Ustawa o jakości wciąż nie zadowala medyków

Nowa wersja ustawy o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta, podzielona na dwa odrębne, poselskie projekty ustaw, jest ponownie w Sejmie. Jeden z nich, zdaniem Porozumienia Rezydentów OZZL oraz Zarządu Krajowego Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy, nie odpowiada w dostateczny sposób na obecne problemy systemu ochrony zdrowia, potrzeby medyków i pacjentów. Drugi medycy oceniają pozytywnie, choć mają zastrzeżenia. 

26 maja o 9.30 odbędzie się posiedzenie sejmowej Komisji Zdrowia, a na nim pierwsze czytanie nowej odsłony projektu ustawy o jakości i bezpieczeństwie pacjenta.

Uważamy, że poselski projekt ustawy o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta nadal zawiera te same błędy, a jego wprowadzenie będzie działało na szkodę pacjentów oraz pracowników ochrony zdrowia. Oceniamy go negatywnie. Jest niedopracowany, oderwany od realiów klinicznych i międzynarodowych rekomendacji i wymaga dalszych prac, konsultacji ze środowiskami związanymi z ochroną zdrowia i licznych poprawek. Poza usunięciem kilku kontrowersyjnych punktów, ustawa nie uległa jakiejkolwiek poprawie względem pierwotnej wersji. Prezentowane zapisy świadczą o tym, że głos medyków nadal nie został wysłuchany, a krytykowane przez nas nieprawidłowości są cały czas powielane przez rządzących. Natomiast poselski projekt ustawy “o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw” wymaga rozszerzenia, aby mógł przynieść pozytywne efekty

– mówi Sebastian Goncerz, przewodniczący Porozumienia Rezydentów OZZL.

PR OZZL oraz ZK OZZL przygotowali rekomendacje do obu projektów ustaw. W przypadku projektu dot. jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta, według medyków kluczowe jest:

Po pierwsze, wprowadzenie wskaźników jakości, które dotyczyłyby personelu medycznego. 

Warunki pracy personelu medycznego są kluczowym aspektem jakości w ochronie zdrowia, a zła organizacja pracy, nierówne traktowanie, mobbing i wynikające z nich przemęczenie i wypalenie zawodowe są jednymi z głównych czynników prowadzących do zdarzeń niepożądanych

– oceniają lekarze.

Nie akceptują również, by NFZ monitorował wskaźniki i na ich podstawie zmieniał finansowanie placówek.

Jest to skrajnie nieakceptowalne, by jedna i ta sama jednostka oceniała jakość oraz modyfikowała finansowanie, bez niezależnej jednostki kontrolnej, ani możliwości odwołania się do drugiej instancji

– wskazują.

Krytycznie oceniają też pomysł porównywania w obszarze klinicznym placówek o różnych profilach działalności. Zdaniem lekarzy, rozporządzenie określające wskaźniki jakości powinno zostać opracowane przez interdyscyplinarny zespół, który uwzględniłby specyfikę udzielanych świadczeń zdrowotnych.

Po drugie, zmiany dot. akredytacji 

Zapisy dotyczące zmian w akredytacji stanowią znaczącą część ustawy i zawierają liczne nieprawidłowości obniżające dotychczasowe standardy tego procesu

– podkreślają.

Medycy popierają propozycję Polskiej Federacji Szpitali, która opowiada się za utworzeniem krajowej rady ds. akredytacji podmiotów leczniczych. Porozumienie Rezydentów OZZL postuluje też, by wizytatorami, którzy dokonują oceny placówek, byli praktykujący lekarze, pielęgniarki lub osoby wykonujące inny zawód medyczny, ponieważ to pozwala na wymianę doświadczeń, nakierowaną na poprawę i edukację.

Postulujemy, aby kryteria, jakie mają spełnić wizytatorzy, były zgodne z międzynarodowymi standardami programów akredytacyjnych. Powinny być to osoby praktykujące zawód medyczny

– podkreślają. 

Medycy zwracają też uwagę, że resort zdrowia chce przejąć niezależną dotychczas Radę Akredytacyjną, co, według nich, złamie zasadę niezależności decyzji akredytacyjnej. 

Po trzecie, wewnętrzny system zarządzania jakością i bezpieczeństwem 

Medycy zwracają też uwagę, że wymóg wprowadzenia w placówkach wewnętrznych systemów zarządzania jakością i bezpieczeństwem nakłada na nie liczne nowe obowiązki, nie oferując w zamian środków finansowych na ich odpowiednie wypełnienie.

Oznacza to obciążenie finansowe placówek oraz ryzyko sytuacji dramatycznego wzrostu ich zadłużenia. Uważamy, że aby wewnętrzne systemy zostały wprowadzone efektywnie, muszą się wiązać z wdrażaniem w życie wniosków i nich płynących i przekazaniem środków finansowych na wynagrodzenie personelu oraz wprowadzeniem procedur edukowania go w zakresie nowych obowiązków

– mówią.

Lekarze wypunktowali też, co należy zmienić w projekcie ustawy o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw. Założenia tego projektu oceniają pozytywnie, ale mają zastrzeżenia. Można się z nimi zapoznać tutaj. 

Czytaj więcej: https://remedium.md/publikacje/wiadomosci/ustawa-o-jakosci-uchwalona-jak-przebiegaly-prace