Jak zbadać objaw Goldflama?

100%

Badanie objawu Goldflama to szybki test kliniczny stosowany w diagnostyce chorób nerek, zwłaszcza ostrych stanów zapalnych. Wywołuje się go podczas badania fizykalnego, a celem jest ocena bolesności okolicy lędźwiowej w odpowiedzi na wstrząsanie. Choć badanie to ma charakter przesiewowy i subiektywny, jego prawidłowe wykonanie i interpretacja mogą znacząco wspomóc rozpoznanie odmiedniczkowego zapalenia nerek czy kolki nerkowej.

Technika badania objawu Goldflama

Objaw Goldflama bada się osobno dla każdej nerki. Badanie można wykonać zarówno w pozycji siedzącej, jak i stojącej — najczęściej stosuje się pozycję siedzącą na kozetce lekarskiej.

Pozycja: Pacjent siedzi lub stoi z rękami opuszczonymi wzdłuż ciała. Lekarz stoi za pacjentem.
Technika: Lekarz układa dłoń jednej ręki płasko na okolicy lędźwiowej pacjenta (np. prawa nerka – prawa okolica lędźwiowa), a następnie uderza w grzbiet własnej ręki zaciśniętą pięścią drugiej ręki. Uderzenia powinny być umiarkowane — niepowodujące urazu.
Ocena reakcji: Test uznaje się za dodatni, jeśli pacjent zgłasza ból lub silny dyskomfort w okolicy lędźwiowej po stronie uderzenia.

Znaczenie diagnostyczne bólu podczas wstrząsania nerki

Dodatni objaw Goldflama świadczy o nadwrażliwości lub zapaleniu nerki. Najczęstsze przyczyny dodatniego objawu to przede wszystkim:

ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek,
ropień nerki lub okołonerkowy,
kamica nerkowa,
urazy nerek.

Objaw Goldflama ma ograniczoną swoistość i czułość, dlatego należy interpretować go w kontekście objawów klinicznych i badań dodatkowych. W sytuacjach wątpliwych należy wykonać badania obrazowe (USG nerek, TK) oraz badania laboratoryjne (morfologia krwi obwodowej, CRP, kreatynina, badanie ogólne moczu).

Warto pamiętać, że:

w przewlekłych chorobach nerek objaw Goldflama może być ujemny,
u pacjentów z niskim progiem bólowym lub zaburzeniami czucia interpretacja wyniku może być trudna,
zawsze należy badać obie strony — asymetria reakcji może być diagnostycznie istotna.