Jak rozpoznać w EKG zespół Wolffa–Parkinsona–White’a?

Rozpoznanie zespołu Wolffa–Parkinsona–White’a (WPW) opiera się na charakterystycznym obrazie elektrokardiograficznym, wynikającym z obecności dodatkowej drogi przewodzenia pomiędzy przedsionkami a komorami serca (tzw. pęczek Kenta). Droga ta umożliwia obejście fizjologicznego opóźnienia w węźle przedsionkowo-komorowym, prowadząc do przedwczesnej depolaryzacji komór, czyli zjawiska preekscytacji.

W zapisie EKG spoczynkowego typowo WPW rozpoznaje się na podstawie klasycznej triady zmian:

• skrócony odstęp PR (≤120 ms) – odzwierciedla szybsze przewodzenie impulsu przez drogę dodatkową, z pominięciem fizjologicznego opóźnienia w węźle AV;
• fala delta – łagodny, powolny wzrost początkowej części zespołu QRS; jest wynikiem przedwczesnej depolaryzacji części mięśnia komór przez drogę dodatkową i stanowi najbardziej charakterystyczną cechę zapisu w WPW;
• poszerzenie zespołu QRS (zwykle ≥120 ms) – jest konsekwencją jednoczesnego przewodzenia impulsu zarówno przez drogę dodatkową, jak i fizjologiczną drogą Hisa–Purkinjego; stopień poszerzenia i deformacji zespołu QRS zależy od udziału każdej z dróg w depolaryzacji komór.

Warto podkreślić, że morfologia i polaryzacja fali delta różnią się w zależności od lokalizacji drogi dodatkowej. Dokładna analiza w celu jej określenia wymaga zastosowania specjalistycznych algorytmów lokalizacyjnych; proste reguły oparte wyłącznie na pojedynczym odprowadzeniu (np. V₁) nie są wystarczająco wiarygodne.

U części pacjentów cechy preekscytacji mogą występować okresowo, co sprawia, że pojedynczy zapis EKG bywa prawidłowy. W takich przypadkach wskazane jest monitorowanie metodą Holtera, które zwiększa szansę na uchwycenie epizodów z obecnością fali delta i skróconego odstępu PR.

Ponieważ obraz WPW może przypominać inne zaburzenia przewodzenia, takie jak blok odnóg pęczka Hisa czy rytm z przedwczesnym pobudzeniem komorowym, kluczowe znaczenie ma dokładna analiza morfologii zespołów QRS i precyzyjny pomiar odstępów.

Kody ICD-10

Referencje

1. https://litfl.com/pre-excitation-syndromes-ecg-library/ [ostatni dostęp: 06.10.2025 r.]
2. Gajewski, P. (2025). Interna Szczeklika 2025/2026 – mały podręcznik. Medycyna Praktyczna