Wyszukaj w wideo
Sulodeksyd
5 minut o leku
"5 minut o leku" to seria wideo, w których w telegraficznym skrócie eksperci z różnych dziedzin medycyny omawiają wybrane substancje czynne i ich zastosowanie.
Odcinek 26
Sulodeksyd to lek o plejotropowym działaniu naczyniowym, wykorzystywany zarówno w leczeniu przewlekłej niewydolności żylnej, jak i miażdżycy tętnic kończyn dolnych. Wyróżnia się korzystnym profilem bezpieczeństwa, także u pacjentów z grup ryzyka, oraz prostym schematem dawkowania.
• Czy sulodeksyd poprawia rokowanie sercowo-naczyniowe?
• Kiedy warto go włączyć — przed czy po zabiegach rewaskularyzacyjnych?
• Dlaczego może być bezpiecznie stosowany jako alternatywa w profilaktyce powikłań zakrzepowych?
Na te pytania odpowiada dr hab. n. med. Iwona Gorczyca-Głowacka, specjalistka kardiologii, w kilku-minutowym wykładzie podsumowującym aktualne dane i praktyczne wskazania do stosowania sulodeksydu.
Zobaczcie też:
Szanowni Państwo, witam Państwa bardzoserdecznie na kolejnym odcinku zcyklu pięciu minut o leku.Odcinek poświęcony jest lekowi sulodeksydowi.Przyczyną rozważań o sulodeksydzie jestfakt, że lekarze w większości specjalizacjistykają się z pacjentami zchorobami naczyniowymi, czyli z przewlekłą chorobążylną i z miażdżycą tętnickończyn dolnych.U co piątego pacjenta posześćdziesiątym roku życia te choroby współistnieją,co wynika ze wspólnej patofizjologiiobu schorzeń i ze wspólnych czynnikówetiologicznych.U podłoża tych chorób leżyzwykle uszkodzenie glikokaliksu.Co ciekawe, przewlekła choroba żylna,jak wiemy, występuje zwykle u kobiet,ale też i częstość występowaniamiażdżycy tętnic kończyn dolnych jest wyższau kobiet niż u mężczyzn.Im pacjent starszy, tym ryzykowystępowania chorób naczyń żylnych i tętniczychoczywiście wzrasta wraz z rozpowszechnieniemczynników ryzyka obu schorzeń.Przewlekła choroba żylna i chorobatętnic kończyn dolnych, jak wspominałam, częstowspółistnieją i zdarza się takżejuż u osób młodych, właśnie wszczególności u kobiet z przewlekłąchorobą żylną, mamy czynniki ryzyka, takiejak nikotynizm, otyłość, cukrzyca, nadciśnienie,dyslipidemia, które są klasycznymi uznanymi czynnikamiryzyka chorób tętniczych.Zatem u tych osób możnapodejmować działania mające na celu ileczenie przewlekłej choroby żylnej, atakże profilaktykę wystąpienia miażdżycy tętnic kończyndolnych.Znakomitym rozwiązaniem jest bohater dzisiejszegoodcinka, czyli sulodeksyd.Sulodeksyd charakteryzuje się plejotropowym działaniem.
Jak doskonale wiemy, działa przeciwzakrzepowo,przeciwzapalnie, ma niezwykle istotne właściwości chroniąceśródbłonek, poprawia także funkcje reologiczne.Co ważne, jego plejotropowe działaniewystępuje zarówno w naczyniach tętniczych, jaki w naczyniach żylnych.Liczne badania kliniczne potwierdzają poprawęsamopoczucia, redukcji objawów chorób żylnych ichorób tętniczych u pacjentów.Ale co istotne, sulodeksyd takżepoprawia rokowanie.W metaanalizie sześciu badań obejmującejniemal osiem tysięcy pacjentów wykazano, żesulodeksyd redukuje śmiertelność z przyczynsercowo-naczyniowych, oczywiście z powodu żylnej chorobyzakrzepowo-zatorowej, a także z powoduzawału serca.
Sulodeksyd jest lekiem, który mabardzo szerokie wskazania rejestracyjne.Oczywiście stosujemy go w leczeniuobjawowej, przewlekłej niewydolności żylnej.Jest stosowany jako terapia uzupełniającaw leczeniu owrzodzeń żylnych.Zarejestrowany jest także w leczeniuobjawowym przewlekłej obturacyjnej choroby tętnic kończyndolnych o umiarkowanym stopniu nasilenia.Częstym wskazaniem do jego stosowania,zgodnym z dokumentem rejestracyjnym jest przedłużonaprofilaktyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej upacjentów, którzy zakończyli standardowe leczenie przeciwzakrzepowez powodu zakrzepicy żył głębokichlub też zatorowości płucnej.Sulodeksyd zarejestrowany jest również wewskazaniu okulistycznym, a konkretnie w retinopatiicukrzycowej.
Dawkowanie i stosowanie sulodeksydu dlapacjenta jest bardzo proste.Lek może być stosowany wpostaci doustnej, a także w postaciparenteralnej.Ważne jest to, że charakteryzujesię on wysokim powinowactwem do endoteliumi do glikokaliksu.Nie wiąże się z białkamikrążącymi we krwi, zatem nie zmienia
