Wyszukaj w szybkich pytaniach

Spis treści

Kiedy powiększenie węzłów chłonnych u dziecka powinno zaniepokoić lekarza?

100%

Powiększenie węzłów chłonnych (limfadenopatia) jest częstym zjawiskiem u dzieci, często wynikającym z reakcji immunologicznej na infekcje. U większości pacjentów jest to stan przejściowy i łagodny, jednak w niektórych przypadkach może wymagać dalszej diagnostyki.

Niepokojące cechy limfadenopatii:

  1. Czas trwania i charakter powiększenia:
    • Powiększenie węzłów utrzymujące się powyżej 4-6 tygodni bez tendencji do zmniejszania się wymaga dalszej oceny​.
    • Szybki wzrost wielkości węzłów chłonnych powinien być szczególnie alarmujący​.
  2. Lokalizacja:
    • Powiększenie węzłów nadobojczykowych i podobojczykowych często wiąże się z poważnymi schorzeniami, w tym chorobami nowotworowymi​.
    • Powiększenie węzłów chłonnych w wielu lokalizacjach jednocześnie również może sugerować proces nowotworowy. 
  3. Konsystencja i ruchomość węzłów:
    • Węzły twarde, nieprzesuwalne, o nierównej powierzchni, w pakietach mogą sugerować proces nowotworowy​.
    • Zaczerwienienie, ból i obrzęk wokół powiększonych węzłów chłonnych może sugerować ich bakteryjne zakażenie.
    • Niepokoić powinny też węzły miękkie, rozmiękające, ropiejące, tworzące przetoki. 
  4. Objawy towarzyszące:
    • Gorączka >7 dni, nocne poty, utrata masy ciała powyżej 10% w ciągu 6 miesięcy są objawami alarmowymi i mogą sugerować choroby nowotworowe, takie jak chłoniaki​.
    • Hepatosplenomegalia (powiększenie wątroby i śledziony) często towarzyszy limfadenopatii o podłożu hematologicznym​.
    • Wybroczyny, osłabienie, przewlekłe zmęczenie mogą sugerować białaczkę​

Postępowanie diagnostyczne

  1. Wywiad i badanie fizykalne
    • Kluczowe jest ustalenie czasu trwania powiększenia, jego lokalizacji, bolesności oraz objawów towarzyszących​.
  2. Badania laboratoryjne
    • Morfologia krwi z rozmazem, CRP, OB – pomocne w różnicowaniu infekcji od procesów nowotworowych​.
    • Badania serologiczne w kierunku infekcji (EBV, CMV, toksoplazmoza)​.
  3. Badania obrazowe
    • USG węzłów chłonnych – ocena struktury węzłów (hipoechogeniczność oraz brak wnęki sugerują proces złośliwy)​.
    • RTG klatki piersiowej w przypadku powiększenia węzłów nadobojczykowych lub śródpiersiowych​.
  4. Biopsja węzła chłonnego
    • Złoty standard w przypadku podejrzenia choroby nowotworowej – otwarta biopsja z badaniem histopatologicznym.

Bibliografia

  1. Styczyński J. Limfadenopatia u dzieci i dorosłych: zasady postępowania diagnostycznego. Acta Haematologica Polonica, 2019;50(3):98-102​.
  2. Friedmann AM. Diagnostyka i leczenie limfadenopatii u dzieci. Pediatria po Dyplomie, 2010;14(1):36-43​.

Zaloguj się

lub
Logujesz się na komputerze służbowym?
Nie masz konta? Zarejestruj się
Ten serwis jest chroniony przez reCAPTCHA oraz Google (Polityka prywatności oraz Regulamin reCAPTCHA).