Wyszukaj w publikacjach ...
Żywienie pozajelitowe – pigułka wiedzy dla lekarzy POZ
Zapisuję
Zapisz
Zapisane
Żywienie pozajelitowe (TPN, total parenteral nutrition) to metoda dostarczania niezbędnych składników odżywczych z pominięciem przewodu pokarmowego – bezpośrednio do układu krążenia. Preparaty zawierające białka, tłuszcze, węglowodany, witaminy, elektrolity i mikroelementy podawane są zazwyczaj przez dostęp centralny (np. port naczyniowy, cewnik w żyle podobojczykowej), a w przypadkach krótkoterminowych – przez żyły obwodowe.
Domowe żywienie pozajelitowe (HPN, home parenteral nutrition) to długoterminowa forma terapii żywieniowej dla pacjentów z przewlekłą niewydolnością jelit, którzy nie mogą być skutecznie odżywiani drogą doustną lub dojelitową.
Źródła
- Głażewski, T., Dyrla, P., & Gil, J. (2017). Podstawowe zasady żywienia pozajelitowego. Pediatria i Medycyna Rodzinna, 13(1), 29-39.
- Księżarczyk, K., & Sankowski, B. (2017). Wybrane aspekty żywienia pozajelitowego. Prospects in Pharmaceutical Sciences, 15(4), 34-39.
- Garden, O. J., & Bradbury, A. W. (2015). Chirurgia. Davidson (2. wyd.). Edra Urban & Partner.
Polecane artykuły