wyników parametrów układu krzepnięcia.Co za tym idzie, stosowaniejego jest bardzo proste.Nie oznaczamy żadnych parametrów układukrzepnięcia w celu monitorowania działania leku.Sulodeksyd metabolizowany jest w wątrobiei wydalany przez nerki.Vesel Due F jest oryginalnymsulodeksydem i w przeciwieństwie do biopodobnegosulodeksydu charakteryzuje się prostszym składem,zarówno jeżeli chodzi o skład substancjipomocniczych, jak i jeżeli chodzio skład otoczki, co sprawia, żejest lekiem bardzo dobrze tolerowanymprzez naszych pacjentów.Wpływa to również na to,że ma on długi termin ważnościi może być przechowywany wstosunkowo wysokich temperaturach.
Dawkowanie leku jest bardzo proste.Zarówno w leczeniu przewlekłej niewydolnościżylnej, w leczeniu owrzodzeń żylnych, jaki przewlekłej obturacyjnej choroby tętnickończyn dolnych, czy wreszcie w przedłużanejwtórnej profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.Rekomendujemy stosowanie dwa razy dzienniedwóch kapsułek.Sulodeksyd możemy stosować oczywiście zinnymi lekami wenoaktywnymi, chcąc uzyskać skumulowany,korzystny addycyjny efekt.Możemy stosować go z kwasemacetylosalicylowym lub z klopidogrelem.W przeciwieństwie do doustnych, bezpośrednichantykoagulantów nie mamy żadnych wskazań doredukowania dawki sulodeksydu.Zawsze stosujemy dawkę dwa razydziennie dwie kapsułki.
Zastanawiamy się czasami, na jakimetapie przewlekłej choroby żylnej czy miażdżycytętnic kończyn dolnych u naszegopacjenta włączyć sulodeksyd.W szczególności odnosi się todo pacjentów, u których planowana jestalbo rewaskularyzacja tętnicza, albo operacyjneleczenie przewlekłej niewydolności żylnej.Proszę zapamiętać, że interwencji chirurgicznejpoddawany jest tylko nieznaczny odsetek naczyńtętniczych lub żylnych u naszych
pacjentów.Choroba toczy się we wszystkichnaczyniach, w naczyniach każdego kalibru. Dlatego teżnawet u pacjentów, którzy sąkwalifikowani do leczenia zabiegowego, którzy sąjuż po leczeniu zabiegowym, alenadal mają objawy, utrzymujemy leczenie Sulodeksydem.Oczywiście rekomendujemy je wszystkim pacjentomobjawowym i stosujemy je nieprzerwanie.Leczenie zabiegowe przewlekłej choroby żylnej,jak i miażdżycy tętnic kończyn dolnych.Poza tym, że tak jakwspominałam, nie obejmuje całego zmienionego chorobowoobszaru naczyniowego, samo w sobiejest również czynnikiem silnie uszkadzającym śródbłoneknaczyniowy.Dlatego nie rozwiązuje problemu chorobynaczyniowej naszych pacjentów i jest onorekomendowane także po leczeniu zabiegowym.
Sulodeksyd ma bardzo unikatową iklinicznie istotną cechę, albowiem charakteryzuje sięniezwykle niskim ryzykiem powikłań krwotocznych.Jest lekiem bardzo bezpiecznym.Jest to istotne u pacjentów,którzy mają podwyższone ryzyko krwawienia wynikającez potencjalnego leczenia przeciwkrzepliwego.Są to głównie osoby wwieku podeszłym.Są to pacjenci z zespołemkruchości, pacjenci z przewlekłą chorobą nerek,z niewydolnością wątroby, z anemią,z małopłytkowością, z aktywną chorobą nowotworowączy też z chorobami przewodupokarmowego, które predysponują do krwawień.W licznych danych klinicznych niewykazano, by Sulodeksyd powodował zwiększone ryzykopowikłań krwotocznych z pełnym profilembezpieczeństwa w wymienionych grupach pacjentów, tenlek możemy stosować.
Podsumowując krótką informację o Sulodeksydzie,należy podkreślić, że preparat Veseldue Fma bardzo szerokie wskazania rejestracyjnezarówno w objawowej przewlekłej chorobie żylnej,jak i w objawowej miażdżycytętnic kończyn dolnych, a także wprzedłużonej profilaktyce u pacjentów zżylną chorobą zakrzepowo zatorową.Jego wielokierunkowe działanie przekłada sięna liczne korzyści kliniczne u naszychpacjentów, a także na poprawęrokowania.Proste zasady stosowania sprawiają, żejest to lek, który może byćrekomendowany przez lekarzy wielu specjalizacjidla szerokiej grupy pacjentów, w tymrównież pacjentów, u których jestzwiększone ryzyko krwawienia, bo lek tenjest niezwykle bezpieczny.Dziękuję za uwagę.
Rozdziały wideo

Wprowadzenie i epidemiologia chorób naczyniowych

Mechanizmy działania i dowody kliniczne sulodeksydu

Farmakokinetyka, postać handlowa i dawkowanie
