Migotanie przedsionków – czy lekarze POZ są gotowi na najnowsze wytyczne?

Migotanie przedsionków (AF) jest najczęstszą arytmią nadkomorową, a jego znaczenie kliniczne rośnie wraz ze starzeniem się populacji. Szacuje się, że choroba dotyczy 1–2% dorosłych, a w grupie osób po 65. roku życia – nawet 10%. Nieleczone AF zwiększa pięciokrotnie ryzyko udaru mózgu i wiąże się z wyższą śmiertelnością.

W codziennej praktyce POZ kluczowe stają się pytania:

• Kiedy dokładnie należy rozpocząć leczenie przeciwkrzepliwe?
• Czy zawsze sięgać po VKA, czy jednak NOAC stają się złotym standardem?
• Jak włączać czynniki ryzyka do indywidualnego profilu pacjenta i podejmować decyzje terapeutyczne zgodne z wytycznymi?

Dwa realne przypadki z gabinetu

W najnowszym odcinku serii „Medyczne espresso” eksperci – prof. dr hab. n. med. Paweł Balsam i dr hab. n. med. Marcin Barylski, prof. UMed – omawiają dwa autentyczne przypadki pacjentów, które świetnie pokazują praktyczne zastosowanie zaleceń:

• 55-letniego mężczyzny z otyłością, cukrzycą typu 2 i nowo rozpoznanym AF, u którego pojawia się konieczność decyzji o rozpoczęciu terapii przeciwkrzepliwej;
• 67-letniego pacjenta z przewlekłą chorobą nerek (G4), po udarze mózgu i krwawieniu z przewodu pokarmowego, u którego szczególnie ważny staje się wybór właściwego NOAC i dostosowanie dawki do parametrów nerkowych.

NOAC czy VKA – jak podejmować trafne decyzje?

Eksperci podkreślają:

• NOAC przewyższają VKA pod względem bezpieczeństwa (niższe ryzyko krwawienia), wygody (brak monitorowania INR) i skuteczności w codziennej praktyce.
• Nowa skala CHA₂DS₂-VA ułatwia szybką ocenę ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych.
• Kluczowe jest prawidłowe dostosowanie dawki, zwłaszcza w grupie pacjentów z chorobami współistniejącymi.

Dlaczego to ważne dla POZ?

Liczba udarów u coraz młodszych pacjentów rośnie, a ciężkie powikłania prowadzą często do trwałej niepełnosprawności. Dlatego eksperci zwracają uwagę: „Bójmy się udarów, a nie krwawień – bo tym drugim możemy skutecznie zarządzać”.

Konieczne są:

• szybka i trafna ocena ryzyka,
• dobór odpowiedniego leczenia,
• ścisłe przestrzeganie zaleceń dotyczących redukcji dawek i monitorowania.

Zobaczcie pełny odcinek

Jak w praktyce przełożyć teorię na realne decyzje kliniczne? Jakie pułapki najczęściej pojawiają się przy wyborze terapii?

Włączcie najnowszy odcinek „Medycznego espresso” i przekonajcie się, jak krok po kroku wdrażać zalecenia w codziennej praktyce POZ.

Wideo

Pacjent z migotaniem przedsionków

Sprawdź