Febrisan®

Krótkotrwałe leczenie objawów przeziębienia i grypy, takich jak: gorączka, dreszcze, bóle głowy, bóle mięśniowe, bóle gardła, katar, bóle zatok.

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: 1 sasz. co 4-6 h. Na dobę nie stosować więcej niż 4 sasz., czyli 3 g paracetamolu, 240 mg kwasu askorbowego i 40 mg chlorowodorku fenylefryny.

Przed zastosowaniem proszek należy rozpuścić w szklance gorącej wody.

Paracetamol wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Jest metabolitem fenacetyny. Hamuje syntezę prostaglandyn w wyniku hamowania cyklooksygenazy kwasu arachidonowego. Skutkiem tego oddziaływania jest zmniejszenie wrażliwości na działanie takich mediatorów jak kininy i serotonina, w wyniku czego dochodzi do podwyższenia progu bólowego. Zmniejszenie stężenia prostaglandyn w podwzgórzu jest odpowiedzialne za działanie przeciwgorączkowe. Nie wywiera działania przeciwzapalnego. Nie hamuje agregacji płytek krwi.

Fenylefryna jest stymulatorem postsynaptycznym receptorów α. Działa obkurczająco na naczynia obwodowe, zmniejszając obrzęk błon śluzowych w stanach zapalnych na tle alergicznym i infekcyjnym. W dawkach terapeutycznych powoduje niewielkie działanie ośrodkowe. Podwyższa skurczowe i rozkurczowe ciśnienie tętnicze. Reakcją na zwiększenie ciśnienia tętniczego jest odruchowa bradykardia. Nieznacznie zmniejsza objętość wyrzutową serca.

Kwas askorbowy jest witaminą rozpuszczalną w wodzie. Odgrywa istotną rolę w tworzeniu kolagenu i substancji międzykomórkowej warunkując właściwy rozwój chrząstki, kości i zębów, prawidłowy przebieg procesu gojenia oraz utrzymanie mechanicznej odporności włosowatych naczyń krwionośnych. Bierze udział w hydroksylacji proliny i lizyny, hydroksylacji cholesterolu do kwasów żółciowych, przemianie żelaza i kwasu foliowego i utlenianiu fenyloalaniny. Kwas askorbowy tworzy układy oksydoredukcyjne z glutationem, cytochromem C oraz nukleotydami pirydynowymi i flawinowymi. Kwas askorbowy wykazuje właściwości przeciwutleniające. Hamuje peroksydację lipidów oraz unieczynnia wolne rodniki nadtlenkowe. Ponadto stymuluje syntezę prostacykliny i hamuje wytwarzanie tromboksanu.

1 saszetka (5 g proszku musującego) zawiera 750 mg paracetamolu, 60 mg kwasu askorbowego i 10 mg fenylefryny chlorowodorku.

Paracetamol: nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny.

Podawanie z NLPZ nasila ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek.

Salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu.

Stosowanie z lekami przyspieszającymi metabolizm paracetamolu w wątrobie (ryfampicyna, niektóre leki nasenne i przeciwpadaczkowe) zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby.

Podawany z inhibitorami MAO oraz w okresie do 2 tyg. po zakończeniu ich stosowania może wywołać stany pobudzenia i wysoką gorączkę.

Równoczesne stosowanie paracetamolu z zydowudyną (AZT) może nasilać toksyczne działanie zydowudyny na szpik.

Stosowany z lamotryginą lub chloramfenikolem zmniejsza ich stężenie w surowicy.

Metoklopramid przyspiesza, a propantelina opóźnia wchłanianie paracetamolu z przewodu pokarmowego.

• Cymetydyna,
• izoniazyd,
• probenecyd,
• ranitydyna,
• propranolol,
• salicyl mid

- wydłużają okres półtrwania paracetamolu w surowicy.

Spożywanie alkoholu podczas leczenia paracetamolem prowadzi do powstania toksycznego metabolitu wywołującego martwicę komórek wątrobowych, co w następstwie może prowadzić do niewydolności wątroby.

Fenylefryna: Inhibitory MAO nasilają działanie fenylefryny.

Indometacyna, β-adrenolityki lub metyldopa stosowane jednocześnie z fenylefryną mogą spowodować przełom nadciśnieniowy.

Fenylefryna może osłabiać działanie hipotensyjne β-adrenolityków i leków przeciwnadciśnieniowych, metyldopy, rezerpiny.

Jednoczesne stosowanie glikozydów naparstnicy zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca.

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą osłabiać działanie fenylefryny.

Kwas askorbowy: zwiększa szybkość eliminacji pochodnych amfetaminy i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.

W większych dawkach może fałszować wyniki niektórych testów wykonywanych metodami oksydoredukcyjnymi (m.in. oznaczanie stężenia glukozy lub kreatyniny we krwi i moczu).

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

• Nadciśnienie tętnicze,
• tętniaki,
• nadczynność tarczycy,
• choroby serca.

Ciężka niewydolność nerek, niewydolność wątroby.

Cukrzyca.

Wrodzony niedobór enzymu dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.

