Wyszukaj w wideo
Hot takes in surgery #2
Hot takes in surgery
"Hot takes in surgery", to seria filmów, w której specjaliści chirurgii przedstawiają najnowsze doniesienia z tej gałęzi medycyny.
Odcinek 2
Która metoda zabiegowa jest skuteczniejsza? Co mówią najnowsze badania w dziedzinie chirurgii?
Rak żołądka - laparoskopowa dystalna gastrektomia czy otwarta dystalna gastrektomia?
Nieoperacyjny rak dróg żółciowych (pCCA) - endoskopowy wsteczny drenaż dróg żółciowych czy przezskórny przezwątrobowy drenaż dróg żółciowych?
Odpowiedzi poznacie, oglądając nasze najnowsze wideo, w którym dr n. med. Kalina Jędrzejko, specjalistka chirurgii ogólnej, podsumowuje tegoroczne badania opublikowane w czasopiśmie Surgery.
Kalina Jędrzejko jest autorką licznych publikacji z dziedziny chirurgii oraz absolwentką studiów doktoranckich na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Jest także laureatką zespołowej nagrody konkursu Wybitne Innowacje w Polskiej Ochronie Zdrowia Złoty Skalpel 2015 i nagrody International Society for Organ Donation and Procurement.
Hot takes in surgery #2
Dzień dobry, nazywam się Kalina Jęgrzejko i jestem specjalistką chirurgii ogólnej. W dzisiejszym odcinku skupimy się na dwóch badaniach, które ukazały się w tym roku w czasopiśmie Surgery i dotyczą one raka żołądka i drenażu dróg żółciowych. Zacznę od raka żołądka. Pomimo ostatnich postępów w terapii neadiuwantowej radykalna resekcja z limfadenektomią jest podstawową metodą leczenia raka żołądka. Japońskie wytyczne zalecają wykonanie adekwatnej resekcji z limfadenektomią. Dystalną gastrektomię możemy wykonać w sposób radykalny u chorych na raka żołądka w stadium od jeden B do trzy, pod warunkiem uzyskania pięciocentymetrowego proksymalnego wolnego marginesu, a w przypadku raka rozlanego ten margines powinien wynosić osiem centymetrów. Limfadenektomia D2 powinna obejmować resekcję węzłów chłonnych okołobrzusznych, a także węzłów chłonnych wzdłuż lewej tętnicy żołądkowej, wspólnej tętnicy wątrobowej i śledzionowej, więzadła wątrobowodwunastniczego oraz osi trzewnej. W przypadku dystalnej gastrektomii coraz częściej stosuje się techniki mało inwazyjne.
Celem omawianej metaanalizy było przedstawienie zaktualizowanego przeglądu piśmiennictwa porównującego laparoskopową dystalną gastrektomię LDG i otwartą dystalną gastrektomię ODG w odniesieniu do wyników krótko i długoterminowych, a także wyników onkologicznych. Na podstawie me-an-a-nalizy dwudziestu dwóch randomizowanych badań klinicznych stwierdzono, że mimo dłuższego czasu operacji laparoskopowych utrata krwi była niższa niż u pacjentów operowanych na otwartą. U pacjentów po resekcji laparoskopowej szybciej powracała czynność jelit. Byli oni krócej hospitalizowani i wystąpiło u nich mniej powikłań. A w obydwu grupach śmiertelność, doszczętność wycięcia węzłów chłonnych i marginesów chirurgicznych była porównywalna.
Kolejny artykuł dotyczy wskaźników powodzenia,powikłań i śmiertelności drenażu dróg żółciowychu pacjentów z nieoperacyjnym rakiemdróg żółciowych wnęki wątroby PCCA.PCCA jest rzadkim nowotworem pierwotnymwywodzącym się z komórek nabłonka przewodużółciowego.U pacjentów z PCCA zwyklewystępuje bezbolesna żółtaczka, która jest spowodowananiedrożnością dróg żółciowych.Pacjenci ci wymagają drenażu drógżółciowych w celu złagodzenia objawów iumożliwienia paliatywnej chemioterapii systemowej.Endoskopowy wsteczny drenaż dróg żółciowychEBD i przezskórny przezwątrobowy drenaż drógżółciowych PTBD to dwa najczęściejstosowane podejścia do drenażu dróg żółciowych.Celem tego badania było ustaleniewskaźników powodzenia, powikłań i śmiertelności wstępnegodrenażu dróg żółciowych u pacjentówz nieoperacyjnym rakiem dróg żółciowych okołownękowych,który był wykonywany w chwilirozpoznania choroby.Powodzenie drenażu zdefiniowano jako pomyślneumieszczenie stentu lub drenu.Brak nieplanowanej ponownej interwencji wprzeciągu czternastu dni od pierwotnej interwencji,a także obniżenie się stężeniabilirubiny w surowicy do stężenia poniżejdwa przecinek dziewięć miligramów nadecylitr lub powyżej pięćdziesięciu procentowy spadekstężenia bilirubiny w surowicy poczternastu dniach od zabiegu.
Do badania włączono stu osiemdziesięciusześciu pacjentów.W większości wykonano endoskopowy drenaż— to prawie dziewięćdziesiąt procent pacjentów,a w trzynastu procent drenażprzezskórny.Endoskopowy drenaż był skuteczniejszy, aprzyczynami niepowodzenia drenażu było ogólnie nieprawidłowezałożenie drenu lub stentu.Konieczność ponownej interwencji w przeciąguczternastu dni od pierwotnego zabiegu.Utrzymujące się stężenie bilirubiny powyżejdwóch przecinek dziewięć miligrama na decylitrlub brak spadku o połowęw przeciągu czternastu dni od drenażu.Ciężkie powikłania wystąpiły u dziewiętnastupacjentów po endoskopowym drenażu, a utrzech po przezskórnym.Ogółem sześćdziesięciu sześciu pacjentów zmarłow przeciągu dziewięćdziesięciu dni od pierwotnegodrenażu dróg żółciowych.Badacze stwierdzili, że paliatywny drenażdróg żółciowych u pacjentów z nieoperacyjnymrakiem dróg żółciowych okołownękowych maniską czterdziestopięciu procentową skuteczność i dziewięćdziesięciodniowąśmiertelność wynoszącą aż trzydzieści sześćprocent.W związku z czym kolejnewykonywane w przyszłości badania powinny sięskupić na tym, jak poprawićjakość drenażu dróg żółciowych.
Rozdziały wideo

Rak żołądka i porównanie laparoskopowej oraz otwartej dystalnej gastrektomii
