Wyszukaj w publikacjach
Dialogi medyczne po powrocie do pracy. Szpital powiatowy. Doba COVID-19.
- Ile ta karetka już czeka na podjeździe?
- Dopiero godzinę.
- Jak dopiero, przecież to, kur.., długo. Może położymy tego pacjenta na „R-ce” dziecięcej?
- Na „R-ce” dziecięcej jest ta 88-letnia pacjenta z urazem głowy i złamaniem lewego przedramienia, nie ma nigdzie miejsca.
- Szkoda, musi poczekać w karetce.
- Dobra. Musimy zacząć powoli odblokowywać SOR, bo nie mamy miejsca. Ta pacjentka pójdzie do domu po wlaniu 500 ml PWE dożylnie, jeżeli troponina T i CK-MB będą w normie. Mamy już RTG klatki piersiowej?
- Nie była jeszcze na obrazówce, bo ozonują po ostatnim pacjencie, tym z COVID-19.
- To ni chu.. – nie odblokujemy. Ile to ozonowanie jeszcze?
- 45 minut.
- Jeżeli nie będziemy mieć chorych w stanie bezpośredniego życia, muszą czekać.
- Słuchaj, mam 3 pacjentów do przyjęcia na internę, 1 na kardiologię. W karetce siedzi pacjentka z tachykardią, ale po beta-blokerze czuje się lepiej, w poczekalni siedzi pacjentka z niecharakterystycznym bólem w klatce piersiowej, skierowana przez lekarza POZ, przechorowała COVID-19 z miesiąc temu. Może zapalenie mięśnia sercowego? Przyjmujemy tę czwórkę na górę i bierzemy czekających.
- Interna zamknięta jeszcze przez tydzień, personel pielęgniarski zachorował.
- Ja pierd..., jak się czują? Jak my mamy w ogóle pracować?
- Za tydzień mają wrócić z izolacji, podobno nie jest najgorzej.
- Może wyślemy kogoś do innego szpitala?
- Nigdzie nie ma miejsc.
- Słuchaj, mam 3 pacjentów do przyjęcia na internę, 1 na kardiologię. W karetce siedzi pacjentka z tachykardią, ale po beta-blokerze czuje się lepiej, w poczekalni siedzi pacjentka z niecharakterystycznym bólem w klatce piersiowej, skierowana przez lekarza POZ, przechorowała COVID-19 z miesiąc temu. Może zapalenie mięśnia sercowego? Przyjmujemy tę czwórkę na górę i bierzemy czekających.
- Interna zamknięta jeszcze przez tydzień, personel pielęgniarski zachorował.
- Ja pierd..., jak się czują? Jak my mamy w ogóle pracować?
- Za tydzień mają wrócić z izolacji, podobno nie jest najgorzej.
- Może wyślemy kogoś do innego szpitala?
- Nigdzie nie ma miejsc.
- Słuchaj, weź przyprowadź tę pacjentkę z bólem w klatce piersiowej od tygodnia, która dostała skierowanie od lekarza POZ.
- Nie ma nigdzie miejsca.
- To weźmy ją, kur.., do boksu chirurgicznego, zbiorę wywiad, zbadam, podłączcie monitor, żeby zebrać parametry. Skoro siedzi w poczekalni i czeka, to po badaniu będzie mogła tam wrócić, bo i tak nie mamy miejsca. Ale zobaczymy EKG, badania będą szybciej... pewnie nie jest zagrożona, ale i tak musimy sprawdzić.
- Ten pacjent z izolatki, rozedma + COVID-19 w tomografii komputerowej płuc, CRP ponad 200 mg/l, go trzeba przekazać do szpitala covidowego.
- Zadzwonię do Sierpca... nie, do Nowego Dworu Mazowieckiego – bliżej.
