Jakie są największe wyzwania w pracy w POZ?

Cześć, jest dzisiaj ze mnąMonika Ryca-Sawicka.Bardzo mi miło.Cześć wszystkim.

I Monika jako lekarka pracującana co dzień w POZ-cie iautorka kilku dobrych rozdziałów wnaszym remediowym e-booku Pierwsze kroki wPOZ spotkała się dzisiaj tutajz nami, żeby porozmawiać na temattego, co w e-booku inie tylko.

I takim tematem, o którymdzisiaj chcielibyśmy chwilkę porozmawiać, są najczęstszepowody wizyt pacjentów dorosłych właśniew POZ.

Więc takie moje pierwsze pytaniecoś, co jako pierwsze przychodzi dogłowy, jak tę pracę sięrozpoczyna?

Jak zareagować, kiedy przychodzi pacjent,który wpada przez drzwi, mówi: Jatylko po receptę, ja tylkopo skierowanie.Proszę nawet mnie nie badać.Ja mam taką i takąsprawę.Wszystko wiem.Jak się zachować, żeby popierwsze zaopiekować się dobrze tym pacjentem,ale po drugie zgodnie zeswoim sumieniem przeprowadzić wizytę tak, jaknależy.

Powiem szczerze, że to jesttrudny temat, zwłaszcza na początku pracy.Bardzo często, szczególnie w tymsezonie infekcyjnym, zdarza się, że pacjentwchodzi tylko po receptę albotylko po skierowanie.Oczywiście to nie jest tylkoskierowanie i tylko recepta.

Ja zawsze staram się moimpacjentom wyjaśnić, że za wystawieniem receptystoi cały proces decyzyjny inie mogę tego zrobić w biegu.Nie mogę przerwać wizyty innego,innego pacjenta i szybciutko wypisać receptę.

To też zależy, jak działarejestracja, bo zazwyczaj pacjenci zgłaszają potrzebękontynuacji recepty, wystawienia recepty.Jako wizyta receptowa, a nietaka standardowa.

Zgadza się.

Czasami zdarza się tak, żepacjent po prostu rano nie przyjąłleku, bo zapomniał wykupić, uprzedawniłasię recepta albo tej recepty niemiał, a to jest naprzykład lek przeciwzakrzepowy albo lek stosowanyw leczeniu nadciśnienia tętniczego.Więc wtedy robię wyjątki.Ale to nie są takiewyjątki, że nagle wtedy przyjmuję pacjenta,tylko zazwyczaj musi poczekać na--poczekać, aż przyjmę pacjentów, którzy przyszli

umówieni na swoją godzinę.Jeśli chodzi o tylko poskierowanie, to to jest już trudniejszytemat, dlatego, że wypisując skierowanie,my musimy zawsze zbadać pacjenta.Zazwyczaj opisujemy na co choruje.Wpisujemy również, jakie badania zostaływykonane.Wpisujemy również wyniki tych badań.

Zawsze zbadajcie, zbadajcie zawsze pacjenta,który mówi, że on tylko przyszedłpo skierowanie.Miałam kilka takich sytuacji, gdypacjent przyszedł i mówi, że ontylko po skierowanie do chirurga,bo puchną mu nogi od dłuższegoczasu.Do poradni chirurgicznej pacjent dostaniesię za kilk-- no myślę, żekilka tygodni w planowym takim-W niektórych miastach może być nawetoptymistyczne stwierdzenie.Dokładnie.Ja wtedy zbadałam tego pacjenta.On miał symetryczne obrzęki kończyndolnych.Myślę, że tutaj bardziej pomyślałabymo skierowaniu go do kardiologa niżdo chirurga.Dlatego tak ważne jest, żebyzbadać tego pacjenta.

Czyli tu też ważny wniosekniektóre problemy można zaopiekować z perspektywyPOZ, niekoniecznie kierując pacjenta doinnego specjalisty, bo oczywiście w POZ-cieteż często pracują specjaliści, oczym też nie możemy zapominać.To jest bardzo ważne, żemy jako lekarze POZ możemy ipowinniśmy leczyć wiele jednostek chorobowychi nie musimy każdego pacjenta, naprzykład z niedoczynnością tarczycy wysyłaćdo poradni specjalistycznej, zwłaszcza jeśli mamyopiekę koordynowaną w POZ-cie.

Chciałbym wrócić do czegoś, oczym rozmawialiśmy chwilkę wcześniej.Do tych recept.Przychodzi pacjent może nie tylkopo receptę, tylko na poradę receptową.I taki problem, który gdzieśczęsto pojawia się na naszych grupachremediowych czy w ogóle wrozmowach ze znajomymi jest taki, coz tymi kodami ICD-10?Czy każdorazowo przedłużając receptę musimyte kody ICD-10 sprawdzać, przypisywać tewskazania refundacyjne?

