Wyszukaj w publikacjach
Zespół nagłej śmierci łóżeczkowej – czynniki ryzyka SIDS, które warto omówić na wizycie patronażowej

Zespół nagłej śmierci łóżeczkowej (ang. SIDS – sudden infant death syndrome) to nagła, niewyjaśniona śmierć zdrowego dziecka poniżej pierwszego roku życia, która następuje najczęściej w czasie snu, a mimo pełnej sekcji zwłok, analizy miejsca zgonu i przeglądu historii medycznej nie udaje się ustalić przyczyny.
Epidemiologia i znaczenie kliniczne SIDS
Mimo znacznych spadków przypadków SIDS po wdrożeniu kampanii na rzecz bezpiecznego snu, SIDS nadal pozostaje główną przyczyną zgonów niemowląt po okresie noworodkowym w krajach rozwiniętych. W USA notuje się około 2300 zgonów rocznie (0,4/1000 urodzeń), a w Australii w 2016 roku – 94 przypadki.
SIDS występuje najczęściej między 2. a 4. miesiącem życia, rzadko poniżej 1. miesiąca. Występuje częściej u chłopców niż u dziewczynek (30–50% przewaga).
Patogeneza zespołu nagłej śmierci łóżeczkowej – teoria potrójnego ryzyka
Najpowszechniejszym modelem wyjaśniającym SIDS jest tzw. hipoteza potrójnego ryzyka (triple risk model), według której zgon następuje w wyniku współistnienia trzech czynników:
- wrażliwe dziecko – np. wcześniak, dziecko z defektami regulacji autonomicznej lub wadami wrodzonymi mózgu;
- krytyczny okres rozwoju – między 2. a 4. miesiącem życia, kiedy układ oddechowy i autonomiczny dynamicznie dojrzewają;
- zewnętrzny stresor – np. spanie w pozycji na brzuchu, miękkie posłanie, narażenie na dym tytoniowy.
Zaburzenia w zakresie neuroprzekaźnictwa serotoninowego w pniu mózgu, w tym zmniejszona gęstość receptorów 5-HT i ich enzymów syntezy, zostały potwierdzone w wielu badaniach neuropatologicznych SIDS.
Czynniki ryzyka SIDS
- Pozycja snu
- Spanie na brzuchu zwiększa ryzyko SIDS nawet 10-krotnie.
- Spanie na boku również jest niebezpieczne – dziecko łatwo może przetoczyć się na brzuch.
- Miękkie posłanie i zakrywanie głowy
- Miękkie materace, kołdry, poduszki, owce i zderzaki w łóżeczku zwiększają ryzyko SIDS 5-krotnie.
- Gdy dziecko śpi na brzuchu i ma miękkie posłanie, ryzyko wzrasta ponad 20-krotnie.
- Palenie tytoniu
- Palenie przez matkę w ciąży zwiększa ryzyko SIDS nawet 5-krotnie.
- Bierne palenie po porodzie dodatkowo zwiększa zagrożenie.
- Wcześniactwo i niska masa urodzeniowa
- Im niższa masa urodzeniowa i krótszy czas trwania ciąży, tym większe ryzyko SIDS.
- Wcześniaki mają mniej dojrzały układ oddechowy i słabszą zdolność do wybudzania się z głębokiego snu.
- Wspólne spanie z rodzicami
- Nawet w domach wolnych od dymu i przy karmieniu piersią, dzielenie łóżka z dzieckiem do 3. miesiąca życia zwiększa ryzyko SIDS 5-krotnie.
- Gdy rodzice dodatkowo palą, spożywają alkohol lub stosują inne substancje, ryzyko rośnie dramatycznie.
Jak zapobiegać SIDS – kluczowe rekomendacje
- Bezpieczna pozycja snu
- Zawsze układać dziecko na plecach – to najważniejszy, prosty środek prewencyjny.
- Dziecko powinno spać na twardym podłożu.
- Własne łóżeczko w pokoju rodziców
- Dziecko powinno spać w oddzielnym łóżeczku, ale w pokoju rodziców – przez co najmniej pierwsze 6–12 miesięcy życia.
- Unikanie przegrzewania i zakrywania głowy
- Nie należy stosować poduszek, grubych kołder, owczych skórek czy koców blisko twarzy dziecka.
- Kocyki powinny być lekko i bezpiecznie przymocowane – najlepiej do poziomu klatki piersiowej.
- Nie palić tytoniu
- Należy całkowicie unikać ekspozycji dziecka na dym tytoniowy – zarówno w ciąży, jak i po porodzie.
- To jeden z najsilniejszych, możliwych do wyeliminowania czynników ryzyka SIDS.
- Karmienie piersią
- Karmienie naturalne przez co najmniej 6 miesięcy obniża ryzyko SIDS aż o 64%.
- Efekt ochronny utrzymuje się również przy karmieniu mieszanym.
- Używanie smoczka (po ustabilizowaniu laktacji)
- Podawanie smoczka do snu zmniejsza ryzyko SIDS.
- Nie należy jednak zmuszać dziecka do przyjęcia smoczka ani ponownie wkładać go po zaśnięciu.
Podsumowanie
SIDS to wieloczynnikowy zespół, którego ryzyko można znacząco zredukować przez edukację rodziców i wdrażanie bezpiecznych praktyk snu. Lekarze odgrywają kluczową rolę w profilaktyce – rzetelne informacje przekazane w pierwszych tygodniach życia dziecka mogą uratować życie.
Źródła
- Kinney, H. C., Hefti, M. M., Goldstein, R. D., & Haynes, R. L. (2018). Sudden infant death syndrome. Developmental neuropathology, 269-280.
- Jullien S. (2021). Sudden infant death syndrome prevention. BMC pediatrics, 21(Suppl 1), 320. https://doi.org/10.1186/s12887-021-02536-z
- Horne R. S. C. (2019). Sudden infant death syndrome: current perspectives. Internal medicine journal, 49(4), 433–438. https://doi.org/10.1111/imj.14248