Jakie są aktualne zalecenia dotyczące profilaktyki osteoporozy u kobiet po menopauzie?

Najnowsze zalecania North American Menopause Society (NAMS) opracowane w 2021 zwracają uwagę, że podstawą zapobiegania osteoporozie u kobiet po menopauzie jest zapobieganie lub minimalizacja utraty masy kostnej, a także zapobieganie złamaniom [1].

Jakie metody niefarmakologiczne są zalecane w celu prewencji osteoporozy?

Zaleca się stosowanie odpowiedniej diety, zapewniającej odpowiednią ilość wapnia (do 1200 mg) oraz witaminy D (do 600 IU dla osób w wieku 50-70 lat i 800 IU dla osób powyżej 70. roku życia). Dodatkowo, rekomenduje się zaprzestanie palenia papierosów oraz ograniczenie spożycia alkoholu. Ważne jest także regularne wykonywanie ćwiczeń fizycznych, a w przypadku kobiet starszych, szczególną uwagę należy zwrócić na interwencje zapobiegające upadkom.

Jakie grupy leków stosowane w profilaktyce osteoporozy? 

Istnieją dwie główne grupy leków, które mogą być wykorzystywane w celu prewencji utraty masy kostnej:

• Leki antyresorpcyjne takie jak estrogeny, agoniści/antagoniści estrogenów (EAA), bisfosfoniany i denosumab, działają głównie poprzez hamowanie resorpcji kości, mając jedynie niewielki wpływ na ich tworzenie. Dzięki tym lekom możliwe jest utrzymanie lub poprawienie gęstości mineralnej kości (BMD) oraz zmniejszenie ryzyka złamań, jednak nie wpływają one na poprawę ani odbudowę struktury beleczkowej kości. 
• Leki anaboliczne, poprzez stymulowanie tworzenia nowej kości, poprawiają strukturę kości zarówno w obrębie warstwy korowej, jak i beleczkowej, prowadząc do znacznego wzrostu BMD.

Jakie opcje terapeutyczne przewiduje się w prewencji utraty kości u kobiet po menopauzie?

Dla zdrowych kobiet po menopauzie, szczególnie z towarzyszącymi objawami przekwitania, zaleca się stosowanie estrogenów lub połączenie estrogenów z progestagenem lub bazedoksyfenem. Bisfosfoniany mogą być stosowane, jeśli estrogeny są przeciwwskazane lub po ich zaprzestaniu. Raloksyfen to dobra opcja w prewencji utraty kości u kobiet po menopauzie z podwyższonym ryzykiem raka piersi i rzadkimi objawami naczynioruchowymi. Bisfosfoniany mogą być również rozważane u kobiet z niską gęstością mineralną kości i innymi czynnikami ryzyka złamań[1].

Referencje:

1. McClung, M. R., Pinkerton, J., Blake, J., Cosman, F., Lewiecki, E., & Shapiro, M. (2021). Management of osteoporosis in postmenopausal women: The 2021 position statement of The North American Menopause Society. Menopause, 28(9), 973-997.