• Leczenie inhibitorami MAO oraz okres do 2 tyg. po ich odstawieniu,
• β-adrenolitykami,
• trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi.

Jaskra z wąskim kątem przesączania.

Ciąża i okres karmienia piersią.

Fenyloketonuria.

Choroba alkoholowa.

Dzieci poniżej 12 lat.

Ze względu na ryzyko przedawkowania nie należy stosować jednocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol.

Należy zachować ostrożność u osób stosujących leki przeciwzakrzepowe.

Stosowanie produktu u osób z niewydolnością wątroby, nadużywających alkoholu oraz głodzonych stwarza ryzyko uszkodzenia wątroby.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z

• niewydolnością nerek,
• czynną chorobą wrzodową,
• przerostem gruczołu krokowego,
• podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym,
• guzem chromochłonnym,

a także u pacjentów uczulonych na ASA oraz leczonych lekami uspokajającymi i innymi lekami sympatykomimetycznymi (tj. zmniejszającymi przekrwienie błon śluzowych, lekami hamującymi apetyt, lekami psychostymulującymi podobnymi do amfetaminy).

Należy zachować ostrożność u osób w podeszłym wieku.

W trakcie leczenia nie należy spożywać alkoholu.

Produkt zawiera sacharozę.

Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego.

Produkt zawiera 164 mg sodu na dawkę, należy wziąć pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

Należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.

W pojedynczych przypadkach mogą wystąpić:

• zaburzenia krwi i układu chłonnego: neutropenia, trombocytopenia i agranulocytoza.
• Zaburzenia układu nerwowego: bóle i zawroty głowy.
• Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: napad astmy oskrzelowej.
• Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, objawy uszkodzenia wątroby, niewydolność wątroby.
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych: kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra niewydolność nerek, kamica moczowa, zaburzenia w oddawaniu moczu, zatrzymanie moczu, zwłaszcza u pacjentów z przerostem gruczołu krokowego.
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: pokrzywka, wysypka, rumień, obrzęk naczynioruchowy.
• Zgłaszano bardzo rzadkie przypadki ciężkich reakcji skórnych.
• Zaburzenia naczyniowe: niewielkie podwyższenie ciśnienia tętniczego, przyspieszenie akcji serca, obniżenie ciśnienia tętniczego aż do objawów wstrząsu.

Produkt jest przeciwwskazany w okresie ciąży i karmienia piersią.

Produkt zawiera 3 substancje czynne, objawy przedawkowania mogą wynikać z działania 1 lub wszystkich substancji.

Przedawkowanie paracetamolu może spowodować w ciągu kilku, kilkunastu godzin objawy, takie jak:

• nudności,
• wymioty,
• nadmierne pocenie,
• senność
• i ogólne osłabienie.

Objawy te mogą ustąpić następnego dnia pomimo rozwijającego się uszkodzenia wątroby, które następnie daje o sobie znać ozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką.

W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub większej należy sprowokować wymioty, jeśli od zażycia nie upłynęło więcej czasu niż 1 h.

Należy podać doustnie 60-100 g węgla aktywnego, najlepiej rozmieszanego z wodą.

Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi.

Wartość tego stężenia w stosunku do czasu, jaki upłynął od zażycia paracetamolu jest wartościową wskazówką dotyczącą konieczności leczenia odtrutkami.

Jeśli oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi nie jest możliwe, a prawdopodobna przyjęta dawka paracetamolu była duża, należy wdrożyć bardziej intensywne leczenie odtrutkami: należy podać 2,5 g metioniny i kontynuować leczenie acetylocysteiną i/lub metioniną, które są bardzo skuteczne w 1-szych 10-12 h od zatrucia, prawdopodobnie są także skuteczne po 24 h.

Leczenie zatrucia paracetamolem powinno odbywać się w szpitalu, w warunkach oddziału intensywnej terapii.

Przedawkowanie fenylefryny:

• drżenie,
• niepokój,
• bezsenność,
• tachykardia,
• skurcze dodatkowe nadkomorowe,
• bóle głowy,
• mrowienia w kończynach,
• podwyższenie ciśnienia tętniczego.

Mogą wystąpić duszności, omamy i drgawki.

U niektórych osób fenylefryna może wywołać reakcje odwrotne:

• senność,
• depresję oddechową,
• zaburzenia rytmu serca,
• niedociśnienie tętnicze,
• zapaść krążeniową.

Postępowanie po przedawkowaniu polega na wykonaniu płukania żołądka.

W przypadkach ciężkiego zatrucia konieczne jest monitorowanie czynności życiowych chorego, wspomaganie oddechu i krążenia.

Przedawkowanie kwasu askorbowego: objawy pojawiają się po długotrwałym stosowaniu w bardzo dużej dawce.

Objawy toksyczności kwasu askorbowego obejmują:

• kwasicę metaboliczną,
• oksalurię,
• kamicę nerkową,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
• reakcje nadwrażliwości,
• wtórny szkorbut,
• zaburzenia krzepnięcia i gospodarki lipidowej,
• bezpłodność.