Być może, jeżeli już pracujesię kilka lat, to odpowiedź wydajesię być trywialna.Niemniej część osób tę pracędopiero zaczyna i to może wydawaćsię trochę straszne.Co o tym myślisz?

Rozumiem jak najbardziej zasadność tegopytania.Ogólnie wizyta receptowa odbywa sięzazwyczaj bez obecności pacjenta.To są takie krótkie wizyty,gdy lekarz dostaje po prostu prośbęo kontynuację leczenia.Jeśli chodzi o refundację, toja zazwyczaj sprawdzam i pamiętam, żew wywiadzie ogólnie w dokumentacjiszczegółowo opisałam wskazania do zastosowania tegoleku oraz zasadność refundacji, noto wiadomo później- Ufasz swojemu poprzedniemubadaniu.Ufam sobie, ale jeśli chodzio-- jeśli jak zaczynam pracę wPOZ-cie nie znam pacjentów, tooczywiście sprawdzam.

To wracam jeszcze raz dopoczątkowej części naszej rozmowy.

Użyłem takiego słowa straszne, więcteraz zapytam trochę o twój strach.Jakich wizyt pacjentów najbardziej sięobawiasz?Jakich się boisz?Czy są takie, które sprawiają,że to serce trochę szybciej bije,czy jednak już do wszystkichpodchodzisz ze spokojem?Nie, zdecydowanie nie podchodzę- Retoryczne.

Myślę, że większość lekarzy odpowiedziałobytak samo, że, że zawsze nasmoże coś zaskoczyć w POZ-ciei nieważne, ile lat się pracuje,to każdy przypadek jest inny.

Ja się chyba najbardziej bojętakich wizyt, gdy do końca niewiem, czy skierować pacjenta doszpitala, czy może spróbować go leczyćw POZ-cie, czy wysłać pacjentatransportem do szpitala, transportem naszym POZ-towym,czy może lepiej jednak wezwaćzespół ratownictwa medycznego?Te sytuacje zdarzają mi sięcoraz rzadziej, bo już nabrałam pewnejwprawy.Dlatego tu rozmawiamy.Ale często pytam się innegolekarza-Nawet koleżanki, która też, też robi

specjalizację.Co ona by zrobiła namoim miejscu?Myślę- Że to jest takiebardzo ważne, żebyśmy pytali się,rozmawiali z innymi lekarzami otym, jak oni postąpiliby w danymprzypadku.

Bo pamiętajmy zakres wiedzy, jakitrzeba mieć pracując w POZ-cie jestbardzo szeroki i w wielusytuacjach no nie jesteśmy w stanie,no nie jesteśmy w staniewiedzieć wszystkiego.

To na sam koniec takietrudne pytanie, na które nie maoczywistej odpowiedzi.W takim razie lepiej skierowaćkogoś gdzieś na zapas, czy jeżelito nie jest stan nagły,popróbować, że tak powiem, na swoimpoezetowym podwórku, dać sobie jedną,dwie, trzy wizyty i dopiero wtedypokornie odesłać do-do kogoś innego?

Chyba nie ma odpowiedzi nato pytanie.Ja myślę, że każdy stannagły no to jest, wymaga skierowaniado szpitala.Ale co w przypadku tychnienagłych?

To znaczy, jeżeli jest stan,stan pacjenta jest nienagły i jeston w dobrym, dobrym stanieogólnym i jego wyniki, ani badanieprzedmiotowe nie wskazuje nam namożliwość jakby zagrożenia jego zdrowia,bądź przede wszystkim życia.To oczywiście leczymy takiego pacjentaw POZ-ecie, ale musimy go szybciejzaprosić na kontrolę.Na przykład zapalenie płuc.Tak.Mhm.Jeżeli leczymy pacjenta ambulatoryjnie, noto ja zapraszam po tych kilkudniach na kontrolę, żeby wiedzieć,czy się poprawiło, czy nie.Oczywiście najpierw sprawdzasz w skali,czy pacjenta nie skierować do szpitala.Oczywiście skala CRB sześćdziesiąt pięć

I tym może pozytywnym akcentem,zapraszamy do lektury ebookaPierwsze kroki w POZ, którego jużczwartą edycję znajdziecie na Remedium,gdzie autorką jednego z rozdziałów jestwłaśnie Monika.Ten rozdział jest zatytułowany Najczęstszepowody wizyt dorosłych pacjentów w POZ,ale tych rozdziałów jest znaczniewięcej, także z pewnością trochę tychwskazówek dla początkujących tam będzie.

Dziękujemy za rozmowę.Bardzo dziękuję.