Wyszukaj w publikacjach
Agomelatyna w praktyce – kiedy warto rozważyć zmianę strategii terapeutycznej?
W codziennej praktyce coraz częściej można zaobserwować pacjentów, którzy mimo pozornego ustąpienia objawów depresji, nadal zmagają się z zaburzeniami snu, spadkiem energii czy anhedonią. To tzw. objawy resztkowe, które znacząco zwiększają ryzyko nawrotu i utrudniają powrót do pracy czy relacji społecznych.
Nowe koncepcje leczenia – w tym idea remisji funkcjonalnej – zakładają, że skuteczna terapia to nie tylko obniżenie punktacji w skali depresji, ale również odzyskanie zdolności do codziennego działania.
Agomelatyna – mechanizm, który działa na rytm, emocje i motywację
Agomelatyna wyróżnia się połączeniem agonizmu receptorów melatoninowych (MT1, MT2) i antagonizmu receptorów 5-HT2C. To przekłada się klinicznie na:
- regulację rytmu snu i czuwania bez efektu sedacji;
- poprawę jakości snu i funkcjonowania w ciągu dnia;
- korzystny wpływ na anhedonię i deficyty motywacyjne;
- mniejsze ryzyko zaburzeń seksualnych i przyrostu masy ciała niż w przypadku SSRI/SNRI.
W praktyce oznacza to, że agomelatyna może stanowić alternatywę terapeutyczną u pacjentów z objawami resztkowymi lub słabą tolerancją dotychczasowej farmakoterapii.
Bezpieczeństwo i monitorowanie terapii agomelatyną
Choć profil bezpieczeństwa agomelatyny oceniany jest jako korzystny, lek wymaga systematycznego monitorowania parametrów wątrobowych. Wskazane jest:
- oznaczenie parametrów wątrobowych przed rozpoczęciem leczenia;
- kontrola aktywności enzymów po 3, 6, 12 i 24 tygodniach terapii;
- unikanie stosowania u pacjentów z czynną chorobą wątroby.
Zgodnie z aktualnymi zaleceniami, agomelatyna może być rozważana również u pacjentów z chorobami współistniejącymi, przy odpowiednim nadzorze klinicznym.
Kiedy warto rozważyć zmianę terapii?
Zmianę terapii na agomelatynę warto rozważyć w sytuacjach, gdy mimo stosowania SSRI lub SNRI pacjent nie uzyskuje pełnej poprawy klinicznej, a objawy resztkowe – takie jak zaburzenia snu, spłycenie emocji, brak motywacji czy trudności w odczuwaniu przyjemności – nadal utrudniają codzienne funkcjonowanie.
W praktyce lek ten może być szczególnie przydatny u osób, u których dominują problemy z rytmem dobowym lub jakość snu pozostaje niezadowalająca mimo ustąpienia objawów depresyjnych.
Warto również rozważyć agomelatynę u pacjentów z chorobami metabolicznymi, nadwagą lub zaburzeniami gospodarki lipidowej, ponieważ charakteryzuje się ona korzystniejszym profilem bezpieczeństwa w porównaniu z wieloma klasycznymi lekami przeciwdepresyjnymi.
Kierunek współczesnej psychiatrii
Nowoczesne podejście do leczenia depresji zakłada łączenie skuteczności farmakoterapii z poprawą jakości życia. Właściwy dobór leku, monitorowanie parametrów biologicznych i ocena funkcjonowania pacjenta stają się kluczowe dla długofalowych efektów terapii.
Zobaczcie pełny wykład dr n. med. Anny Julii Krupy i poznajcie szczegółowe dane z badań oraz praktyczne wskazówki dotyczące włączania agomelatyny w leczeniu depresji!
