Aminoplasmal® Hepa 10%

Wskazania

Dostarczanie aminokwasów podczas żywienia pozajelitowego u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby oraz zagrażającą lub stwierdzoną encefalopatią wątrobową.

Dawkowanie

W zależności od indywidualnego zapotrzebowania. Dawka standardowa: 7-10 ml/kg mc./dobę, co odpowiada 0,7-1,0 g aminokwasów/kg mc./dobę. Dawka maks.: 15 m/kg mc./dobę, co odpowiada 1,5 g aminokwasów/kg mc./dobę. Szybkość wlewu. Leczenie śpiączki wątrobowej: w encefalopatii wątrobowej zaleca się rozpoczynanie wlewu preparatu z większą szybkością aż do uzyskania efektów - przykładowo, dla pacjenta o mc. 70 kg: pierwsza i druga godz.: 150 ml/godz. (2 ml/kg mc./godz.), co odpowiada ok. 50 kropli/min trzecia i czwarta godz.: 75 ml/godz. (1 ml/kg mc./godz.), co odpowiada ok. 25 kropli/min od piątej godz.: 45 ml/godz. (0,6 ml/kg mc./godz.), co odpowiada ok. 15 kropli/min. Stosowanie podtrzymujące/żywienie pozajelitowe: 45 - 75 ml/godz., co odpowiada 15-25 kropli/min lub 0,6-1,0 ml/kg mc./godz. Okres stosowania: preparat może być podawany tak długo dopóki występuje ryzyko wystąpienia encefalopatii wątrobowej.

Uwagi

Wlew do żył centralnych.

Działanie

Dzięki podaniu preparatu zawierającego aminokwasy o składzie specjalnie dostosowanym do patologicznie zmienionego metabolizmu pacjentów z marskością wątroby, można osiągnąć normalizację zaburzonego poziomu aminokwasów. W rezultacie, objawy mózgowe choroby, takie jak encefalopatia wątrobowa, stan przedśpiączkowy lub śpiączka wątrobowa ustępują, a tolerancja i biosynteza białek znacząco poprawia się.

Skład

1000 ml roztworu zawiera: 8,8 g izoleucyny, 13,6 g leucyny, 10,6 g octanu lizyny, 1,2 g metioniny, 1,6 g fenyloalaniny, 4,6 g treoniny, 1,5 g tryptofanu, 10,6 g waliny, 8,8 g argininy, 4,7 g histydyny, 6,3 g glicyny, 8,3 g alaniny, 7,1 g proliny, 2,5 g kwasu asparaginowego, 0,55 g asparaginy H₂O, 0,8 g acetylocysteiny, 5,7 g kwasu glutaminowego, 1,66 g chlorowodorku ornityny, 3,7 g seryny, 0,86 g acetylotyrozyny oraz 51 mmol/l octanu i 10 mmol/l chlorków.

Interakcje

Nie stwierdzono interakcji farmakologicznych.

Przeciwwskazania

Zaburzenia metabolizmu aminokwasów niezwiązane z funkcjonowaniem wątroby. Zagrażająca życiu niestabilność krążenia (wstrząs). Ostra odma płucna. Kwasica. Przewodnienie. Hipokaliemia. Hyponatremia. Nadwrażliwość na jakikolwiek składnik produktu leczniczego. Brak danych na temat stosowania preparatu u dzieci poniżej 2 rż. W związku z tym nie zaleca się stosowania roztworu u tych pacjentów do czasu zgromadzenia odpowiednich danych. Ze względu na swój skład, preparat może powodować znaczące zaburzenia metabolizmu w przypadku podania go z przyczyn innych niż wymienione w sekcji „Wskazania do stosowania”. Należy zdecydowanie wystrzegać się stosowania preparatu niezgodnie ze wskazaniami.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

Ze względu na swój skład, preparat należy podawać pacjentom z jednoczesną niewydolnością nerek wyłącznie po przeanalizowaniu korzyści i ryzyka u każdego pacjenta. Dawkę należy dostosować do stężeń mocznika i kreatyniny w surowicy. Należy zachować ostrożność u pacjentów z podwyższoną osmolarnością surowicy. Nie podawać do żył obwodowych. Terapia aminokwasowa nie zastępuje rutynowych działań terapeutycznych, takich jak przeczyszczenie, podawanie laktulozy oraz/lub antybiotyków wyjaławiających przewód pokarmowy w leczeniu encefalopatii wątrobowej. Infuzję preparatu należy zawsze łączyć z podawaniem odpowiedniej ilości węglowodanów. W razie potrzeby należy uzupełniać elektrolity. Podczas leczenia pozajelitowego należy monitorować poziom płynów i elektrolitów, osmolarność, równowagę kwasowo - zasadową, poziom glukozy we krwi i funkcje wątroby. Typ i częstotliwość badań zależy od stopnia zaawansowania choroby pacjenta i stanu klinicznego. W szczególności, regularne i częste badania kliniczne i laboratoryjne są wymagane w przypadku pacjentów z zaburzeniami metabolizmu aminokwasów. Dawka powinna być ustalana na podstawie wieku pacjenta, stanu odżywienia i dominującej choroby. W przypadku uzupełniającego lub częściowego żywienia pozajelitowego, może być wymagane dodatkowe podanie składników pokarmowych zawierających białka. Wlew z pojedynczego pojemnika nie powinien być wykonywany przez okres dłuższy, niż 24 h. Kompletne żywienie pozajelitowe, poza podawaniem aminokwasów, obejmuje dostarczenie węglowodanów, niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych, witamin i pierwiastków śladowych.

Działania niepożądane

Pod warunkiem przestrzegania zaleceń dotyczących przeciwwskazań, dawkowania i środków ostrożności, nie należy spodziewać się żadnych działań niepożądanych.

Ciąża i laktacja

Brak danych na temat stosowania preparatu w tych przypadkach. Prawdopodobne jest, że warunki, kiedy wskazane jest zastosowanie tego preparatu, wykluczają ciążę lub karmienie piersią.

Przedawkowanie

Przedawkowanie lub zbyt szybka infuzja mogą objawiać się mdłościami, dreszczami, wymiotami oraz utratą aminokwasów przez nerki. W przypadku przedawkowania należy przerwać wlew i wznowić go po pewnym czasie ze zmniejszoną szybkością.

ICD-10