Gripex® Hot Max

Krótkotrwałe łagodzenie objawów przeziębienia, grypy i zakażeń grypopodobnych, takich jak:

• gorączka,
• bóle głowy,
• gardła,
• bóle mięśniowe i kostno-stawowe oraz objawów obrzęku błony śluzowej nosa występujących w przeziębieniu, grypie.

Leku nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: 1 saszetka co 4-6 godz. (maks. 4 saszetki/dobę).

Zawartość saszetki należy rozpuścić w szklance gorącej wody.

Pacjent nie powinien stosować leku dłużej niż 3-5 dni bez porady lekarskiej.

Zawartość saszetki należy rozpuścić w szklance gorącej wody.

Lek można stosować niezależnie od posiłków.

Preparat zawiera paracetamol, chlorowodorek fenylefryny i wit. C, w wyniku czego łagodzi objawy przeziębienia, grypy i chorób grypopodobnych.

1 saszetka zawiera: 1000 mg paracetamolu, 100 mg kwasu askorbowego, 12,2 mg chlorowodorek fenylefryny.

• Produktu leczniczego nie należy stosować jednocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol lub sympatykomimetyki.
• Inhibitory MAO mogą nasilać działanie paracetamolu i fenylefryny.
• Paracetamol może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych (warfaryny, kumaryny).
• Podawanie paracetamolu z lekami przeciwpadaczkowymi, barbituranami i innymi lekami indukującymi enzymy mikrosomowe zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby.
• Metoklopramid przyspiesza, a wszystkie cholinolityki opóźniają wchłanianie paracetamolu z przewodu pokarmowego.
• Stosowanie paracetamolu łącznie z zydowudyną może powodować neutropenię oraz zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby.
• Fenylefryna może osłabiać działanie hipotensyjne guanetydyny, mekamylaminy, metyldopy, rezerpiny.
• Stosowana równocześnie z indometacyną, antagonistami receptorów P-adrenergicznych lub metyldopą może spowodować przełom nadciśnieniowy.
• Stosowanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych może osłabiać działanie fenylefryny.
• Kwas askorbowy zwiększa wchłanianie glinu z zawierających go preparatów zobojętniających, zwiększa wchłanianie żelaza.

• Nadwrażliwość na substancje czynne lub na aminy sympatykomimetyczne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
• Niestabilna choroba wieńcowa.
• Zaburzenia rytmu serca.
• Wysokie ciśnienie tętnicze.
• Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej i reduktazy methemoglobinowej.
• Ciężka niewydolność wątroby lub nerek.
• Wirusowe zapalenie wątroby.
• Choroba alkoholowa.
• Fenyloketonuria (ze względu na zawartość aspartamu).
• Nie należy stosować leku podczas leczenia inhibitorami MAO i w okresie do 2 tyg. po zaprzestaniu ich stosowania.
• Nie należy stosować leku w skojarzeniu z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi.
• Nie stosować w czasie leczenia zydowudyną.
• Jaskra z wąskim kątem przesączania.
• Nadczynność tarczycy.
• Nie należy stosować preparatu w okresie ciąży.

Preparat zawiera paracetamol - ze względu na ryzyko przedawkowania należy sprawdzić, czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu.

Nie należy stosować jednocześnie innych leków przeciw grypie, przeziębieniu i leków zmniejszających przekrwienie błony śluzowej.

Stosowanie preparatu przez osoby z niewydolnością wątroby, nadużywające alkoholu oraz głodzone stwarza ryzyko uszkodzenia wątroby.

Ostrożnie stosować u osób:

• z niewydolnością nerek
• astmą oskrzelową
• rozrostem gruczołu krokowego
• zespołem Raynaud’a
• cukrzycą
• chorobą wieńcową
• przyjmujących leki przeciwzakrzepowe - wskazane jest dostosowanie ich dawki na podstawie oznaczenia wskaźników krzepnięcia krwi, a jeśli nie jest to możliwe pacjenci przyjmujący leki przeciwzakrzepowe podawane doustnie mogą przyjmować preparat nie dłużej niż kilka dni

Preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów przyjmujących leki z grupy antagonistów receptorów P-adrenergicznych.

Ze względu na zawartość sacharozy preparatu nie należy stosować u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z:

• nietolerancją fruktozy
• zespołem złego wchłaniania glukozy - galaktozy
• niedoborem sacharazy - izomaltazy

Jedna saszetka zawiera 1,936 g sacharozy, co odpowiada ok. 0,2 wymiennika węglowodanowego.

W czasie przyjmowania produktu leczniczego nie wolno pić alkoholu ze względu na ryzyko toksycznego uszkodzenia wątroby.

W czasie stosowania leku należy zachować ostrożność w trakcie prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych.

Mogą wystąpić następujące objawy niepożądane: zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: reakcje alergiczne (świąd, pokrzywka). Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: reakcje nadwrażliwości aż do objawów wstrząsu anafilaktycznego. Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, zaburzenia trawienia, pieczenie w nadbrzuszu, suchość w jamie ustnej. Zaburzenia układu krążenia: podwyższenie ciśnienia tętniczego, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, bladość powłok. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: zaburzenia oddychania, napad astmy oskrzelowej, zaburzenia nerek i dróg moczowych: zaburzenia oddawania moczu, kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych. Zaburzenia układu nerwowego: lęk, niepokój, nerwowość, bezsenność, omamy. Badania diagnostyczne: granulocytopenia, agranulocytoza, trombocytopenia.

Nie stosować w okresie ciąży.

Brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego u kobiet karmiących piersią.

Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie preparatu może spowodować w ciągu kilku - kilkunastu godz. objawy takie, jak:

• nudności
• wymioty
• nadmierną potliwość
• senność
• ogólne osłabienie

Objawy te mogą ustąpić następnego dnia pomimo, że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką.

W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub więcej trzeba sprowokować wymioty, jeśli od spożycia nie upłynęło więcej czasu niż godz. i skontaktować się natychmiast z lekarzem.

Warto podać 60-100 g węgla aktywowanego doustnie, najlepiej rozmieszanego z wodą.

Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi.

Wysokość tego stężenia w stosunku do czasu, jaki upłynął od spożycia paracetamolu jest wartościową wskazówką, czy i jak intensywne leczenie odtrutkami trzeba prowadzić.

Jeśli takie badanie jest niewykonalne, a prawdopodobna dawka paracetamolu była duża, to trzeba wdrożyć bardzo intensywne leczenie odtrutkami: co najmniej należy podać 2,5 g metioniny i kontynuować (już w szpitalu) leczenie acetylocysteiną i/lub metioniną, które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 godz. od zatrucia, ale prawdopodobnie są także pożyteczne i po 24 godz.

Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w szpitalu, w warunkach intensywnej terapii.

Przedawkowanie fenylefryny objawia się zaburzeniami hemodynamicznymi (tachykardia, podwyższone ciśnienie tętnicze), zapaścią naczyniową z towarzyszącą depresją oddechową.

Leczenie polega na płukaniu żołądka, podawaniu leków β-adrenolitycznych.

W przypadku ciężkiego zatrucia konieczne jest monitorowanie czynności życiowych, wspomaganie oddechu i krążenia w warunkach intensywnej terapii.