Spis treści

Na czym polega manewr Pringle’a?

100%

Krwawienie z miąższu wątroby pozostaje jednym z najbardziej wymagających wyzwań w chirurgii ostrej. Klasycznym narzędziem kontrolowania jego źródła jest manewr Pringle’a, stosowany zarówno w urazach, jak i w krwawieniach śródoperacyjnych podczas resekcji wątroby. Znajomość tej techniki – choć rzadko wykorzystywana poza salą operacyjną – pomaga zrozumieć zasady kontroli przepływu w obrębie wnęki wątroby oraz interpretację powikłań związanych z niedokrwieniem narządu.

Jakie struktury znajdują się w więzadle wątrobowo-dwunastniczym?

Manewr polega na zacisku więzadła wątrobowo-dwunastniczego, w którym przebiega triada wrotna: 

  • tętnica wątrobowa właściwa, 
  • żyła wrotna,
  • przewód żółciowy wspólny. 

Ucisk (najczęściej przy pomocy tępej pętli, klamry atraumatycznej lub palca) chwilowo blokuje dopływ krwi do wątroby, co pozwala ograniczyć krwawienie z jej powierzchni i z przypęcherzykowych struktur naczyniowych.

Kiedy i dlaczego stosuje się manewr Pringle’a?

  • Urazy wątroby – szybka ocena, czy krwawienie pochodzi z układu wrotnego czy systemowego. Jeśli zacisk powoduje spadek krwawienia, przyczyną jest układ wrotny.
  • Resekcje wątroby – kontrola uciśniętego loża resekcyjnego, szczególnie przy krwawieniu z powierzchni miąższu.
  • Krwawienia wewnątrzwątrobowe o trudnej lokalizacji, kiedy znalezienie pojedynczego naczynia jest niemożliwe.

Jak długo można utrzymywać zacisk triady wrotnej?

W praktyce klinicznej stosuje się:

  • zacisk ciągły – zwykle do 15–20 minut,
  • zacisk przerywany – cykle 10–15 minut ucisku i 5 minut reperfuzji, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia niedokrwiennego.

Wątroba zdrowa toleruje niedokrwienie wyraźnie lepiej niż marska – w tej ostatniej dopuszczalne czasy są znacząco krótsze.

Kluczowe informacje o manewrze Pringle’a

AspektOpis
Cel
zatrzymanie krwawienia z układu wrotnego
Struktury uciskane
tętnica wątrobowa właściwa, żyła wrotna
Technika
ucisk pętli/palcowy na więzadło wątrobowo-dwunastnicze
Skuteczność diagnostyczna
ustąpienie krwawienia → źródło w układzie wrotnym;
brak efektu → podejrzenie krwawienia z żył wątrobowych/IVC
Zastosowanie kliniczne
urazy wątroby, resekcje, krwawienia powierzchowne
Ryzyko
niedokrwienie miąższu, uszkodzenie dróg żółciowych, uszkodzenie poperfuzyjne

Znaczenie praktyczne dla niezabiegowców

Choć manewr Pringle’a to procedura stricte chirurgiczna, jego zrozumienie pomaga:

  • interpretować przebieg krwawień wątrobowych opisywany w dokumentacji operacyjnej,
  • ocenić ryzyko powikłań niedokrwiennych (enzymopatie, cholestaza),
  • świadomie prowadzić pacjentów po resekcjach wątroby lub ciężkich urazach brzucha.

Kody ICD-10

Choroby układu pokarmowego

Objawy, cechy chorobowe oraz nieprawidłowe wyniki badań klinicznych i laboratoryjnych niesklasyfikowane gdzie indziej

Urazy, zatrucia i inne określone skutki działania czynników zewnętrznych

Referencje

  1. Hussain, M., Pachter, H.L. (2012). Pringle Maneuver. In: Vincent, JL., Hall, J.B. (eds) Encyclopedia of Intensive Care Medicine. Springer, Berlin, Heidelberg. https://doi.org/10.1007/978-3-642-00418-6_505 

Zaloguj się

Zapomniałaś/eś hasła?

lub
Logujesz się na komputerze służbowym?
Nie masz konta? Zarejestruj się
Ten serwis jest chroniony przez reCAPTCHA oraz Google (Polityka prywatności oraz Regulamin reCAPTCHA).