Wyszukaj w publikacjach
W Będzie bolało Adam Kay opowiada o poważnych tematach w zaskakująco humorystyczny sposób. Autor, były lekarz - ginekolog, a obecnie komik i twórca scenariuszy, pokazuje, że medycyna jest śmieszna, jeśli odpowiednio się na nią spojrzy.
Sekretarka
Kay opowiada swoją przygodę z medycyną od stażu po rezydenturę, opisując siebie na początku tej drogi jako sekretarkę z turbodoładowaniem - zamiast zajmować się pacjentami, musiał wypełniać niezliczone formularze, wykonywać telefony i inne czynności administracyjne. W szpitalu rządziła bezduszna biurokracja. Autor zwraca uwagę, że studia w żaden sposób nie przygotowały go do pracy lekarza stażysty, która testowała granice jego wytrzymałości psychicznej i fizycznej, rzucając lekarzy bez doświadczenia na głęboką wodę.
Będzie bolało ma formę dziennika, który powstał na podstawie zapisków wykonywanych podczas pracy. Z nich powstał zbiór śmiesznych anegdot , z których tylko niewielka część jest pozbawiona humorystycznej puenty. Doceniam zdolność autora do transformacji przykrych doświadczeń w zabawne historie. Jak pisze Kay: może nie mamy zbyt wiele wolnego czasu, ale za to mamy mnóstw świetnych anegdotek o pacjentach.
Panie doktorze, upadłem!
Nie może się więc obejść bez historii związanych z aktywnościami seksualnymi pacjentów, z których wielu cierpi na syndrom pacjenta upadłego. Taki pacjent przekonuje lekarza, że przedmiot w jego odbytnicy znalazł się przez niefortunny upadek, ale w taką historię ciężko uwierzyć, gdy ów obiekt obciągnięty jest prezerwatywą. Jeśli kogoś podobne anegdoty nie interesują, to i tak nie musi się obawiać sięgania po Będzie bolało. Przytoczone w książce historie dotyczą wielu różnych aspektów bycia lekarzem. Opisują zabawne wydarzenia lub interakcje z pacjentami i personelem. Łączącym je motywem jest trud bycia lekarzem i związane z nim wyrzeczenia. Jest to wyraźnie widoczne, gdy Kay porównuje się z przyjacielem - księgowym. Pracodawca zmniejszył jego przyjacielowi liczbę godzin, dał miesięczny urlop i pokrył koszty egzaminu, po którym ten dostał awans i podwyżkę. Kay musiał zakuwać po całym dniu spędzonym w pracy, jego urlop został anulowany w ostatniej chwili z powodu braków kadrowych, a za podręczniki i podejście do egzaminu musiał zapłacić sam. Autor zyskał na tym jedynie ołówek, który zabrał z sali egzaminacyjnej.
Inna historia pełna goryczy traktuje o pozwaniu Kaya przez jedną z pacjentek, choć autor nie popełnił żadnego błędu. Proces kosztował go wiele czasu, który musiał poświęcić kosztem spotkań z przyjaciółmi. Do tego doszło obciążenie emocjonalne: wyrzuty sumienia, zwątpienie we własne umiejętności i pogłębienie stresu związanego z pracą. Podobnie wpłynęło na Kaya zakłucie się igłą mającą wcześniej kontakt z pacjentem. To samo spotkało autorów Roku z życia stażysty oraz Finding joy in medicine. Zaczynam się zastanawiać czy ukłucie się jest obowiązkiem każdego lekarza, czy też jest wymagane, aby móc napisać książkę o medycynie.
Poświęcenie
Na etapie rezydentury autor zastanawiał się czy nie zapomniał jeszcze jak zachowywać się w relacji, która nie sprowadza się do jedzonych wspólnie w pośpiechu śniadań oraz SMS-ów z przeprosinami. Książka zawiera wiele historii o tym, jak Kay rezygnował z wcześniej umówionych spotkań ze znajomymi bądź partnerem, gdyż musiał zostać w pracy. Czasami spotykało się to ze zrozumieniem, czasem nie. Jednocześnie autor zwraca uwagę, jak wiele związków lekarzy się rozpada przez to, że tak dużo czasu spędzają oni w pracy.
Można się zastanawiać, dlaczego na tym etapie kariery Kay nie odpuścił medycyny. Autor wyjaśnia, że jednym z powodów była to ciężka praca, którą włożył, by zostać lekarzem. Drugim, zaszczyt z towarzyszenia pacjentom w ich najpiękniejszych (Kay jako ginekolog podwajał liczbę pacjentów) lub najtrudniejszych chwilach. Kay zwraca uwagę, że choć jest wiele zawodów oferujących lepsze zarobki, to żaden z nich nie wiąże się z ratowaniem czyjegoś życia bądź polepszaniem jego jakości
Podsumowanie
Będzie bolało to książka przy której można się szczerze śmiać, choć często jest to śmiech przez łzy. Opisy niedorzecznych wymagań stawianych młodym lekarzom i testowania ich do granic wytrzymałości, a także osobiste problemy autora z nich wynikające zostały opisane błyskotliwym i lekkim językiem.
Jednym z pozbawionych humoru elementów książki jest epilog, w którym autor opowiada o rezygnacji z praktykowania medycyny, tłumacząc, co skłoniło go do podjęcia takiej decyzji. Nie był on w stanie przetrwać w zawodzie i jest to jeden z powodów, dla których warto tę książkę przeczytać. Autorzy podobnych publikacji opisują przezwyciężanie trudności, z których wychodzą obronną ręką. Będzie bolało odbiega od tego standardu, przez co daje zupełnie inną perspektywę. Poza tym, to najśmieszniejsza książka o medycynie!
Autorstwo
