Koszty uzyskania przychodu w indywidualnej praktyce lekarskiej

Społeczność Remedium

100%

Najważniejsze informacje

Nie każdy wydatek stanowi koszt w działalności gospodarczej - musi mieć on związek z uzyskaniem przychodu.
Podatnik odlicza koszty od uzyskanego przychodu, tym samym zmniejszając podatek dochodowy do zapłacenia.
W przepisach skarbowych nie istnieje precyzyjna lista wydatków, które mogą stanowić koszt uzyskania przychodu. Wymieniono natomiast wydatki, których nie można wpisać w koszta.
Jednym z większych kosztów w przypadku lekarzy na kontrakcie jest zazwyczaj samochód.

Koszty to wydatki poniesione przez przedsiębiorcę, które mają bezpośredni lub pośredni związek z uzyskaniem lub zachowaniem przychodu. W przepisach podatkowych nie są wymienione wydatki, które mogą być zaliczone do kosztów, jedynie te, które do nich nie należą.

Przy wyborze skali podatkowej lub podatku liniowego jako sposobu opodatkowania, podatnik odlicza poniesione koszty od uzyskanego przychodu, tym samym zmniejszając kwotę, od której musi zapłacić zaliczkę podatku dochodowego. Koszty uzyskania przychodu nie dotyczą przedsiębiorców, którzy rozliczają się za pomocą karty podatkowej lub ryczałtu ewidencjonowanego - rozliczane są one na innych zasadach.

Co może stanowić koszty uzyskania przychodu lekarza prowadzącego indywidualną praktykę lekarską?

opłaty związane z rejestracją działalności gospodarczej (opłata za wpis do Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą)
ubezpieczenie OC
składki na ubezpieczenie społeczne (te składki mogą być ujmowane jako koszty uzyskania przychodu, jednak dopiero po ich faktycznym opłaceniu), Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
telefon i internet (proporcjonalną część wydatków związanych z użytkowaniem urządzeń prywatnych)
składki na izbę lekarską
ubrania medyczne
doskonalenie zawodowe - szkolenia, konferencje medyczne (nie tylko opłata za uczestnictwo, ale także koszty noclegu czy dojazdu), kursy językowe
sprzęt medyczny
sprzęt elektroniczny
materiały biurowe i środki czystości
samochód (generuje dużo wydatków, jednak istnieją limity odliczania kosztów związanych z zakupem lub leasingiem i eksploatacją samochodu; zasady zależą od tego, czy jest to samochód prywatny używany na potrzeby działalności, wprowadzony do ewidencji środków trwałych czy użytkowany na podstawie umowy leasingu)

Co nie należy do kosztów uzyskania przychodu?

koszty osobiste (ponoszone przez osoby niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą czy nie - żywność, ubrania codziennego użytku, kosmetyki)
część kosztów, która nie jest związana z prowadzeniem działalności - w przypadku używania prywatnego telefonu, samochodu do prowadzenia działalności i użytku osobistego
wydatki na nabycie gruntów
kary lub grzywny
wydatki związane z nabyciem lub udoskonaleniem środków trwałych: lokal, mieszkanie, wyposażenie, samochód i dodatkowe wydatki związane z ich nabyciem (można je wpisać w koszta poprzez odpisy amortyzacyjne)
podatek dochodowy, podatek od spadku i darowizn
część kapitałowa pożyczek (można odliczyć część odsetkową kredytu wziętego na firmę)
wartość pracy własnej przedsiębiorcy

Czym może grozić zawyżanie kosztów uzyskania przychodu?

W celu zmniejszenia kwoty podatku dochodowego do zapłacenia, część przedsiębiorców wpisuje różnorodne, w tym de facto prywatne, wydatki do kosztów uzyskania przychodu. Urząd skarbowy ma prawo zweryfikować deklarację podatnika. Na podatniku ciąży obowiązek udokumentowania poniesionych wydatków (głównie za pomocą faktur, rachunków czy umów), udowodnienie zależności między wydatkiem a uzyskaniem przychodu oraz przedstawienie dowodów zapłaty.

Zawyżanie kosztów przychodu wiąże się z powstaniem zaległości podatkowej - obowiązkiem wyrównania podatku i opłaty odsetek za opóźnienie. Ponadto przedsiębiorca może ponieść odpowiedzialność wynikającą z art. 56 Kodeksu Karnego Skarbowego - karę grzywny do 720 stawek dziennych lub karę pozbawienia wolności. Dlatego przed ujęciem wydatków jako koszty uzyskania przychodu warto skonsultować się z biurem księgowym lub doradcą podatkowym.