F50

Zaburzenia odżywiania

Zaburzenie to charakteryzuje się celową utratą wagi ciała, wywołaną i podtrzymywaną przez pacjenta. Występuje ono najczęściej u dziewcząt w okresie pokwitania i u młodych kobiet, ale zdarza się także u chłopców przed osiągnięciem dojrzałości i młodych mężczyzn oraz u dzieci przed okresem pokwitania i u dojrzałych kobiet aż do okresu menopauzy. Chorobie towarzyszą szczególne objawy psychopatologiczne: lęk przed otyłością i zniekształceniem sylwetki ciała. Lęk ten przybiera postać uporczywej idei nadwartościowej, w związku z czym pacjent wyznacza sobie niski limit mc. Zazwyczaj stwierdza się niedożywienie różnego stopnia z wtórnymi zmianami hormonalnymi i metabolicznymi oraz zaburzeniami funkcjonowania organizmu. Do objawów jadłowstrętu psychicznego należą ponadto: ograniczenia w diecie, wyczerpujące ćwiczenia fizyczne, prowokowanie wymiotów, stosowanie środków przeczyszczających oraz tłumiących łaknienie i środków diuretycznych

Przypadki, w których stwierdza się pewne objawy typowe dla jadłowstrętu psychicznego, ale całość obrazu klinicznego nie spełnia warunków tego rozpoznania, gdyż nie ma charakterystycznych objawów, takich jak na przykład brak miesiączek lub nasilony lęk przed otyłością, występuje natomiast znaczny spadek masy ciała oraz zachowanie ukierunkowane na utratę masy ciała. Nie należy posługiwać się rozpoznaniem jadłowstrętu psychicznego atypowego w przypadkach znanych chorób somatycznych przebiegających ze spadkiem mc.

Przejawia się okresowymi nawrotami żarłoczności i nadmierną koncentracją uwagi na kontroli mc. Typowe jest prowokowanie wymiotów lub zażywanie środków przeczyszczających po epizodzie przejedzenia. Obserwuje się wiele objawów psychopatologicznych, na przykład nadmierne zainteresowanie kształtem i masą ciała; występują one zarówno w bulimii psychicznej, jak i w jadłowstręcie psychicznym. Powtarzające się wymioty mogą doprowadzić do zaburzeń elektrolitowych i powikłań somatycznych. Często, choć nie zawsze, stwierdza się w wywiadzie epizod jadłowstrętu psychicznego, który wystąpił od kilku m-cy do kilku lat wcześniej

Obżarstwo BNO, hyperorexia nervosa

W zaburzeniu tym występują pewne objawy charakterystyczne dla żarłoczności psychicznej, jednak całość obrazu chorobowego nie usprawiedliwia takiego rozpoznania. Stwierdza się na przykład nawracające epizody przejadania i nadużywanie środków przeczyszczających, ale bez istotnej zmiany mc., może też nie występować typowe, nadmierne zainteresowanie kształtem i mc.

Przejadanie się spowodowane czynnikami stresowymi, takimi jak żałoba, wypadek, urodzenie dziecka, itd.

Przejadanie psychogenne

Powtarzające się wymioty w zaburzeniach dysocjacyjnych (F44.–) i zaburzeniach hipochondrycznych (F45.2). Do kategorii tej nie zaliczamy wymiotów w schorzeniach sklasyfikowanych w innych rozdziałach. Terminem wymiotów związanych z innymi czynnikami psychologicznymi można natomiast uzupełnić rozpoznanie nadmiernych wymiotów ciężarnych (O21.–) w przypadku, w którym główną przyczyną nawracających nudności i wymiotów podczas ciąży są czynniki emocjonalne

Wymioty psychogenne. Nie obejmuje: nudności (R11), wymioty BNO (R11)

Pica u dorosłych, psychogenna utrata łaknienia