Nefopam Jelfa

Lek może być stosowany jako lek przeciwbólowy w łagodnych i umiarkowanych bólach ostrych, np. bólach pooperacyjnych. Ponadto w niezbyt nasilonych bólach przewlekłych, np. ból w chorobach nowotworowych.

Dawkowanie:

• 1-3 tabl. 3x/dobę w zależności od reakcji organizmu.
• Początkowo stosuje się 60 mg (2 tabl.) 3x/dobę.
• U osób w podeszłym wieku należy stosować dawki mniejsze tj. 30 mg (1 tabl.) 3x/dobę.

Produkt leczniczy należy przyjmować podczas jedzenia lub po posiłkach.

Lek jest nienarkotycznym lekiem przeciwbólowym słabszym od morfiny, ale silniejszym od kwasu acetylosalicylowego. Po podaniu doustnym siła działania przeciwbólowego nefopamu odpowiada 1/3 siły działania równoważnej wagowo dawki morfiny (zakres 0,18-0,56) lub 8,4 do 10,4 x większej dawce kwasu acetylosalicylowego. Wydaje się, że w przypadku dawek ponad 300 mg krzywa działania przeciwbólowego ulega spłaszczeniu. Dokładny mechanizm działania nefopamu nie jest znany. Wiadomo, że nefopam jest silnym inhibitorem zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny. Prawdopodobnie punktem uchwytu działania nefopamu są zstępujące drogi serotoninergiczne.

1 tabl. powl. zawiera 30 mg chlorowodorku nefopamu.

Poważne interakcje lekowe mogą wystąpić w przypadku równoczesnego stosowania nefopamu z inhibitorami monoaminooksydazy oraz trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi. Należą do nich:

• hipertermia,
• nadciśnienie złośliwe,
• tachykardia i
• zaburzenia rytmu serca

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Padaczka. Dzieci w wieku do 12 lat. Ze względu na możliwość wystąpienia poważnych interakcji lekowych, nie należy przyjmować nefopamu podczas stosowania inhibitorów monoaminooksydazy oraz w ciągu 3 tyg.i po ich odstawieniu.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u osób z chorobami wątroby lub nerek. Ponieważ nie więcej niż 5% produktu leczniczego wydalane jest w postaci nie zmienionej, poza przypadkami ciężkiej niewydolności nerek nie ma konieczności modyfikacji dawki. U osób w podeszłym wieku stosowanie produktu leczniczego należy rozpoczynać od małych dawek. U pacjentów w podeszłym wieku notowano wystąpienie działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego takich jak omamy, dezorientacja. Lek może spowodować różowe zabarwienie moczu, które nie jest wynikiem krwinkomoczu czy uszkodzenia nerek. Lek może spowodować bezobjawowe zwiększenie aktywności aminotransferaz, podczas długotrwałego stosowania produktu leczniczego należy kontrolować czynność wątroby. Ostrożnie stosować u pacjentów z przerostem gruczołu krokowego i trudnościami w oddawaniu moczu.

Działania niepożądane są stosunkowo liczne, ale łagodne.

• Zaburzenia psychiczne: (nieznana) stan splątania.
• Zaburzenia układu nerwowego: (nieznana) zawroty głowy, roztargnienie, nadmierne pobudzenie, bezsenność, lęk, utrata łaknienia, śpiączka.
• Zaburzenia oka: (nieznana) zaburzenia widzenia.
• Zaburzenia serca: (nieznana) tachykardia.
• Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) nudności, które w większości przypadków nie prowadzą do wymiotów; (nieznana) suchość w jamie ustnej, trudności w przełykaniu.
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (nieznana) wysypki skórne.
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (nieznana) trudności w oddawaniu moczu.
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) nadmierne pocenie się.

Uważa się, że lek może powodować uzależnienie psychiczne typu amfetaminowego, chociaż nie zostało to udowodnione.

Ze względu na nieustalone do końca bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego podczas ciąży, stosowanie leku dopuszcza się jedynie w przypadku, gdy jego zastosowanie jest bezwzględnie konieczne, a stosowanie innego produktu leczniczego jest niemożliwe lub przeciwwskazane.

Lek przenika do mleka matki, dlatego nie należy stosować produktu leczniczego podczas karmienia piersią.

W przypadku stosowania produktu leczniczego podczas karmienia piersią, dawka produktu leczniczego jaką otrzymuje niemowlę wynosi 3% dawki przyjmowanej przez matkę (0,05 mg/kg mc. niemowlęcia).

W przypadku znacznego przedawkowania mogą wystąpić drgawki, podniecenie, omamy, śpiączka, zaburzenia czynności serca (tachykardia, nadciśnienie), zwiększenie temperatury ciała, obfite pocenie się.

Dawka śmiertelna dla człowieka nie jest znana.

W przypadku przedawkowania należy zastosować leczenie objawowe tzn. dożylne podanie 10 mg diazepamu w przypadku drgawek oraz 10 mg propranololu w przypadku znacznej tachykardii, nadciśnienia i innych objawów nadmiernej stymulacji adrenergicznej.