Między protestem a wyborami

Minęło już ponad półtora roku od początku Białego Miasteczka 2.0. Protest zakończył się bez zawarcia porozumienia przedstawicieli rządu z komitetem strajkującym, a jedynie podpisaniem porozumienia w Zespole Trójstronnym, który, jak podkreślali protestujący, nie uwzględniał ich przedstawicieli.

Żaden z 7 postulatów Komitetu Protestacyjno-Strajkowy Ochrony Zdrowia nie został zrealizowany w sposób, który w pełni zadowoliłby strajkujących. Niektóre, jak np. podwyżki dla pracowników ochrony zdrowia, zostały zrealizowane częściowo - wprowadzone wzrosty wynagrodzenia są niższe niż oczekiwane przez protestujących.  Inne postulaty z kolei zrealizowano - np. przyjęto ustawę o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych, ale nie do końca spełnia inne oczekiwania środowiska. Jeszcze inne postulaty są wypełniane w sposób spotykający się ze znaczną krytyką środowiska medycznego. Przykładem tego jest postulat 3 - zwiększenia liczby pracowników w systemie ochrony zdrowia. Drastyczne zwiększenie liczby studentów kierunku lekarskiego jest swego rodzaju odpowiedzią na ten apel, ale myślę, że nie tego oczekiwali strajkujący. Inne z kolei pozostają tylko w sferze teorii (np. urlop zdrowotny po 15 latach pracy zawodowej). Mimo zaangażowania wielu osób i organizacji, ta próba mobilizacji całego środowiska medycznego, a nie tylko pojedynczych zawodów medycznych, nie umożliwiła protestującym osiągnięcia zamierzonych celów. Czy mamy jednak lepsze narzędzia wpływu na rządzących?