Wyszukaj w szybkich pytaniach
Kiedy należy kierować pacjenta na badania w kierunku bezdechu sennego?
Bezdech senny jest określany jako wielokrotne epizody zamknięcia lub zwężenia górnych dróg oddechowych, mimo towarzyszącej aktywności mięśni oddechowych. W przypadku braku leczenia może prowadzić do poważnych powikłań takich jak: zaburzenia sercowo-naczyniowe, depresja czy zaburzenia libido [1]. Objawy, które mogą wskazywać na potrzebę przeprowadzenia pogłębionej diagnostyki w kierunku bezdechu sennego, obejmują [2,3]:
| Objawy nocne: | Objawy dzienne: |
|---|---|
chrapanie głośne i nieregularne, nadmierna potliwość podczas snu, częste oddawanie moczu w nocy, duszność i uczucie dławienia się, uczucie suchości w jamie ustnej. | poranne zmęczenie, bóle głowy, nadmierna senność dzienna, trudności z koncentracją, zaburzenia pamięci oraz rozdrażnienie. |
Jakie są czynniki ryzyka OBS?
Ponadto bezdechu sennego można częściej spodziewać się u pacjentów z czynnikami ryzyka, do których należą: otyłość, duży obwód szyi, nieprawidłowości w obrębie dróg oddechowych, a także starszy wiek. Dodatkowo ryzyko wzrasta u pacjentów z akromegalią, niedoczynnością tarczycy oraz tych stosujących leki uspokajające. Warto również zauważyć, że u osób poniżej 50. roku życia bezdech senny występuje częściej u mężczyzn, natomiast wśród osób starszych występuje z podobną częstością u obu płci [2].
Jak diagnozuje się bezdech senny?
Złotym standardem diagnostyki bezdechu sennego jest pełna polisomnografia przeprowadzana w pracowni snu. Badanie rejestruje różne czynności organizmu ludzkiego podczas snu, w tym: ruchy gałek ocznych (EOG), aktywność mózgu (EEG), czynność serca (EKG), pracę mięśni i nerwów (EMG), poziom saturacji, przepływ powietrza przez nos i usta, ruchy oddechowe klatki piersiowej i brzucha, pozycję ciała podczas snu oraz dźwięki oddechowe. [3].
Jakie są metody leczenia bezdechu sennego?
Początkowo leczenie behawioralne jest zalecane wszystkim pacjentom. Wskazuje się na konieczność redukcji masy ciała, odpowiedniego ułożenia ciała podczas snu, unikania spożywania alkoholu oraz zaprzestania palenia tytoniu. W zaawansowanych przypadkach leczenie polega na stosowaniu protez powietrznych lub aparatu do oddychania pod stałym dodatnim ciśnieniem (CPAP) [2].
Referencje:
- Medycyna rodzinna. Podręcznik dla lekarzy i studentów. Autorzy: Adam Windak
- Pływaczewski, R., Brzecka, A., Bielicki, P., Czajkowska-Malinowska, M., Cofta, S., Jonczak, L., ... & Wasilewska, J. (2013). Zalecenia Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc dotyczące rozpoznawania i leczenia zaburzeń oddychania w czasie snu (ZOCS) u dorosłych. Advances in Respiratory Medicine, 81(3), 221-258.
- Diagnostyka i leczenie bezdechu sennego [dostęp na 23.01.2025 r. https://www.nfz.gov.pl/gfx/nfz/userfiles/_public/aktualnosci/aktualnosci_oddzialow/ulotka._obturacyjny_bezdech_senny.pdf]
