerwie leczenia przed czasem ani go niepotrzebnie nie przedłuży.
Należy zaprzestać również stosowania antybiotyku, gdy zmiany zapalne ustąpią i nie stosować go dłużej niż dwanaście tygodni przez cały okres terapii.
Warto również pamiętać, że taką podstawową strategią postępowania w terapii miejscowej, mającą przede wszystkim ograni-- ograniczyć lekooporność, jest równoczesne stosowanie antybiotyków miejscowych z innymi lekami, między innymi nadtlenkiem benzoylu, ale również retinoidami miejscowymi.
Należy również stosować, a nie należy również stosować antybiotykoterapii ogólnej i antybiotykoterapii miejscowej jednocześnie, dlatego, że ryzyko powstawania lekooporności wtedy istotnie wzrasta.
Jeżeli mówimy o terapii skojarzonej,warto pamiętać, że możemy kojarzyć różnepreparaty jeden na noc, jedenna dzień.Warto również stosować terapię naprzemiennąróżnymi lekami lub stosować preparaty łączone.
W takim klasycznym ujęciu stosowaniepreparatów miejscowych antybiotykowych związane jest przedewszystkim ze trądzikiem zapalnym ośrednio nasilonym bądź łagodnym nasileniu.
Warto pamiętać, że wtedy stosujemyantybiotyk miejscowy, m. in.Cykliczny węglan erytromycyny w formieciągłej codziennie do ustąpienia zmian lubnie dłużej niż dwanaście tygodniw skojarzeniu między innymi z nadtlenkiembenzoylu lub retinoidem miejscowym.Taka terapia naprzemienna stosowana unaszych chorych może przynieść bardzo dobrerezultaty, szczególnie w pierwszym okresiejako terapia inicjująca, ponieważ obniżenie populacjicutineum bacterium acnes istotnie wpływana zmniejszenie stanu zapalnego.Stąd też w takiej formulacjimoże być stosowana u pacjentów jakoterapia pierwszego wyboru.
W tym ogólnym podsumowaniu chciałemPaństwu zaznaczyć, że terapia miejscowa maswoje ugruntowane miejsce w leczeniuzmian trądzikowych.Zalicza się do niej międzyinnymi retinoidy, nadtlenek benzoylu, ale równieżantybiotyki.
Z antybiotyków cykliczny węglan erytromycynyjest istotnym elementem stosowania w terapiiinicjującej, między innymi ze względuna to, że istotnie zmniejsza populacjęcutineum bacterium acnes.
W tym przypadku należy pamiętaćrównież, że prawidłowa terapia powinna dotyczyćczasu stosowania takiego leczenia niedłużej niż dwanaście tygodni lub doustąpienia zmian zapalnych i byćprowadzona w skojarzeniu z innymi lekami,między innymi nadtlenkiem benzoylu lubretinoidem miejscowym.
Dziękuję bardzo.
Rozdziały wideo

Wprowadzenie do miejscowych antybiotyków i trądziku

Kompleksowe leczenie trądziku

Klasyfikacja trądziku i opcje terapeutyczne

Mechanizmy działania leków na trądzik

Działania niepożądane i lekooporność antybiotyków

Wytyczne dotyczące stosowania miejscowych antybiotyków

Charakterystyka cyklicznego węglanu erytromycyny

Zapobieganie lekooporności w terapii trądziku

Podejścia do terapii skojarzonej i naprzemiennej

Zastosowanie cyklicznego węglanu erytromycyny w terapii skojarzonej
