Przelicznik jednostek cholesterolu i triglicerydów
Opis
Stężenie cholesterolu (zarówno całkowitego, jak i w obrębie frakcji HDL i LDL) oraz triglicerydów we krwi są powszechnie stosowane w ocenie ryzyka sercowo-naczyniowego.
Fizjologia
W celu diagnostyki zaburzeń metabolizmu lipoprotein najczęściej wykonuje się lipidogram, czyli jednoczesne oznaczenie cholesterolu całkowitego (TC) cholesterolu we frakcji HDL (HDL-C) i triglicerydów (TG). Na tej podstawie dodatkowo wylicza się stężenie cholesterolu we frakcji LDL (LDL-C).
Stan, w którym stężenia lipidów i lipoprotein w osoczu nie mieszczą się w granicach normy, określa się mianem dyslipidemii. W praktyce klinicznej wyróżnia się:
- hipercholesterolemię – pierwotną (wielogenową lub monogenową – hipercholesterolemię rodzinną) oraz wtórną, np. w niedoczynności tarczycy, przewlekłej niewydolności nerek, zespole Cushinga, w wyniku działania niektórych leków;
- dyslipidemię aterogenną – współwystępowanie zwiększonego stężenia TG, niskiego stężenia HDL-C i nieprawidłowych, tzw. małych, gęstych LDL;
- ciężką hipertriglicerydemię.
Należy podkreślić, że szczególnie istotny wpływ na wzrost ryzyka sercowo-naczyniowego ma wysokie stężenie LDL-C.
Parametry
Kalkulator umożliwia przeliczanie stężenia cholesterolu i triglicerydów z mmol/l na mg/dl oraz z mg/dl na mmol/l.
Kody ICD-10
Zaburzenia wydzielania wewnętrznego, stanu odżywienia i przemiany metabolicznej
Czynniki wpływające na stan zdrowia i kontakt ze służbą zdrowia
Źródła
- Cybulska B i wsp. Dyslipidemie. Interna Szczeklika. Mały podręcznik 2020/21. Kraków, Medycyna Praktyczna; 2020; str. 150-158.
- Filipiak K.J. Atorwastatyna i rosuwastatyna — co nowego dla pacjentów w wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczących dyslipidemii w 2016 roku? Statyny — które i w jakich dawkach? Spojrzenie eksperta z perspektywy początku 2017 roku. Kardiol. Pol. 2017; 75, (supl. I): 1–12.
