Pielęgniarki o dyskryminacji i nierównym traktowaniu – co dalej z obywatelskim projektem ustawy?

Czy leci z nami pilot? – pytała dziś w Sejmie Krystyna Ptok, przedstawicielka Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej podczas konferencji dotyczącej dalszych losów obywatelskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych.   

Przypomnijmy, że w maju 2023 r. Komitet złożył w Sejmie obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Jak wyliczyła Krystyna Ptok, minęło już 127 dni od pierwszego czytania obywatelskiego projektu ustawy.

Podkreślę, że wszystkie ugrupowania, które tworzą „Koalicję 15 października” deklarowały poparcie. Tymczasem minęły 64 dni od powołania podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia obywatelskiego projektu i 44 dni od jedynego merytorycznego posiedzenia tej podkomisji. Podkomisja potrzebowała aż 16 dni, żeby skierować wniosek z pytaniami o materiały do ministra zdrowia. Okazało się, że ostatecznie sformułowano tylko jedno pytanie: o przygotowanie informacji dotyczącej łącznej liczby pracowników zaszeregowanych w poszczególnych grupach wskaźnikowych. Nie poproszono o żadne symulacje finansowe, o żadne dane. Ministerstwo Zdrowia odpowiedziało na zadane pytanie w połowie marca 2024 r. Dalej miały być dwa posiedzenia nadzwyczajnej podkomisji, które odwołano. 11 kwietnia planowane jest kolejne. Będzie to ostatnie posiedzenie tej podkomisji, czym jesteśmy głęboko zaskoczeni. Nie mamy planu prac, nie mamy materiałów. Jedynymi materiałami merytorycznymi, jakie mamy, są zapisy prawne nowelizacji ustawy, uzasadnienie i oszacowanie skutków regulacji, w tym finansowych. Także przedstawiciele innych zawodów nie przekuli swoich postulatów w konkretne propozycje zmiany przepisów prawnych, nie przekazali żadnego uzasadnienia, żadnych symulacji finansowych. Nawigacja wysiadła? Brak jest planu lotu 

– mówiła Krystyna Ptok. 

Jak zaznaczała, powołanie nadzwyczajnej podkomisji do rozpatrzenia obywatelskiego projektu, środowisko przyjęło z nadzieją, ale dziś pielęgniarki uważają, że "celem jej powołania była próba przeciągania prac nad projektem”. 

O co walczą pielęgniarki i położne?

Najważniejsze założenia projektu obywatelskiego to:

• uporządkowanie różnic w poziomach najniższych wynagrodzeń pomiędzy grupami zawodowymi medyków; 
• zaakceptowanie konieczności uznawania podnoszonych przez medyków w toku kształcenia dyplomowego i podyplomowego kwalifikacji zawodowych;
• wpisanie wprost do ustawy obowiązku corocznego pokrywania przez NFZ podmiotom leczniczym kosztów działania ustawy, na poziomie gwarantującym każdemu świadczeniodawcy uzyskanie środków pozwalających w terminie i bezkonfliktowo zrealizować zapisy ustawowe. 

Pielęgniarki i położne mówiły o siatce płac.

Nie ma mowy o siatce płac. Raczej o punkcie płacowym. Pracodawcy uciekają się do różnych trików, żeby nawet tego "punktu” nie płacić. Nie uznają posiadanych kompetencji, celowo w opisach stanowisk obniżają wymagane kompetencje. To nie zachęca do rozwoju, kształcenia czy wchodzenia do zawodu. Jeden adwokat w Polsce prowadzi 738 spraw sądowych pomiędzy pielęgniarkami z pracodawcami i jest jednym z adwokatów prowadzących takie sprawy w sądach pracy. Nie tak miało wyglądać podwyższanie wynagrodzeń. Czujemy się rozczarowane. Liczyłyśmy na otwarcie nowej ery współpracy. A tymczasem wszystko zmierza do katastrofy 

– podkreślały pielęgniarki w Sejmie.

Wspomniały też, że nie spotkał się z nimi premier Donald Tusk, a minister zdrowia Izabela Leszczyna "unika merytorycznej rozmowy”.