Heparegen®

Pomocniczo w ostrych i przewlekłych schorzeniach wątroby o różnej etiologii oraz w toksycznym uszkodzeniu wątroby spowodowanym alkoholem, lekami lub substancjami chemicznymi.

• Dorośli. Początkowo 200 mg (2 tabl.) 2-3x/dobę, następnie po ustąpieniu ostrych objawów 100 mg (1 tabl.) 2xdobę.
• Dzieci w wieku powyżej 15 lat. Początkowo 200 mg (2 tabl.) 2 lub 3x/dobę, następnie po ustąpieniu ostrych objawów 100 mg (1 tabl.) 2x/dobę.
• Dzieci w wieku 6-15 lat. 50 mg (1/2 tabl.)/10 kg mc /dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych.

Kwas tiazolidynokarboksylowy jest metabolizowany w wątrobie do N-formylocysteiny, która zawiera wolną grupę -SH. Wolne grupy SH dostarczają wodoru niezbędnego w procesach redukcji i unieczynniania wielu aktywnych i toksycznych metabolitów powstających w wątrobie ze związków endo- i egzogennych. Kwas tiazolidynokarboksylowy chroni miąższ wątroby przed uszkadzającym działaniem toksyn bakteryjnych, wirusowych oraz przemysłowych, leków i alkoholu. Działa także żółciopędnie.

1 tabl. zawiera 100 mg kwasu tiazolidynokarboksylowego

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji.

Nadwrażliwość na kwas tiazolidynokarboksylowy lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

W celu obserwacji postępów leczenia zaleca się okresowo, co 4 tyg., wykonanie oznaczenia aktywności aminotransferaz.

Ten produkt leczniczy zawiera laktozę.

Pacjenci z rzadko występującą nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy nie powinni zażywać tego leku.

Preparat nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Zaburzenia żołądka i jelit: (nieznana) nudności. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (nieznana) odczyny skórne.

Produktu leczniczego nie należy stosować u kobiet w ciąży i w okresie karmienia piersią, ze względu na brak danych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania.

Zażycie dawki przekraczającej zalecaną zagraża przede wszystkim zmianami w OUN. Większe ryzyko występuje u dzieci, z powodu łatwiejszego przenikania kwasu tiazolidynokarboksylowego przez barierę krew-mózg. W 15-60 min po zażyciu doustnym nadmiernej dawki może rozwinąć się stan padaczkowy i śpiączka. Zaburzenia ośrodkowe utrzymują się do kilku tygodni a nawet miesięcy. Zgłaszano także osłabienie słuchu i głuchotę.