F41Inne zaburzenia lękowe

Istotną cechą tego zaburzenia są nawracające napady ostrego lęku (stany paniki), które nie są ograniczone do jakiejś szczególnej sytuacji czy okoliczności, w związku z czym są niemożliwe do przewidzenia. Podobnie jak w innych zaburzeniach lękowych, podstawowe objawy obejmują nagłe wystąpienie kołatania serca, bólu w klatce piersiowej, uczucia duszności, zawrotów głowy, a także poczucie obcości własnej osoby (depersonalizacja) lub otoczenia (derealizacja). Często występuje wtórny strach przed śmiercią, utratą kontroli czy chorobą psychiczną. Nie należy stawiać rozpoznania lęku panicznego jako rozpoznania podstawowego, jeżeli u pacjenta w okresie pojawienia się napadów paniki stwierdzono zaburzenie depresyjne; w takim wypadku napady lękowe są prawdopodobnie wtórne w stosunku do depresji

Lęk paniczny: napad, stan

Podstawową cechą jest tu uogólniony i uporczywy lęk niezwiązany z żadnymi określonymi sytuacjami zewnętrznymi (lęk „wolnopłynący”). Dominujące objawy są zróżnicowane. Należą do nich skargi na stałe uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, przyspieszone bicie serca i uczucie ucisku w nadbrzuszu. Pacjent często wypowiada obawy, że on sam lub ktoś z jego bliskich wkrótce zachoruje lub będzie miał wypadek

Nerwica lękowa, reakcja lękowa, stan lękowy

Kategorię tę należy stosować, gdy występują objawy lęku i depresji, ale żadne z nich nie przeważa w sposób zdecydowany i żaden z objawów rozważany oddzielnie nie osiąga stopnia nasilenia, który uzasadniałby postawienie rozpoznania. Jeśli występuje zarówno lęk, jak i depresja w nasileniu uzasadniającym te rozpoznania, wówczas należy uwzględnić oba zaburzenia, a nie omawianą tu kategorię mieszaną

Depresja lękowa (łagodna lub nieuporczywa)

Objawy lęku współistnieją tu z cechami innych zaburzeń z kategorii -F42- F48. Żaden z objawów rozważany z osobna nie jest dostatecznie nasilony, aby uzasadnić odpowiednie rozpoznanie

Histeria lękowa

Lęk BNO