Chlorocyclinum 3%

Wskazania

Miejscowo w ropnych zakażeniach skóry wywołanych przez bakterie wrażliwe na tetracykliny, a także w ropnych powikłaniach oparzeń, odmrożeń oraz (w skojarzeniu z kortykosteroidami) w ropnych powikłaniach alergicznych chorób skóry (np. wyprysku, świerzbiączki). W leczeniu zapalnych form trądzika. Głównie w trądziku grudkowo-krostkowym (acne papulo-pustulosa). Maść może być stosowana w monoterapii oraz w leczeniu skojarzonym z preparatami do stosowania na skórę, zawierającymi retinoidy lub nadtlenek benzoilu. W leczeniu trądziku ropowiczego (acne phlegmonosa) jako środek pomocniczy wraz z retinoidami stosowanymi doustnie.

Dawkowanie

Chorobowo zmienione miejsca pokrywać cienką warstwą maści 3-5x/dobę lub nakładać maść w opatrunku zamkniętym.

Działanie

Mechanizm działania chlorotetracykliny polega na hamowaniu biosyntezy białek (przez wiązanie z podjednostką 30S rybosomu) i procesów fosforylacyjnych w komórce bakteryjnej - zakres działania przeciwbakteryjnego jest bardzo szeroki. Zakres działania chlorotetracykliny jest podobnie jak w przypadku tetracykliny bardzo szeroki (jednak nieco słabszy): bakterie Gram(+) - gronkowce, paciorkowce, Listeria spp., Erysipelothrix spp., Bacillus anthracis, Clostridium spp., Nocardia spp.; bakterie Gram(-) Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterobacter spp., Shigella spp., Neisseria gonorrhoeae, Brucella spp., Pasteurella spp., Vibrio cholerae, Haemophilus spp., Bordetella pertussis, Actinobacillus mallei, Bacteroides spp., Fusobacterium spp., Bartonella spp.; inne - Spirochaeta spp., Mycobacterium spp., Rickettsia spp., Chlamydia spp., Mycoplasma spp., Actinomyces spp. Nie działa na Pseudomonas aeruginosa, Proteus spp., Serratia marcescens, Providencia spp. Nie wywiera również działania na grzyby, pierwotniaki i wirusy. Szczepy oporne na tetracykliny występują we wszystkich gatunkach bakterii, w nierównym jednak stopniu. Najczęściej szczepy oporne stwierdza się wśród gronkowców, enterokoków i enterobakterii. W trakcie leczenia rozwój oporności ma charakter powolny. Przyjmuje się, że za jego rozwój odpowiedzialne są zmiany przepuszczalności błony komórkowej.

Skład

1 g maści zawiera 30 mg chlorowodorku chlorotetracykliny.

Interakcje

Brak jest szczegółowych danych literaturowych na temat interakcji chlorotetracykliny stosowanej miejscowo wraz z innymi lekami stosowanymi na skórę. Doustnie nie zaleca się podawania chlorotetracykliny jednocześnie z penicylinami, cefalosporynami, ryfampicyną, antybiotykami aminoglikozydowymi, antybiotykami β-laktamowymi, erytromycyną, triacetylooleandomycyną, chloramfenikolem, sulfonamidami, pochodnymi fenotiazyny, fenytoiną, karbamazepiną, barbituranami. Ograniczone zostaje w ten sposób ryzyko wystąpienia oporności krzyżowej oraz hepatotoksyczności.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na chlorotetracyklinę, jak również na wszystkie substancje z grupy tetracyklin lub na substancję pomocniczą preparatu. Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

W trakcie leczenia przeciwwskazane jest opalanie. Lek daje żółte świecenie w świetle nadfioletowym (np. światło w dyskotece). Należy zwracać szczególną uwagę na termin ważności leku. Nie stosować leku przeterminowanego.

Działania niepożądane

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: mogą wystąpić skórne reakcje nadwrażliwości (rumień, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, obrzęki), nadkażenia drożdżakami lub opornymi szczepami bakterii, rzadko złuszczające zapalenie skóry.

Ciąża i laktacja

Brak wystarczających dowodów dotyczących bezpieczeństwa stosowania chlorotetracykliny miejscowo na skórę u kobiet w ciąży, dlatego leku nie należy stosować u kobiet w ciąży, chyba że będzie to niezbędne, po rozważeniu korzyści do ryzyka. W zakresie stężeń terapeutycznych (dawka jednorazowa, dawka łączna stosowana w standardowej terapii) chlorotetracyklina nie posiada właściwości teratogennych i embriotoksycznych. Nie zostało określone bezpieczeństwo stosowania u kobiet karmiących piersią. Ze względu na właściwości lipofilowe chlorotetracyklina przenika do mleka matek karmiących piersią. W związku z tym u matek karmiących należy rozważyć zaprzestanie karmienia piersią lub odstawienie leku.

Przedawkowanie

Nie stwierdzono przypadku przedawkowania.

ICD-10