Czy każda pacjentka z nieregularnymi miesiączkami wymaga szczegółowej diagnostyki hormonalnej?

Nie – szczegółowa diagnostyka hormonalna jest konieczna tylko w określonych przypadkach klinicznych, takich jak pierwotny brak miesiączki po 15. roku życia, wtórny brak miesiączki trwający powyżej 3-6 miesięcy, czy współwystępowanie objawów endokrynologicznych.

Kogo dotyczy problem?

Nieregularne cykle miesiączkowe dotyczą aż 75% dziewcząt i 3-4% kobiet w wieku rozrodczym. To powszechny problem w codziennej praktyce klinicznej, który wymaga racjonalnego podejścia diagnostycznego.

Kiedy diagnostyka hormonalna jest niezbędna? 

Najnowsze dane wskazują, że szczegółowa diagnostyka hormonalna powinna być wdrożona w przypadku:

1. pierwotnego braku miesiączki po 15. roku życia lub po 3 latach od thelarche,
2. wtórnego braku miesiączki utrzymującego się powyżej 3-6 miesięcy,
3. współwystępowania objawów hiperandrogenizmu,
4. zaburzeń miesiączkowania z towarzyszącymi objawami endokrynologicznymi.

Co w pierwszej kolejności? 

Eksperci zalecają rozpoczęcie od podstawowej diagnostyki obejmującej:

1. szczegółowy wywiad (styl życia, aktywność fizyczna, stres),
2. badanie fizykalne,
3. test ciążowy,
4. TSH i prolaktyna jako badania pierwszego rzutu.

Według najnowszych badań, aż 48,5% przypadków pierwotnego braku miesiączki wiąże się z pierwotną niewydolnością jajników, natomiast w przypadku wtórnego braku miesiączki dominują przyczyny czynnościowe.

Kody ICD-10

Referencja

1. Mierzwicka, A., Kuliczkowska-Płaksej, J., & Bolanowski, M. (2019). Algorytm postępowania w nieregularnych cyklach miesiączkowych. Ginekologia po Dyplomie, 1.
2. Szczeklik A., Interna Szczeklika., wyd. Medycyna Praktyczna, 2023.