Jak rozpoznać objaw Jellinka?

Objaw Jellinka jest jednym z klasycznych, choć obecnie rzadziej opisywanych, objawów klinicznych nadczynności tarczycy, a zwłaszcza choroby Gravesa–Basedowa. Jego prawidłowe rozpoznanie może stanowić ważną wskazówkę diagnostyczną, zanim jeszcze wykonane zostaną badania laboratoryjne.

Poradnik

Niedoczynność i nadczynność tarczycy

Sprawdź

Charakterystyczne zmiany skórne w nadczynności tarczycy

Objaw Jellinka polega na występowaniu hiperpigmentacji powiek, najczęściej górnych. Skóra w tej okolicy staje się wyraźnie ciemniejsza, jakby „przybrązowiona”, co jest wynikiem zwiększonej aktywności melanocytów. Hiperpigmentacja może być symetryczna i najlepiej widoczna u osób o jasnej karnacji. Objaw ten często towarzyszy innym objawom nadczynności tarczycy, takim jak:

• wytrzeszcz (oftalmopatia tarczycowa),
• nadpobudliwość,
• utrata masy ciała,
• tachykardia,
• wzmożona potliwość.

Mechanizm powstawania objawu Jellinka nie jest do końca poznany, ale przypuszcza się, że podłoże stanowią czynniki immunologiczne oraz zwiększone stężenie ACTH i melanotropin u osób z chorobą Gravesa–Basedowa.

Objaw Jellinka – kiedy warto podejrzewać chorobę Gravesa-Basedowa u pacjenta?

Objaw Jellinka to stosunkowo prosty do uchwycenia, choć dziś nieco zapomniany, objaw kliniczny nadczynności tarczycy, zwłaszcza w przebiegu choroby Gravesa–Basedowa. Jego obecność powinna skłonić do dalszej diagnostyki w kierunku tyreopatii, zwłaszcza jeśli współwystępują inne objawy sugerujące nadczynność tarczycy.

Kody ICD-10

Referencje

1. Gajewski P. (2024) Interna Szczeklika – mały podręcznik 2024/2025. Medycyna Praktyczna