Naglazyme

Wskazania

Wskazany w długotrwałej substytucji enzymatycznej u pacjentów z potwierdzonym rozpoznaniem mukopolisacharydozy typu VI (MPS VI; niedobór 4-sulfatazy N-acetylogalaktozaminy; zespół Maroteaux-Lamy). Podstawą jest leczenie młodych pacjentów <5 lat z ciężką postacią choroby, mimo że pacjenci <5 lat nie uczestniczyli w centralnym badaniu trzeciej fazy. Dostępne są ograniczone dane dotyczące pacjentów <1 rż.

Dawkowanie

W przypadku wszystkich lizosomalnych zaburzeń genetycznych, podstawowe znaczenie - szczególnie w ciężkich przypadkach - ma jak najwcześniejsze rozpoczęcie leczenia przed pojawieniem się nieodwracalnych objawów klinicznych choroby. Leczenie preparatem powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu chorych na MPS VI lub inne dziedziczne choroby metaboliczne. Preparat należy podawać w odpowiednich warunkach klinicznych, z natychmiastowym dostępem do wyposażenia resuscytacyjnego niezbędnego do leczenia nagłych stanów zagrożenia życia. Zalecana dawka galsulfazy wynosi 1 mg/kg mc. podawanej raz/tydz. w postaci wlewu dożylnego przez 4 h. Osoby w podeszłym wieku. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u pacjentów w wieku powyżej 65 lat i brak jest zaleceń dotyczących alternatywnego schematu dawkowania dla tych pacjentów. Zaburzenia nerek i wątroby. Bezpieczeństwo i skuteczność preparatu u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby nie były oceniane i brak jest zaleceń dotyczących alternatywnego schematu dawkowania dla tych pacjentów. Dzieci i młodzież. Brak jest specjalnych zasad, jakie należy mieć na uwadze w przypadku podawania preparatu u dzieci i młodzieży. Obecnie dostępne dane opisane, patrz ChPL.

Uwagi

Początkową prędkość wlewu można dostosować tak, aby około 2,5% całkowitego roztw. zostało podane w ciągu pierwszej godz., a pozostała jego objętość (około 97,5%) przez kolejne 3 h inf. U pacjentów podatnych na przeciążenie objętościowe płynami i o mc. poniżej 20 kg należy rozważyć użycie woreczków infuzyjnych o objętości 100 ml. W tym przypadku należy zmniejszyć prędkość wlewu (ml/min), aby całkowity czas trwania inf. nie był krótszy niż 4 h. Informacje o postępowaniu przed podaniem leku - patrz ChPL.

Działanie

Zaburzenia spichrzania mukopolisacharydów są spowodowane niedoborem specyficznych enzymów lizosomalnych niezbędnych do katabolizmu glikozoaminoglikanów (GAG). MPS VI jest heterogennym i wieloukładowym schorzeniem charakteryzującym się niedoborem 4-sulfatazy N-acetylogalaktozaminy, hydrolazy lizosomalnej katalizującej hydrolizę końcowych reszt siarczanowych glikozoaminoglikanu - siarczanu dermatanu. Zmniejszona aktywność 4-sulfatazy N-acetylogalaktozaminy lub jej brak prowadzi do akumulacji siarczanu dermatanu w wielu rodzajach komórek i tkanek.

Skład

1 ml roztworu zawiera 1 mg galsulfazy.

