Co to jest wskaźnik Pearla?

Wskaźnik Pearla (PI – Pearl Index) to jedno z najczęściej stosowanych narzędzi do oceny skuteczności metod antykoncepcyjnych. Jego popularność wynika z prostoty interpretacji: im niższy wskaźnik, tym mniejsze ryzyko nieplanowanej ciąży. Pomimo upływu lat i pojawienia się dokładniejszych analiz (np. metod tablic życia), wskaźnik Pearla nadal stanowi istotny punkt odniesienia w codziennej praktyce klinicznej.

Czym jest wskaźnik Pearla?

Wskaźnik Pearla określa liczbę niezamierzonych ciąż przypadających na 100 kobiet stosujących daną metodę antykoncepcyjną przez rok. Przykładowo, wskaźnik równy 1 oznacza, że u 1 kobiety na 100 dojdzie do ciąży w ciągu roku stosowania tej metody. Dla większości metod podaje się dwie wartości:

• typical use – rzeczywiste stosowanie w warunkach życia codziennego (z uwzględnieniem błędów użytkowania),
• perfect use – stosowanie idealne, zgodne z zaleceniami producenta i lekarza.

Zalety i ograniczenia

Wskaźnik Pearla pozwala w prosty sposób porównywać skuteczność różnych metod antykoncepcyjnych. Jest jednak wskaźnikiem uproszczonym – nie uwzględnia zmienności ryzyka w czasie, a także może zaniżać ryzyko przy dłuższej obserwacji (efekt selekcji populacyjnej).

Dlatego w badaniach porównawczych między metodami zaleca się także uwzględnienie „life table analysis” – aktuarialnej metody oceny skuteczności, umożliwiającej określenie ryzyka w poszczególnych miesiącach stosowania.

Jakie wartości osiąga wskaźnik Pearla?

Dla najczęściej stosowanych metod (przy idealnym użyciu) wskaźnik Pearla przedstawia się następująco:

Dla porównania: brak jakiejkolwiek metody antykoncepcji wiąże się z rocznym ryzykiem zajścia w ciążę na poziomie 85%.

Znaczenie kliniczne

Wskaźnik Pearla może być użytecznym narzędziem edukacyjnym – pozwala pacjentkom łatwo zrozumieć względną skuteczność metod, zwłaszcza w kontekście działań profilaktycznych i planowania rodziny. W codziennej praktyce klinicznej warto jednak łączyć go z bardziej precyzyjnymi analizami oraz brać pod uwagę czynniki indywidualne: wiek, preferencje, choroby współistniejące i ryzyko działań niepożądanych.

Kody ICD-10

Referencje

1. Pollacco, J., & Brincat, M. P. (2024). An overview of current contraceptive modalities and historical perspectives. Gynecological and Reproductive Endocrinology and Metabolism, 5(1), 21–26. doi: 10.53260/grem.2450104 
2. Schreiber, C. A., & Barnhart, K. (2013). Contraception. In A. H. DeCherney, L. Nathan, N. Laufer, & A. S. Roman (Eds.), Current diagnosis & treatment: Obstetrics & gynecology (11th ed.). McGraw Hill.