Wyszukaj w publikacjach
Objawowa hiperurykemia – kiedy rozpocząć leczenie i dlaczego klasyczna terapia nadal ma znaczenie?

Hiperurykemia, mimo że często przebiega bezobjawowo, może prowadzić do szeregu powikłań – od kamicy nerkowej po zaostrzenie przewlekłej choroby nerek. W przypadku pacjentów z wielochorobowością, takich jak osoby z cukrzycą typu 2, nadciśnieniem tętniczym czy PChN, podwyższone stężenie kwasu moczowego wymaga szczególnej uwagi. Nie chodzi wyłącznie o same normy, ale o kontekst kliniczny – objawy, współistniejące patologie i ryzyko nawrotu.
Dlaczego nie warto czekać z leczeniem?
Nie każde podwyższone stężenie kwasu moczowego wymaga terapii, ale obecność objawów – jak epizody kamicy nerkowej, zakażenia układu moczowego, czy spadek filtracji nerkowej – stanowi silne wskazanie do rozpoczęcia leczenia. W takich przypadkach należy działać kompleksowo, nie tylko w oparciu o modyfikację stylu życia, ale także poprzez farmakoterapię.
Allopurynol (np. Milurit) pozostaje jednym z podstawowych leków stosowanych przewlekle – skutecznie obniża stężenie kwasu moczowego, zmniejsza ryzyko nawrotów i wspiera kontrolę powikłań metabolicznych.
Rola leczenia niefarmakologicznego
Leczenie hiperurykemii nie kończy się na farmakoterapii. Eksperci podkreślają również rolę interwencji behawioralnych:
- zwiększenie podaży płynów,
- redukcja masy ciała,
- ograniczenie produktów bogatych w puryny.
Flozyny? Nie w centrum uwagi
Choć flozyny wykazują potencjał w obniżaniu stężenia kwasu moczowego (średnio o ok. 1 mg/dl), ich rola w terapii objawowej hiperurykemii pozostaje ograniczona. Są lekiem wspomagającym w terapii cukrzycy typu 2, ale nie stanowią alternatywy dla klasycznego leczenia hiperurykemii.
Temat objawowej hiperurykemii u pacjentów z chorobami współistniejącymi został omówiony szerzej w najnowszym odcinku podcastu „Medyczne espresso”.
Rozmowę prowadzi prof. Paweł Balsam, a gościem jest prof. Piotr Rozentryt – specjalista chorób wewnętrznych, kardiologii i nefrologii.
Obejrzyjcie i sprawdźcie, jak prowadzić skuteczne leczenie hiperurykemii u pacjentów z wielochorobowością – bez powielania terapeutycznych uproszczeń.