Nasivin 0,01%

W celu zmniejszenia obrzęku błon śluzowych jam nosa w przypadkach różnego rodzaju nieżytów nosa, zwłaszcza utrudniających oddychanie i ssanie pokarmu.

Produkt jest przeznaczony do stosowania donosowego u niemowląt w 1. rż. .Do 4. tyg. życia należy podawać 1 kroplę preparatu do każdego otworu nosowego 2-3x/dobę. Od 5. tyg. życia do ukończenia 1. r.ż. należy podawać 1-2 krople do każdego otworu nosowego 2-3x/dobę. Dla ułatwienia i zapewnienia dokładnego dawkowania u niemowląt jest zaopatrzony w pipetę z podziałką, gdzie jedna kreska odpowiada jednej kropli. Można również w zależności od wieku dziecka nałożyć 1-2 krople roztworu na wacik, a następnie przemyć nim nozdrza. Pojedynczych dawek preparatu nie należy stosować częściej niż 3x/dobę. Bez zalecenia lekarza można stosować jedynie przez krótki okres (3-5 dni, nie dłużej niż 7 dni).

Należy unikać dłuższego stosowania niż zalecane oraz przedawkowania, szczególnie u dzieci. Dawki większe niż zalecane można stosować jedynie pod kontrolą lekarza.

Oksymetazolina, substancja czynna preparatu działa sympatykomimetycznie, zwęża naczynia krwionośne, w wyniku czego przekrwienie błon śluzowych zmniejsza się. Podanie preparatu zmniejsza przekrwienie zmienionej zapalnie błony śluzowej nosa i hamuje nadmierne wydzielanie, co ułatwia swobodne oddychanie przez nos. Zmniejszenie przekrwienia błony śluzowej nosa powoduje również otwarcie i rozszerzenie przewodów wyprowadzających z zatok przynosowych i oczyszcza trąbkę słuchową. Ułatwia to odprowadzenie wydzieliny i wyleczenie infekcji bakteryjnych.

1 ml roztw. zawiera 0,25 mg oksymetazoliny chlorowodorku.

Podczas stosowania preparatu zgodnie z zalecanym dawkowaniem nie wystąpiły interakcje z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi ani z inhibitorami MAO typu tranylcyprominy.

Przedawkowanie lub doustne zażycie preparatu, a także stosowanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych lub inhibitorów MAO jednocześnie lub bezpośrednio przed zastosowaniem preparatu może spowodować podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi.

• Nieżyt nosa wysychający,
• nadwrażliwość na substancję czynną,
• chlorek benzalkoniowy (substancja konserwująca) lub na którykolwiek z pozostałych składników preparatu.

W poniższych przypadkach preparat można stosować jedynie po dokładnym rozważeniu korzyści i ryzyka:

• pacjenci przyjmujący inhibitory MAO oraz inne leki, które mogą podwyższać ciśnienie tętnicze krwi;
• zwiększone ciśnienie śródgałkowe, zwłaszcza jaskra z wąskim kątem przesączania;
• ciężkie choroby układu krążenia (np. choroba wieńcowa, nadciśnienie tętnicze);
• guz chromochłonny;
• zaburzenia metaboliczne (np. nadczynność tarczycy, cukrzyca).

Zaburzenia układu oddechowego: (często) uczucie pieczenia błony śluzowej nosa, suchość błony śluzowej nosa i kichanie mogą występować zwłaszcza u wrażliwych pacjentów. W rzadkich przypadkach po ustaniu działania może wystąpić silne uczucie „zatkania” nosa (przekrwienie reaktywne). Długotrwałe lub częste stosowanie oksymetazoliny, zwłaszcza w dawkach większych niż zalecane, może prowadzić do polekowego nieżytu nosa. Może on wystąpić już po 5-7 dniach leczenia i jeśli stosowanie leku będzie kontynuowane, doprowadzić do trwałego uszkodzenia błony śluzowej nosa i wysychającego nieżytu nosa.

Zaburzenia układu nerwowego: (rzadko) bóle głowy, bezsenność, zmęczenie, niepokój.

Zaburzenia układu krążenia: (niezbyt często) kołatanie serca, przyspieszona czynność serca (tachykardia) i zwiększenie ciśnienia tętniczego po miejscowym, donosowym podaniu preparatu.

W okresie ciąży i karmienia piersią preparat może być stosowany jedynie po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka, a zalecana dawka nie powinna być zwiększana.

W przypadku przedawkowania lub przypadkowego przyjęcia doustnego leku mogą wystąpić następujące objawy:

• rozszerzenie źrenic,
• nudności,
• wymioty,
• sinica,
• gorączka,
• skurcze mięśni,
• tachykardia,
• zaburzenia rytmu serca,
• zapaść krążeniowa,
• zatrzymanie akcji serca,
• wzrost ciśnienia tętniczego,
• obrzęk płuc,
• zaburzenia oddychania,
• zaburzenia psychiczne.

Ponadto może również wystąpić zahamowanie czynności OUN z sennością, obniżenie temperatury ciała, bradykardia, spadek ciśnienia krwi jak we wstrząsie, bezdech i śpiączka.

Sposób postępowania po przedawkowaniu.

Podanie węgla aktywowanego, płukanie żołądka, podanie tlenu do oddychania.

W celu obniżenia ciśnienia tętniczego należy podać 5 mg fentolaminy w 0,9% roztworze chlorku sodu w powolnym wlewie dożylnym lub 100 mg fentolaminy doustnie.

Leki zwężające naczynia krwionośne są przeciwwskazane.

W razie potrzeby należy obniżać gorączkę i zastosować leczenie przeciwdrgawkowe.