Interakcje

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

Podczas postępowania i leczenia pacjentów z restrykcyjną chorobą płuc należy zachować ostrożność lub zapewnić ścisłe monitorowanie stosowania leków przeciwhistaminowych i innych środków uspokajających. Należy rozważyć zastosowanie dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych w czasie snu oraz możliwość wykonania tracheostomii w klinicznie uzasadnionych sytuacjach. Rozważyć odłożenie infuzji leku na później u pacjentów z ostrą postacią choroby z gorączką lub ze schorzeniami dróg oddechowych. Bezpieczeństwo i skuteczność działania preparatu u dzieci <5 lat i u pacjentów >65 lat nie zostały ustalone. Bezpieczeństwo i skuteczność preparatu u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby nie były oceniane. U pacjentów leczonych preparatem występowały objawy poinfuzyjne (IAR), przez które rozumie się wszelkie zdarzenia niepożądane następujące podczas infuzji lub przed końcem dnia, w którym przeprowadzono infuzję. Na podstawie danych uzyskanych w trakcie badań klinicznych preparatu, u większości pacjentów można się spodziewać powstania przeciwciał klasy IgG przeciwko galsulfazie w ciągu 4-8 tyg. od rozpoczęcia leczenia. W badaniach klinicznych preparatu zwykle udawało się opanować objawy IAR przez przerwanie lub zmniejszenie prędkości wlewu oraz przez (wcześniejsze) podanie pacjentowi leków przeciwhistaminowych i/lub przeciwgorączkowych (paracetamol), w ten sposób umożliwiając pacjentowi kontynuację leczenia. Z uwagi na ograniczone doświadczenie w zakresie wznawiania leczenia po dłuższej przerwie, należy zachować ostrożność w związku z teoretycznie podwyższonym ryzykiem reakcji z nadwrażliwości. Podczas podawania leku zaleca się, aby u pacjentów zastosować premedykację (lekami przeciwhistaminowymi w połączeniu z lekami przeciwgorączkowymi lub bez nich) ok. 30-60 min przed rozpoczęciem infuzji preparatu w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia objawów IAR. W przypadku łagodnych lub umiarkowanych objawów IAR należy rozważyć leczenie lekami przeciwhistaminowymi i paracetamolem i/lub zmniejszenie prędkości wlewu do mniejszej o połowę niż prędkość wlewu, przy której wystąpiła reakcja. W przypadku pojedynczych ciężkich objawów IAR należy przerwać wlew aż do ustąpienia objawów i rozważyć leczenie lekami przeciwhistaminowymi i paracetamolem. Wlew można ponownie rozpocząć z prędkością wynoszącą 50-25% prędkości, przy której wystąpiła reakcja. W przypadku nawracających umiarkowanych objawów IAR albo ponownej próby leczenia po pojedynczych ciężkich objawach IAR należy rozważyć premedykację (lekami przeciwhistaminowymi i paracetamolem i/lub kortykosteroidami) oraz zmniejszenie prędkości wlewu do poziomu 50-25% prędkości, przy której wystąpiła poprzednia reakcja. Możliwe są poważne reakcje nadwrażliwości typu alergicznego. W przypadku wystąpienia tych reakcji zaleca się natychmiastowe przerwanie podawania preparatu i wdrożenie właściwego leczenia. Należy przestrzegać obowiązujących zasad postępowania w przypadkach nagłych. Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Działania niepożądane

U wszystkich pacjentów w badaniu klinicznym III fazy wystąpiły działania niepożądane, niezależnie czy otrzymywali preparat, czy placebo. Zakażenia i infestacja: (często) zapalenie gardła, zapalenie żołądka i jelit. Zaburzenia układu nerwowego: (często) arefleksja. Zaburzenia oka: (często) zapalenie spojówek, zmętnienie rogówki. Zaburzenia ucha i błędnika: (bardzo często) ból ucha. Zaburzenia naczyń: (często) nadciśnienie tętnicze. Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo często) duszność; (często) bezdech, zatkanie nosa. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: (bardzo często) ból brzucha; (często) przepuklina pępkowa. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) obrzęk twarzy. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) ból; (często) ból w klatce piersiowej, dreszcze, złe samopoczucie. Reakcje poinfuzyjne, charakteryzujące się nawracającym schematem objawów występującym w trakcie infuzji leku, zaobserwowano u 30 (56%) spośród 54 pacjentów leczonych preparatem we wszystkich badaniach klinicznych. Reakcje pojawiały się już w 6. tyg., jak również dopiero w 55. tyg. leczenia badanym lekiem i występowały w trakcie wielu infuzji, chociaż nie zawsze w kolejno następujących po sobie tyg. Najczęstsze objawy tych reakcji poinfuzyjnych obejmowały gorączkę, dreszcze, wysypkę i pokrzywkę, niemniej odnotowano również hipotensję, nudności, wymioty, duszność, skurcze oskrzeli, ból zamostkowy, ból brzucha, ból głowy, złe samopoczucie, zaburzenia oddechowe, obrzęk naczyniowo-ruchowy i bóle stawów. U 52 z 54 pacjentów (96%) leczonych preparatem w badaniach klinicznych uzyskano dodatni wynik na obecność przeciwciał przeciw galsulfazie. Znaczenie kliniczne przeciwciał przeciw galsulfazie nie jest znane.

Ciąża i laktacja

Nie ma danych klinicznych na temat stosowania leku u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wskazują na bezpośredni lub pośredni szkodliwy wpływ na ciążę lub rozwój zarodka (płodu). Produktu nie wolno stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Nie wiadomo, czy galsulfaza jest wydzielana z mlekiem, dlatego należy zaprzestać karmienia piersią podczas leczenia preparatem.

Przedawkowanie

Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania leku. Kilku pacjentów otrzymało całkowitą dawkę leku stanowiącą w przybliżeniu 2-krotność zalecanej prędkości wlewu bez wystąpienia widocznych zdarzeń niepożądanych.

ICD-10