Anki, czyli jak zapamiętywać, aby nie zapominać

Studia lekarskie są powszechnie uznawane za jedne z najbardziej wymagających kierunków. Nie ma się czemu dziwić. Sześć długich lat nauki, opasłe podręczniki, drobiazgowe wytyczne, setki egzaminów i testów mogą odstraszyć wielu chętnych. Trudni pacjenci z wielochorobowością i szybkie tempo pracy nierzadko powodują, że czujemy się jak dzieci we mgle. Niestety, pomimo zaangażowania i dodatkowej nauki, z upływem czasu zapominamy część informacji i w efekcie musimy uczyć się na nowo. Jest to nie do uniknięcia. Błędne koło ciągłego doczytywania i zapominania chwilami przypomina fatum skazujące nas na porażkę.

Istnieje wiele znanych sposobów na poprawę efektywności nauki, od prostszych jak zdrowa dieta, aktywność fizyczna czy odpoczynek, aż po te bardziej złożone, jak mnemotechniki. (Jesteś ciekawa/y, jak uczą się studenci medycyny i lekarze? Zobacz raport Remedium "Jak uczą się..."!) Jednak tutaj chciałbym się skupić na rozwiązaniu, które w mojej ocenie jest bardzo skuteczne, a w Polsce wciąż mało popularne – Anki!

Czym jest Anki?

Anki to prosty program, który pozwala na tworzenie rozbudowanych fiszek zawierających m.in.: złożony tekst, grafikę i nagrania audio. Istotą działania aplikacji jest system „Spaced Repetition”, czyli nauka w interwałach. W końcu repetitio est mater studiorum (łac. powtarzanie jest matką wiedzy). Badania potwierdzają, że częste powtarzanie materiału wiąże się z dokładniejszym i trwalszym zapamiętywaniem informacji. Jednak istotne jest, jak to robimy. Najważniejsze dla długotrwałego efektu jest powtarzanie aktywne, czyli takie, gdzie sami staramy się odtworzyć z pamięci dane zagadnienie, a nie jedynie biernie czytamy tekst po raz kolejny. Innymi słowy należy powtarzać, kiedy jeszcze nie zdążyliśmy zapomnieć!

Brzmi banalnie, ale jak powtarzać, aby nie zakopać się pod stertą tysięcy fiszek powtarzanych całymi dniami do końca życia zawodowego? Tutaj właśnie przychodzi z pomocą Anki! Po rozwiązaniu danej fiszki w programie, oceniamy, jak trudna dla nas była, poprzez wybranie jednej z następujących opcji: „Powtórz”, „Trudna”, „Dobra”, „Łatwa”. Na podstawie naszej oceny program oszacuje, kiedy powinniśmy powtórzyć tę fiszkę, aby było to jak najbardziej efektywne. Początkowo przerwa w nauce trwa 1-2 dni, ale z czasem będą to tygodnie czy miesiące. Innymi słowy, zadaniem tego programu jest ograniczenie powtórek do koniecznego minimum, tak abyśmy nie zdążyli zapomnieć danego zagadnienia. Po kilku takich powtórkach nie powinniśmy mieć problemu z omówieniem materiału nawet obudzeni o drugiej w nocy na oddziale - w końcu nigdy nie wiadomo, co nas spotka na dyżurze.

Przewaga Anki nad innymi aplikacjami

Po pierwsze, Anki jest dostępne zarówno w przeglądarce internetowej jak i w aplikacji na Windows, MacOS, Linux, Android, iOS/iPadOS. Synchronizacja fiszek jest banalnie prosta, a twórcy zapewniają, że program poradzi sobie z ponad 100 000 fiszek na jednego użytkownika. 

Po drugie, program jest darmowy na wszystkich platformach z wyjątkiem iOS/iPadOS (jednorazowa płatność) i nie zawiera żadnych mikropłatności. Nie ma również opcji „premium”. 

Po trzecie, Anki jest programem otwartym, który umożliwia użytkownikom tworzenie własnych dodatków wzbogacających program o nowe funkcje i zmieniające szatę graficzną. Obecnie dostępnych jest ponad sto dodatków – wszystkie darmowe.

Podsumowanie

Zdaję sobie sprawę, że tego typu rozwiązanie może nie przypaść do gustu każdemu. Niemniej uważam, że warto spróbować swoich sił z Anki, gdyż może się okazać nieocenionym sprzymierzeńcem zarówno na studiach, stażu jak i w trakcie specjalizacji. Zdobyta, i, co ważniejsze, utrwalona wiedza, to inwestycja na lata. Raz opanowany materiał pomoże nam w zdawaniu egzaminów na kolejnych latach, ale też w pracy lekarza. 

Nie ulega wątpliwości, że program ma największy potencjał w szerokich specjalnościach, takich jak choroby wewnętrzne czy pediatria. Jednak nie zapominajmy, że niezależnie od specjalizacji, każdy z nas musi doskonale znać postępowanie i dawkowanie leków w stanach zagrożenia życia – zwłaszcza o tej drugiej w nocy, będąc na samodzielnym dyżurze!