Smecta

Leczenie ostrej i przewlekłej biegunki u dorosłych i u dzieci.

Leczenie ostrej biegunki:

• u niemowląt i dzieci poniżej 1 rż.: 3 g/dobę (1 sasz.).
• Powyżej 1 rz.: 6 g/dobę (2 sasz.).
• Na początku epizodu ostrej biegunki można podwoić dawkę.
• U dorosłych: 9 g/dobę (3 sasz.).
• Na początku epizodu ostrej biegunki można podwoić dawkę.

Leczenie objawowe przewlekłej biegunki czynnościowej: u dorosłych: 9 g/dobę (3 sasz.).

Dzieci: zawartość każdej saszetki należy rozpuścić w 50 ml wody i podawać małymi porcjami w ciągu dnia. Można też podawać po dokładnym wymieszaniu z półpłynnymi pokarmami: bulionem, przecierem z owoców lub jarzyn, gotowymi daniami w słoikach dla dzieci.

Dorośli: zawartość saszetki należy rozpuścić w połowie szklanki wody. Zaleca się podawanie preparatu między posiłkami.

Diosmektyt (smektyt dioktanościenny) - substancja czynna preparatu, to naturalny, podwójny krzemian glinu i magnezu, który różni się od innych krzemianów widmem dyfrakcyjnym w promieniach rentgenowskich. Żelazo, magnez i wapń częściowo zastępują glin w oktaedrycznej warstwie jego tlenku. Ze względu na strukturę warstwową i dużą lepkość substancji czynnej, preparat wykazuje silne właściwości powlekające błonę śluzową przewodu pokarmowego. Na skutek oddziaływania z występującymi w śluzie glikoproteinami, preparat zwiększa wytrzymałość warstwy śluzu powlekającego błonę śluzową na czynniki drażniące. W wyniku tego działania i dzięki zdolności wiązania innych substancji, preparat ochrania błonę śluzową przewodu pokarmowego. Preparat jest przepuszczalny dla promieniowania rentgenowskiego, nie barwi kału oraz w stosowanych zwykle dawkach nie zmienia fizjologicznego czasu pasażu jelitowego.

1 sasz. zawiera 3 g diosmektytu.

Ze względu na właściwości adsorpcyjne, produkt leczniczy może mieć niekorzystny wpływ na szybkość i/lub stopień wchłaniania innych leków dlatego nie zaleca się podawania żadnych innych leków w skojarzeniu z produktem leczniczym. Można je podawać 2 h przed podaniem lub 2 h po podaniu produktu leczniczego.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

U pacjentów podatnych na choroby, niemowląt oraz dzieci, u których stosuję się doustne płyny nawadniające (ORS) lub nawadnianie dożylne dostosowane do nasilenia biegunki, wieku i stanu klinicznego pacjenta, należy zawsze oszacować stopień nawodnienia.

Należy zachować ostrożność stosując diosmektyt u pacjentów z ciężkimi przewlekłymi zaparciami w wywiadzie oraz u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub z niedoborem sacharazy-izomaltazy.

Zaburzenia żołądka i jelit: (często) zaparcia.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

• (niezbyt często) wysypka, pokrzywka;
• (nieznana) świąd

.

Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) obrzęk naczynioruchowy.

Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania diosmektytu u kobiet w ciąży. Nie należy się spodziewać wpływu na ciążę, ponieważ ekspozycja ogólnoustrojowa na diosmektyt jest minimalna. Produkt może być stosowany w okresie ciąży jedynie wtedy, gdy korzyść przewyższa jakiekolwiek ryzyko związane ze stosowaniem.

Karmienie piersią. Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania diosmektytu u kobiet karmiących piersią. Nie należy się spodziewać wpływu na organizm noworodków/dzieci karmionych piersią, ponieważ ekspozycja ogólnoustrojowa na diosmektyt u kobiet karmiących piersią jest minimalna. Produkt może być stosowany w okresie karmienia piersią jedynie wtedy, gdy korzyść przewyższa jakiekolwiekFortrans ryzyko związane ze stosowaniem.

Przedawkowanie może prowadzić do wystąpienia ciężkiego zaparcia lub powstania bezoaru.