Kiedy należy wdrożyć leczenie statynami u pacjentów bez wcześniejszego incydentu sercowo-naczyniowego?

Terapia lekami powinna być rozważana u pacjentów bez wcześniejszych zdarzeń sercowo-naczyniowych, jeśli ich wskaźnik SCORE2 wskazuje na wysokie lub bardzo wysokie ryzyko sercowo-naczyniowe. W grupach o umiarkowanym ryzyku decyzja powinna być podejmowana indywidualnie, uwzględniając dodatkowe czynniki ryzyka oraz preferencje pacjenta.

Kalkulator

Wskaźnik SCORE2 i SCORE2-OP

Sprawdź

Terapia statynami – dla kogo jest zalecana?

1. Pacjenci z bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym. 

Do tej grupy należą pacjenci z:

• 10-letnim ryzykiem SCORE2 ≥10%;
• przewlekłą chorobą nerek (GFR <30 ml/min/1,73 m²);
• cukrzycą z uszkodzeniem narządowym,
• chorobą sercowo-naczyniową, 
• rodzinną hipercholesterolemią i dodatkowym czynnikiem ryzyka.

Zaleca się intensywną terapię statynami w celu osiągnięcia poziomu LDL-C <55 mg/dL i redukcji o co najmniej 50%.

Pacjenci z wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym. 

Do tej grupy należą osoby z:

• 10-letnim ryzykiem SCORE2 5-10%,
• LDL-C ≥190 mg/dL
• umiarkowaną przewlekłą chorobą nerek (GFR 30-59 ml/min/1,73 m²),
• cukrzycą bez uszkodzeń narządowych,
• rodzinną hipercholesterolemią bez dodatkowych czynników ryzyka.

 Celem leczenia jest osiągnięcie poziomu LDL-C <70 mg/dL i redukcja o co najmniej 50%.

• Pacjenci z umiarkowanym ryzykiem sercowo-naczyniowym. 

Pacjent z 10-letnim ryzykiem SCORE2 1-5% powinien być oceniany indywidualnie. 

Decyzja o rozpoczęciu terapii zależy od obecności dodatkowych czynników, takich jak:

• historia rodzinna choroby niedokrwiennej serca,
• palenie tytoniu,
• nadciśnienie tętnicze,
• wysokie stężenie lipoproteiny (a),
• obecność blaszki miażdżycowej potwierdzona badaniem obrazowym,
• wysoki wskaźnik uwapnienia tętnic wieńcowych (calcium score, CS).

Znaczenie wspólnej decyzji lekarza i pacjenta 

W terapii ważna jest współpraca między lekarzem a pacjentem. Decyzja o wdrożeniu leczenia powinna uwzględniać indywidualne preferencje pacjenta oraz ocenę korzyści i potencjalnych ryzyk. Zaleca się również rozważenie terapii uzupełniających, takich jak ezetymib lub inhibitory PCSK9 w przypadku niedostatecznej redukcji LDL-C pomimo leczenia statynami.

Referencje

1. François Mach, Colin Baigent, Alberico L Catapano, Konstantinos C Koskinas, Manuela Casula, Lina Badimon, M John Chapman, Guy G De Backer, Victoria Delgado, Brian A Ference, Ian M Graham, Alison Halliday, Ulf Landmesser, Borislava Mihaylova, Terje R Pedersen, Gabriele Riccardi, Dimitrios J Richter, Marc S Sabatine, Marja-Riitta Taskinen, Lale Tokgozoglu, Olov Wiklund, ESC Scientific Document Group , 2019 ESC/EAS Guidelines for the management of dyslipidaemias: lipid modification to reduce cardiovascular risk: The Task Force for the management of dyslipidaemias of the European Society of Cardiology (ESC) and European Atherosclerosis Society (EAS), European Heart Journal, Volume 41, Issue 1, 1 January 2020, Pages 111–188, https://doi.org/10.1093/eurheartj/ehz455