Gripex® Control

Bóle mięśniowe, stawowe i kostne różnego pochodzenia, bóle głowy, migrena, nerwobóle, bóle zębów oraz bóle menstruacyjne.

Bóle pourazowe, pooperacyjne oraz bóle nowotworowe o niewielkim lub umiarkowanym natężeniu.

Stany gorączkowe wynikające z przeziębienia, grypy oraz stanów grypopodobnych.

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: doustnie 1 lub 2 tabl. co 4-6 h (maks. 8 tabl. w ciągu doby). Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Zaleca się stosowanie leku na czczo, gdyż pozwala to na przyspieszenie jego działania przeciwbólowego i przeciwgorączkowego.

Lek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy. Produkt stanowi połączenie paracetamolu działającego przeciwbólowo z kofeiną - substancją, która wywiera umiarkowane działanie pobudzające na ośrodkowy układ nerwowy. Dodanie kofeiny zwiększa skuteczność działania przeciwbólowego paracetamolu (osiągnięcie redukcji bólu w stopniu równoważnym możliwe jest po podaniu dawki o 40% niższej w porównaniu do leku jednoskładnikowego) oraz przyspiesza początek działania.

1 tabl. zawiera 500 mg paracetamolu oraz 50 mg kofeiny.

Produktu leczniczego nie należy stosować równocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol i kofeinę.

Paracetamol może nasilać działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych i leków przeciwzakrzepowych (warfaryny, kumaryny).

Podawanie razem z ryfampicyną, lekami przeciwpadaczkowymi, barbituranami lub innymi lekami indukującymi enzymy mikrosomowe wątroby powoduje zwiększenie ryzyka uszkodzenia wątroby.

Paracetamol podawany łącznie z inhibitorami MAO może wywołać stan pobudzenia i wysoką gorączkę.

Stosowanie paracetomolu łącznie z zydowudyną może powodować neutropenię oraz zwiększa ryzyko uszkodzenia wątroby.

Podawanie produktu łącznie z sympatykomimetykami i hormonami tarczycy może nasilać częstoskurcz.

Doustne środki antykoncepcyjne, cymetydyna, chinolony i werapamil zwalniają metabolizm kofeiny.

• Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu leczniczego.
• Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej i reduktazy methemoglobinowej.
• Choroba alkoholowa.
• Ciężka niewydolność wątroby lub nerek.
• Zaburzenia rytmu serca.
• Stosowanie inhibitorów MAO oraz okres do 2 tyg. po ich odstawieniu.
• Nie należy stosować u kobiet w I trymestrze ciąży i w okresie karmienia piersią.
• Nie należy stosować u dzieci poniżej 12 lat.

Stosowanie produktu leczniczego przez osoby z niewydolnością wątroby, nadużywające alkoholu oraz głodzone stwarza ryzyko uszkodzenia wątroby.

Ostrożnie stosować u osób z niewydolnością nerek, astmą oskrzelową, nadczynnością gruczołu tarczowego, zaburzeniami snu w postaci bezsenności.

W czasie przyjmowania produktu nie wolno pić alkoholu ze względu na zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby.

Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u osób głodzonych i regularnie pijących alkohol.

Produkt leczniczy nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego:

• (rzadko) agranulocytoza;
• (bardzo rzadko) małopłytkowość.

Zaburzenia serca: (nieznana) przyspieszenie akcji serca.

Zaburzenia układu nerwowego:

• (nieznana) bezsenność,
• niemożność skupienia uwagi,
• drżenia mięśniowe,
• drażliwość.

Zaburzenia żołądka i jelit:

• (rzadko) nudności,
• wymioty,
• zaburzenia trawienia.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

• (rzadko) skórne reakcje alergiczne (pokrzywka, wysypka);
• (bardzo rzadko) ciężkie reakcje skórne.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych:

• (bardzo rzadko) kolka nerkowa,
• martwica brodawek nerkowych,
• ostra niewydolność nerek.

Nie należy stosować leku w I trymestrze ciąży. W II i III trymestrze lek może być stosowany jedynie wtedy, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

W czasie ciąży obserwuje się zwolnienie metabolizmu kofeiny i większe stężenia w surowicy przy nie zwiększonej dawce leku.

Kofeina przenika do mleka. Nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie produktu może spowodować w ciągu kilku do kilkunastu h objawy takie, jak:

• nudności
• wymioty
• nadmierną potliwość
• senność
• ogólne osłabienie

Objawy te mogą ustąpić następnego dnia pomimo, że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką.

W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub więcej trzeba sprowokować wymioty, jeśli od spożycia nie upłynęło więcej czasu niż godzina i skontaktować się natychmiast z lekarzem. Warto podać 60-100 g węgla aktywnego doustnie, najlepiej rozmieszanego z wodą.

Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie stężenie paracetamolu we krwi. Wysokość tego stężenia w stosunku do czasu, jaki upłynął od spożycia paracetamolu jest wartościową wskazówką, czy i jak intensywne leczenie odtrutkami trzeba prowadzić.

Jeśli takie badanie jest niewykonalne, a prawdopodobna dawka paracetamolu była duża, to trzeba wdrożyć bardzo intensywne leczenie odtrutkami:

• co najmniej należy podać 2,5 g metioniny
• kontynuować (już w szpitalu) leczenie acetylocysteiną i/lub metioniną, które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 h od zatrucia, ale prawdopodobnie są także pożyteczne i po 24 h

Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w szpitalu, w warunkach intensywnej terapii.

Ostre zatrucie kofeiną występuje bardzo rzadko. Objawia się ono bólami brzucha, bezsennością, zwiększoną diurezą, odwodnieniem i gorączką. Poważniejsze zatrucie objawia się arytmią serca i drgawkami toniczno-klonicznymi.

Po doustnym przedawkowaniu kofeiny należy opróżnić żołądek poprzez wywołanie wymiotów lub płukanie żołądka, można też podać węgiel aktywowany. Podawanie tlenku glinu może zmniejszyć podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego. Jeśli występują drgawki należy dożylnie podać diazepam lub barbituran.