Wyszukaj w vademecum

Spis treści

Podstawowe informacje na temat indywidualnej praktyki lekarskiej

100%

Indywidualna praktyka lekarska (IPL) to, najprościej rzecz ujmując, założona przez lekarza (lub lekarza dentystę) jednoosobowa działalność gospodarcza. Jej ramy określa Ustawa o działalności leczniczej z dnia 15 kwietnia 2011 r. [1]. Jest to działalność regulowana, co oznacza, że lekarz lub lekarz dentysta musi spełnić szereg warunków, aby móc ją prowadzić. Szczegółowo omawiamy je poniżej.

Rodzaje indywidualnej praktyki lekarskiej

Indywidualne praktyki lekarskie można podzielić na kilka rodzajów, w zależności od zakresu udzielanych świadczeń:

  • indywidualna praktyka lekarska – umożliwia założenie gabinetu lekarskiego ogólnomedycznego, można też pracować w innym podmiocie medycznym w ramach kontraktu, czyli rodzaju umowy cywilnoprawnej (ten temat szerzej omawiamy w rozdziale „Wybór formy rozliczeń”), lub w miejscu wezwania;
  • indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska – pozwala na założenie specjalistycznego gabinetu lekarskiego;
  • indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania;
  • indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania;
  • indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym;
  • indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym.

Jaki rodzaj wybrać?

Z punktu widzenia lekarza, który planuje podjąć pracę w NPL/SOR przed rozpoczęciem specjalizacji, zamiast niej lub w czasie jej trwania, najdogodniejszym rodzajem jest indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym. 

Praktyki specjalistyczne odpadają z oczywistego powodu – lekarz nie posiada jeszcze specjalizacji. Indywidualna praktyka lekarska zawiera w sobie najszerszy możliwy zakres działań, jednak w tym przypadku trzeba wykazać posiadanie odpowiedniego zaplecza: miejsca udzielania świadczeń medycznych, potrzebnych produktów leczniczych i sprzętu. Oznacza to niewspółmiernie duży nakład jak na pracę jako lekarz na kontrakcie.

Jakie warunki musi spełnić lekarz, aby założyć indywidualną praktykę lekarską?

  • Posiadać prawo wykonywania zawodu.
  • Nie może być:
    • zawieszony w prawie wykonywania zawodu ani ograniczony w wykonywaniu określonych czynności medycznych na podstawie przepisów o zawodach lekarza i lekarza dentysty lub przepisów o izbach lekarskich;
    • ukarany karą zawieszenia prawa wykonywania zawodu;
    • pozbawiony możliwości wykonywania zawodu prawomocnym orzeczeniem środka karnego zakazu wykonywania zawodu albo zawieszony w wykonywaniu zawodu zastosowanym środkiem zapobiegawczym.
  • Uzyskać wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) – ten temat omawiamy szerzej w rozdziale „Rejestracja indywidualnej praktyki lekarskiej”.
  • Dysponować odpowiednim pomieszczeniem, w którym będą udzielane świadczenia medyczne, wyposażonym w potrzebne produkty lecznicze i sprzęt – punkt ten nie dotyczy indywidualnej praktyki lekarskiej wyłącznie w miejscu wezwania i wyłącznie w zakładzie leczniczym. 
  • Posiadać odpowiednią specjalizację, jeżeli zakłada indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską.
  • Posiadać odpowiedni sprzęt i produkty lecznicze, podać adres siedziby praktyki, miejsca przyjmowania wezwań i przechowywania dokumentacji i sprzętu – dotyczy indywidualnej praktyki lekarskiej wyłącznie w miejscu wezwania.
  • Zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej – minimalna kwota gwarancyjna ubezpieczenia OC to 75 tys. euro za pojedyncze zdarzenie i 350 tys. euro w stosunku do wszystkich zdarzeń [2]. 

W przypadku indywidualnej praktyki lekarskiej obowiązuje tzw. odpowiedzialność solidarna. Oznacza to, że pacjent może żądać od lekarza lub od podmiotu leczniczego zarówno całości rekompensaty, jak i części od obu stron. Zarówno lekarz, jak i podmiot leczniczy odpowiadają za szkodę w całości. Ponadto jeżeli któryś z nich zapłaci roszczenia pacjenta, może domagać się od drugiej strony tzw. roszczenia zwrotnego, czyli zwrotu całości lub części rekompensaty.

Więcej na temat prowadzenia działalności gospodarczej jako lekarze znajdziecie na portalu Remedium w dziale Lekarz przedsiębiorca.

Publikacja jest fragmentem e-booka ,,Pierwsze kroki w POZ - edycja IV (2024/2025)", którego pełną wersję można pobrać tutaj.

Źródła

  1. Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, Dz.U. 2011 nr 112 poz. 654, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20111120654 [ostatni dostęp: 13.10.2024].
  2. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu wykonującego działalność leczniczą, Dz.U. 2019 poz. 866, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20190000866 [ostatni dostęp: 13.10.2024].

Zaloguj się

lub
Logujesz się na komputerze służbowym?
Nie masz konta? Zarejestruj się
Ten serwis jest chroniony przez reCAPTCHA oraz Google (Polityka prywatności oraz Regulamin reCAPTCHA).