- Dobra. Przyjęty z powodu suchego kaszlu od piątku, duszności, gorączkował do 39 st. C, antygen dodatni, w TK płuc zmiany charakterystyczne dla COVID-19, sat. 66 proc. przy przyjęciu, na wąsach tlenowych z przepływem 10L/min. – 80 proc., na masce tlenowej z rezerwuarem 90 proc. Tak im powiedz.
- Może Ty zadzwoń, będzie Ci łatwiej.
- Dobra, dawaj numer. Powiem, że jestem Fiałek, może uwierzą, że lekarz, bo pewnie słyszeli nazwisko w mediach i nie odmówią.
Po 30 minutach...
- Ja pierd... taką robotę, nie zatrudniałem się tutaj, żeby robić za telefonistkę. Nikt nie odbiera.
- Interna zamknięta jeszcze tydzień, kardiologia założona pod korek, chirurgia zamknięta.
- To jak mamy, kur.., pracować, skoro nigdzie nie ma miejsc?
- Teraz się w SOR nie da pracować.
- Czyli SOR-u nie zamykamy, bo nie możemy, ale jak trafią do nas pacjenci, którzy wymagają hospitalizacji, to i tak nie będziemy mieli gdzie ich położyć. Przecież to jakiś skrajny absurd jest. Co mam, do domu ich wziąć? Jedno wolne łóżko mam, ale nie mam tlenu w ścianie i pomp do podawania leków w ciągłym wlewie dożylnym.
- I zobacz, 4 pacjentów wypisanych, ta po TK głowy i konsultacji chirurgicznej do wypisania, ten po USG jamy brzusznej do domu. Pozostała czwórka, ni chu.., do domu iść nie może. Wszystko im zrobiłem, pobrałem badania, wykonałem obrazówkę, no kur.. dosłownie wszystko, włączyłem leczenie. Powinni iść na górę, ci na kardiologię, a ta dwójka na internę, ale nie ma miejsca. Nigdzie nie ma miejsca. Jakbyśmy ich przyjęli, to luzujemy SOR i mamy miejsca, żeby przyjmować kolejnych chorych.
- To chore jest, diagnozujemy i leczymy pacjentów, wiemy, że muszą zostać w szpitalu, ale nie mamy ich jak przyjąć i przy okazji blokowane jest miejsce w SOR dla nowych chorych. To jest masakra.
- To, to jeszcze małe piwo. Najlepsze z tego wszystkiego jest to, że w SOR jest jeden lekarz, a w oddziałach po kilku.
- Dzień dobry, Fiałek. Mam pacjenta z nadciśnieniem tętniczym, dusznością w przebiegu COVID-19, zmiany w płucach typowe, ok. 40 proc. płuc. Interna zamknięta, może Wy macie miejsce, jakąś izolatkę?
- Gdzie tam, nic nie mamy, pacjentów covidowych ciągle dostajemy, zawaleni jesteśmy, dzisiaj dla covidowych miejsc nie ma, nie przyjmiemy żadnego.
Po trochę ponad godzinie, wykonuję ponowny telefon do tego samego oddziału.
- Dzień dobry, znowu Fiałek. Mam pacjentkę - obciążona kardiologicznie, przewlekła niewydolność serca, COVID-19 ujemna w PCL i antygenie nowej generacji, w TK klatki piersiowej bez zmian charakterystycznych dla SARS-CoV-2 i to radiolog opisywał. Czyste zaostrzenie przewlekłej niewydolności serca z dusznością spoczynkową, też typu orthopnoe, saturacja niecałe 80 proc. bez tlenu, na tlenoterapii wąsami tlenowymi z przepływem 6-8 litrów/minutę saturuje powyżej 90 proc.
- No, ale jak, my tutaj mamy pacjentów z covidem, większość z kontaktu, no może pojedyncze miejsca, ale to też nigdy nie wiadomo, więc jak położymy pacjentkę, która nie ma COVID-19, to ją jeszcze zarazimy. Nie no, nie mamy po prostu jak, doktorze.
