Natrium chloratum 0,9% Baxter

W leczeniu utraty izotonicznego płynu pozakomórkowego, w leczeniu utraty sodu, do rozcieńczania i rozpuszczania zgodnych produktów leczniczych przeznaczonych do podawania pozajelitowego.

Dorośli, osoby w podeszłym wieku i dzieci: dawki mogą być wyrażone w mEq lub mmol sodu, jako masa sodu lub masa soli sodowej (1 g NaCl = 394 mg , 17,1 mEq lub 17,1 mmol Na i Cl). Stężenie i dawkowanie roztworu chlorku sodu do podawania dożylnego należy dostosować do czynników takich jak wiek, mc. i stan kliniczny pacjenta, a szczególnie do stanu nawodnienia pacjenta. Należy dokładnie monitorować stężenie elektrolitów w surowicy.

Zalecane dawkowanie do uzupełniania utraty izotonicznego płynu pozakomórkowego i utraty sodu:

• dorośli: 500 ml-3 l/24 h;
• niemowlęta i dzieci: 20-100 ml/24 h/kg mc., zależnie od wieku i całkowitej mc.

Prędkość wlewu zależy od stanu klinicznego pacjenta.

Zalecane dawkowanie w przypadku stosowania do rozpuszczania lub rozcieńczania innych produktów leczniczych wynosi 50-250 ml na dawkę podawanego produktu leczniczego.

Jeżeli produkt leczniczy użyty jest jako rozpuszczalnik do przygotowania roztworu innych produktów leczniczych, dawkowanie i prędkość podawania należy dobrać zależnie od właściwości i zalecanego schematu dawkowania dla dodanego produktu leczniczego.

O właściwościach farmakodynamicznych roztworu decyduje zawartość jonów sodowych i chlorkowych, które odpowiadają za zachowanie równowagi wodno-elektrolitowej. Jony takie jak sodowe przenikają przez błony komórkowe wykorzystując różne mechanizmy transportujące, m.in. pompę sodowo-potasową (Na-K-ATPaza). Sód odgrywa ważną rolę w przekaźnictwie nerwowym i elektrofizjologii serca, duże znaczenie ma także metabolizm sodu w nerkach.

100 ml roztw. zawiera 900 mg chlorku sodu.

Nie są znane.

Podawanie roztworu jest przeciwwskazane u pacjentów z hipernatremia lub hiperchloremią.

Należy także uwzględnić przeciwwskazania do stosowania dodawanego produktu leczniczego.

Szczególny nadzór kliniczny jest konieczny na początku każdego wlewu dożylnego.

W czasie podawania należy prowadzić systematyczną i dokładną obserwację.

Należy kontrolować parametry kliniczne i biologiczne, a szczególnie stężenie elektrolitów w surowicy.

Wcześniaki i noworodki mogą wykazywać skłonność do zatrzymywania w organizmie zbyt dużej ilości sodu z powodu niedojrzałości czynnościowej nerek.

Dlatego u wcześniaków i noworodków wlew można powtórzyć tylko po uprzednim oznaczeniu stężenia sodu w surowicy.

Należy zachować ostrożność podczas podawania chlorku sodu pacjentom, u których występuje

• nadciśnienie tętnicze,
• niewydolność serca,
• obrzęk obwodowy lub płucny,
• zaburzenia czynności nerek,
• stan przedrzucawkowy,
• aldosteronizm lub inne stany kliniczne lub jest stosowane leczenie (np. kortykosteroidy) związane z zatrzymywaniem sodu.

W celu uzyskania informacji dotyczących przygotowania produktu leczniczego i dodatkowych produktów leczniczych.

W rutynowych warunkach leczenia nie powinny wystąpić działania niepożądane.

Reakcje niepożądane mogą być związane z techniką podawania, jak np.

• reakcja gorączkowa,
• zakażenie w miejscu wkłucia,
• miejscowy ból lub odczyn,
• podrażnienie żył,
• zakrzepica żylna lub zapalenie żyły postępujące od miejsca wkłucia,
• wynaczynienie i hiperwolemia.

Główne działania niepożądane wywołane zbyt dużym stężeniem sodu opisane są w punkcie Przedawkowanie.

Jeżeli produkt leczniczy użyty jest jako rozpuszczalnik do przygotowania roztworu innych produktów leczniczych, możliwość wystąpienia innych działań niepożądanych zależy od właściwości dodanych leków.

W przypadku wystąpienia niepożądanej reakcji na dodany produkt leczniczy należy przerwać wlew, ocenić stan pacjenta, wprowadzić stosowne środki zaradcze i w razie konieczności zachować do badań pozostałość roztworu.

Można stosować podczas ciąży i laktacji.

Do głównych działań niepożądanych wywołanych zbyt dużym stężeniem sodu należą

• nudności,
• wymioty,
• biegunka,
• kurcze w jamie brzusznej,
• pragnienie,
• zmniejszenie wydzielania śliny i łez,
• pocenie się,
• gorączka,
• tachykardia,
• nadciśnienie tętnicze,
• niewydolność nerek,
• obrzęk obwodowy i płucny,
• zatrzymanie oddechu,
• bóle głowy,
• zawroty głowy,
• niepokój,
• drażliwość,
• osłabienie,
• drżenia i sztywność mięśni,
• drgawki,
• śpiączka i śmierć.

Podanie zbyt dużej ilości chlorku sodu może prowadzić do hipernatremii i powinno być leczone przez lekarza specjalistę.

Zbyt duże stężenie chlorków w organizmie może powodować utratę wodorowęglanów i działanie zakwaszające.

Jeżeli chlorek sodu 0,9% użyty jest jako rozpuszczalnik do przygotowania roztworu innych produktów leczniczych, objawy przedmiotowe i podmiotowe przedawkowania wlewu zależeć będą od właściwości dodanego produktu leczniczego.

W razie przypadkowego podania zbyt dużej ilości roztworu, należy przerwać wlew i obserwować, czy u pacjenta nie występują podmiotowe i przedmiotowe objawy świadczące o przedawkowaniu podawanego produktu leczniczego.

W razie potrzeby należy zastosować odpowiednie leczenie objawowe i wspomagające.