Kiedy stosując NLPZ należy dołączyć IPP?

Stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) jest powszechne w leczeniu bólu i stanów zapalnych, jednak wiąże się z ryzykiem powikłań ze strony przewodu pokarmowego. Aby zminimalizować to ryzyko, często zaleca się łączenie NLPZ z inhibitorami pompy protonowej. 

Kiedy należy dołączyć IPP?

1. Pacjenci z grupy wysokiego ryzyka powikłań z przewodu pokarmowego:
   • Wiek powyżej 60 lat;
   • Historia choroby wrzodowej lub krwawienia z przewodu pokarmowego;
   • Jednoczesne stosowanie innych leków zwiększających ryzyko krwawienia, takich jak kortykosteroidy, leki przeciwpłytkowe (np. kwas acetylosalicylowy) lub antykoagulanty;
   • Zakażenie Helicobacter pylori;
   • Przewlekłe choroby, takie jak choroby sercowo-naczyniowe czy cukrzyca.
2. Długotrwałe stosowanie NLPZ:
   • U pacjentów wymagających długotrwałego leczenia NLPZ, zwłaszcza w chorobach przewlekłych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) czy choroba zwyrodnieniowa stawów, zaleca się dołączenie IPP w celu zmniejszenia ryzyka powikłań ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego.
3. Stosowanie wysokich dawek NLPZ:
   • Wyższe dawki NLPZ wiążą się z większym ryzykiem powikłań z przewodu pokarmowego, dlatego w takich przypadkach zaleca się profilaktyczne stosowanie IPP.
4. Pacjenci z objawami dyspepsji:
   • U pacjentów, u których występują objawy dyspeptyczne podczas stosowania NLPZ, IPP mogą pomóc w złagodzeniu tych dolegliwości.

Bibliografia:

Gwee KA, Goh V, Lima G, Setia S. Coprescribing proton-pump inhibitors with nonsteroidal anti-inflammatory drugs: risks versus benefits. Journal of Pain Research. 2018;11:361-374.