Magne B6® Forte

Wskazania

Występowanie poniżej wymienionych objawów może wskazywać na niedobór magnezu: nerwowość, drażliwość, wahania nastroju, łagodny lęk, niepokój, przejściowe uczucie zmęczenia, ospałość, zaburzenia snu w niewielkim nasileniu; objawy lęku, takie jak kurcze przewodu pokarmowego lub kołatanie serca (bez zaburzeń serca); kurcze mięśni, mrowienie, drganie powiek. Uzupełnienie magnezu może złagodzić powyższe objawy. W przypadku braku poprawy po m-cu stosowania produktu leczniczego kontynuowanie leczenia nie jest zalecane.

Dawkowanie

Dorośli: 3-4 tabl./dobę, w 2-3 dawkach podzielonych podczas posiłku. Dzieci i młodzież: w wieku 6 lat lub powyżej (o mc. ok. 20 kg): 10-30 mg/kg m.c./dobę (tzn.0,4-1,2 mmol/kg m.c./dobę) tzn. 2-4 tabl./dobę, w 2-3 dawkach podzielonych, podczas posiłków.

Uwagi

Tabl. należy połykać popijając dużą ilością wody.

Działanie

Magnez jest głównie kationem wewnątrzkomórkowym, obniża pobudliwość komórek nerwowych, zwalnia przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe. Uczestniczy w wielu reakcjach enzymatycznych. Magnez odgrywa istotną rolę w procesie skurczu mięśnia sercowego, wpływa na stan pobudliwości nerwowo-mięśniowej. Magnez wchłania się tylko częściowo z przewodu pokarmowego, głównie w jelicie cienkim, przy czym wielkość wchłaniania magnezu zależy od jego zawartości w pokarmach. Niedobór magnezu może powodować zaburzenia w układzie mięśniowym i ośrodkowym układzie nerwowym. Wit. B₆ zwiększa wchłanianie magnezu z przewodu pokarmowego o 20-40%, ułatwia transport do komórek organizmu i utrzymuje jego wewnątrzkomórkowe zapasy na właściwym poziomie. Magnez jest również elementem budulcowym. Połowa zapasów magnezu w organizmie znajduje się w kościach.

Skład

1 tabl. powl. zawiera 100 mg jonów magnezu w postaci cytrynianu magnezu oraz 10 mg chlorowodorku pirydoksyny.

Interakcje

Produktu leczniczego nie należy podawać z następującymi lekami: lewodopa (stosowana bez inhibitora obwodowej dopadekarboksylazy), gdyż pirydoksyna osłabia jej działanie; fosforany lub sole wapnia - substancje te hamują wchłanianie magnezu w jelitach; doustne tetracykliny. Dawki doustnej tetracykliny i magnezu powinny być podawane w odstępie co najmniej 3 h, ponieważ magnez zmniejsza wchłanianie tetracyklin w przewodzie pokarmowym.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność nerek (Cl_Cr <30 ml/min). Jednoczesne stosowanie lewodopy.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

W przypadku skojarzonego niedoboru magnezu i wapnia, w pierwszej kolejności należy wyrównać niedobór magnezu. W przypadku ciężkiego niedoboru magnezu i zaburzeń wchłaniania, leczenie należy rozpocząć od dożylnego podawania magnezu. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek ze względu na ryzyko wystąpienia wysokiego stężenia magnezu we krwi. Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Długotrwałe stosowanie pirydoksyny (kilka m-cy, a nawet lat) może spowodować aksonalną neuropatię czuciową. Objawy obejmują: drętwienie i zaburzenia poczucia pozycji, wibracje w dystalnych częściach kończyn, a także stopniowo postępującą ataksję sensoryczną (zaburzenia koordynacji). W większości przypadków objawy ustępują po zaprzestaniu stosowania pirydoksyny. Produkt leczniczy zawiera laktozę i dlatego jest przeciwwskazany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Produkt leczniczy nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Działania niepożądane

Działania niepożądane występują rzadko. Czasami może wystąpić biegunka i bóle brzucha lub zaczerwienienie skóry. Bardzo rzadko obserwowano reakcje alergiczne.

Ciąża i laktacja

Kliniczne doświadczenia i stosowanie produktu leczniczego u wystarczająco dużej liczby ciężarnych kobiet nie ujawniły toksycznego i teratogennego działania magnezu. Badania na zwierzętach nie wykazały toksycznego i teratogennego działania wit. B₆ zawartej w produkcie. Produkt można stosować u ciężarnych kobiet tylko w przypadku zdecydowanej konieczności. Każdy ze składników, zarówno magnez jak i wit. B₆, może być stosowany w czasie karmieniem piersią. Odpowiednia dawka magnezu to 30 mg/dobę dla niemowląt w wieku 0-6 m-cy i 75 mg/dobę dla niemowląt w wieku 7-12 m-cy. Magnez, który znajduje się w mleku karmiących kobiet, waha się w szerokim zakresie (15-64 mg/l) z medianą wartości 31 mg/l i 75% średnich wartości stężeń odnotowanych poniżej 35 mg/l. Uważa się, cytując niektórych autorów, że odpowiednia dawka pirydoksyny dla niemowląt to 0,1 mg/dobę. U dobrze odżywionych kobiet otrzymujących 2,5-20 mg pirydoksyny przez 3 kolejne dni wykazano, iż jej poziom w mleku był w zakresie 123-314 ng/ml. Zaleca się, aby kobiety karmiące piersią stosowały pirydoksynę w dawce maks. 20 mg/dobę. Przegląd dostępnych danych dotyczących stosowania magnezu i pirydoksyny w dawkach terapeutycznych u kobiet karmiących nie wykazał żadnych powodów do obaw dotyczących bezpieczeństwa. Dodatkowa ilość magnezu obecna w mleku matki leczonej zwykle stosowanymi dawkami magnezu i pirydoksyny nie jest znacząca. Badania nad wit. B₆ wykazują tylko obwodową neurotoksyczność i wpływ na płodność mężczyzn. Jednakże taki efekt obserwuje się tylko przy bardzo wysokich dawkach. Bezpieczeństwo leku jest bardzo wysokie ze względu na niską zawartość wit. B₆.

Przedawkowanie

Przedawkowanie magnezu stosowanego doustnie nie powoduje reakcji toksycznych u pacjentów z prawidłową czynnością nerek. U pacjentów z niewydolnością nerek może wystąpić zatrucie magnezem. Działanie toksyczne zależy od stężenia magnezu we krwi i może wywołać następujące objawy: zmniejszenie ciśnienia krwi, nudności, wymioty, depresja OUN, upośledzenie odruchów, zaburzenia elektrokardiogramu, początkowa depresja ośrodka oddechowego, śpiączka, zatrzymanie akcji serca, porażenie układu oddechowego, zespół bezmoczu. Postępowanie obejmuje: nawodnienie pacjenta i przeprowadzenie diurezy forsowanej. U pacjentów z niewydolnością nerek należy przeprowadzić hemodializę albo dializę otrzewnową.

ICD-10