15 minut na pacjenta - podstawy badania podmiotowego i przedmiotowego w POZ
Jak sprawnie zidentyfikować problem pacjenta? Jaki schemat wywiadu i badania fizykalnego można zastosować? O czym nie można zapomnieć?
Jedną z najważniejszych umiejętności lekarzy pracujących w podstawowej opiece zdrowotnej jest umiejętność priorytetyzacji. Często może się zdarzać, że na wizytę pacjenta będziesz miał/a niewiele więcej niż 15 minut, a czas ten musisz podzielić na zebranie wywiadu, badanie fizykalne i uzupełnianie dokumentacji. Na studiach medycznych wielokrotnie podkreśla się, że ponad 90% chorób można zdiagnozować po przeprowadzeniu szczegółowych badań podmiotowego i przedmiotowego [1], co w warunkach POZ może stanowić nie lada wyzwanie. Dlatego ważne jest, abyś wiedział/a, jak dobrze wykorzystać czas, a schemat każdej wizyty miał/a dobrze przemyślany. Zgodnie z szeroko przyjętym modelem Calgary-Cambridge, konsultacja lekarska w warunkach POZ ma następującą strukturę [2,3]:
Źródła
- W. Orłowski, “Zarys ogólnej diagnostyki lekarskiej. Podręcznik dla studentów medycyny.” Warszawa, 1994
- A. Windak, S. Chlabicz, A. Mastalerz-Migas, “Medycyna rodzinna. Podręcznik dla lekarzy i studentów”, Poznań, 2015
- https://www.physio-pedia.com/Calgary-Cambridge_Guide_to_the_Medical_Interview_-_Initiating_the_Session (ostatni dostęp: 15.09.2022)
- L.S.Bickley, P.G. Szilagyi “Bates' Guide to Physical Examination and History Taking”, 7th Edition, 2013
- Walker HK, Hall WD, Hurst JW, “Clinical Methods: The History, Physical, and Laboratory Examinations.” 3rd edition, 1990
Polecane artykuły
