Pomysły na reformę ochrony zdrowa - Lewica

Najnowszy sondaż przeprowadzony dla Buisness Insider Polska wskazuje, że temat ochrony zdrowia jest jednym z najważniejszych dla Polaków. O ile najczęściej jako problem, na którym powinni się skupić politycy, respondenci wskazywali inflację, to 3 następne miejsca zajmowały tematy związane z ochroną zdrowia: skrócenie kolejek do lekarzy (34,62%), poprawa dostępu do lekarzy specjalistów (31,73%) oraz obniżenie cen leków (26,15%) [1].

Mimo takich wyników sondażu, patrząc na obecnie najpopularniejsze tematy w debacie publicznej, można zauważyć, że temat ochrony zdrowia nie jest priorytetem dla żadnej z partii. Nie znaczy to jednak, że nie przedstawiają oni swoich pomysłów, a jedynie, że niekoniecznie je nagłaśniają. Warto jednak się pochylić nad programami partii i dowiedzieć się, czego możemy się spodziewać, jeśli przedstawiciel danego ugrupowania otrzyma tekę ministra zdrowia w kolejnym rządzie.

Kontynuując cykl - w którym do tej pory omówiliśmy już propozycje Polski 2050, Platformy Obywatelskiej i Konfederacji - tym razem skupimy się na Lewicy.

Finansowanie

Lewica w swoich propozycjach nie przedstawia wielkich prób reformy systemu finansowania. Wychodzą oni z założenia, że bez znacznego zwiększenia nakładów na zdrowie żadna reforma organizacyjna nie ma sensu. Postulują podniesienie nakładów do 7,2% PKB, ale w stosunku do aktualnego PKB, a nie do wyniku sprzed dwóch lat tak jak to jest robione obecnie [2]. Ma to też pozwolić na poprawę wyceny świadczeń dzięki czemu ma się zmniejszyć zadłużenie szpitali [2]. Zwiększenie nakładów będzie również potrzebne w związku z wysuwanym przez Lewicę postulatem, że leki na receptę, ale również wyroby medyczne takie jak pompy insulinowe czy aparaty medyczne, mają pacjenta kosztować tylko 5 zł [3]. Lewica jest również przeciwnikiem dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych, a prywatna opieka zdrowotna powinna według nich pełnić bardzo ograniczoną rolę [4]. W swoich wypowiedziach dla mediów Lewica nie przedstawia szczegółów odnośnie do źródeł finansowania opieki zdrowotnej.

Propozycje dla personelu medycznego

Lewica zauważa również w swoich postulatach braki kadrowe w ochronie zdrowia. W programie przygotowanym na poprzednie wybory jedną z 3 obietnic w zakresie ochrony zdrowia była deklaracja zwiększenia liczby lekarzy poprzez ułatwienie nostryfikacji dyplomu i zwiększenie naborów na kierunek lekarski o ponad 50% [4]. W nowszych stanowiskach widać jednak, przynajmniej częściową, zmianę podejścia - Lewica zauważa, że otwieranie kierunków lekarskich nieraz odbywa się na uczelniach bez odpowiedniego przygotowania oraz prowadzi do zmniejszenia liczby kandydatów na inne studia medyczne. Według przedstawicieli tej opcji politycznej, może to skutkować tym, że za jakiś czas to lekarze będą musieli wykonywać zadania pielęgniarek lub diagnostów laboratoryjnych ze względu na braki kadrowe w tych zawodach [5]. 

Tak jak większość innych partii, Lewica jest również zwolennikiem odciążenia medyków z obowiązków administracyjnych - przede wszystkim podkreśla rolę sekretarek medycznych, które powinny być umocowane w przepisach oraz posiadać możliwe drogi rozwoju zawodowego. Wprowadzenie takiej pomocy ma też przełożyć się na większą chęć do pracy w Polsce [6].

Innym postulatem dotyczącym zawodów medycznych jest poszerzenia kompetencji innych zawodów medycznych - jako przykład podano tutaj diagnostów laboratoryjnych, którzy mają mieć możliwość zlecenia badań, co ma zmniejszyć liczbę wizyt lekarskich. Takie podejście w połączeniu z odciążeniem z obowiązków administracyjnych ma zmniejszyć odczuwalne braki lekarzy [5].

Zaskakującym pomysłem wydaje się postulat spłaszczenia siatki płac przy równorzędnym wykształceniu, tak aby specjalizacje farmaceutki czy diagnostki laboratoryjnej były wyceniane tak samo jak specjalizacje lekarza [6]. Lewica zmierza również do uregulowania na podstawie ustawy minimalnych pensji zawodów niemedycznych pracujących w ochronie zdrowia [5]. 

Komentarz

W porównaniu do propozycji innych partii, Lewica wydaje się być bardziej zainteresowana ewolucją obecnego systemu a nie budowaniem go na nowo czy wprowadzaniem rewolucyjnych zmian.

Część przedstawionych propozycji jest praktycznie wspólna dla wszystkich ugrupowań - chyba nie ma partii w Polsce, która nie deklarowałaby chęci zmniejszenia liczby obowiązków administracyjnych spoczywających na medykach. Odpowiedzią Lewicy na ten problem mają być sekretarki medyczne, choć przy braku szczegółów, zwłaszcza odnośnie finansowania, trudno powiedzieć, na ile to rozwiązanie byłoby efektywne. 

Zwiększenie nakładów jest oczywiście pozytywne z punktu widzenia medyka, choć pytanie, czy bez towarzyszącej temu reformie organizacyjnej wpłynie to w odczuwalny sposób na codzienną pracę lekarza? 

Problem rozproszenia własności i braku koordynacji w zarządzaniu szpitalami, odwrócona piramida świadczeń, system finansowania promujący wykonywanie procedur a nie efekty, zagubienie pacjenta w systemie ochrony zdrowia - to tylko część problemów, z którymi zmaga się system ochrony zdrowia w Polsce, a których Lewica nie podnosi. Wiadomo, że program nie jest miejscem, gdzie partie przedstawiają szczegółowe rozwiązania, ale na podstawie obecnych wypowiedzi (bo na stronie klubu znajdziemy jedynie program z 2019 roku) trudno przewidzieć, jak w wielu sytuacjach zachowałby się przedstawiciel Lewicy, gdyby kierował resortem na Miodowej.