Fluorescite 100 mg/ml

Angiografia fluorosceinowa dna oka oraz unaczynienia tęczówki.

Dorośli w tym u pacjenci w podeszłym wieku. 5 ml produktu leczniczego podaje się szybko do żyły w obrębie dołu łokciowego, uważając, aby roztw. nie przedostał się poza żyłę. W przypadkach stosowania urządzeń obrazujących o dużej czułości, np. skaningowego oftalmoskopu laserowego, dawka produktu leczniczego powinna być zmniejszona do 2 ml.

Dzieci i młodzież. Nie badano stosowania produktu leczniczego u dzieci i nie są dostępne dane dotyczące dostosowania dawki. Z tego względu produktu leczniczego nie należy używać u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, ponieważ nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego w tej grupie pacjentów.

Pacjenci z niewydolnością nerek (wskaźnik filtracji kłębuszkowej poniżej 20 ml/min). Ograniczone doświadczenie ze stosowaniem produktu u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek (ze wskaźnikiem filtracji kłębuszkowej poniżej 20 ml/min) sugeruje, że na ogół nie jest konieczna zmiana dawkowania, chociaż możliwe jest wydłużenie czasu wydalania.

Pacjenci dializowani: dawkę należy zmniejszyć do 2,5 ml (połowa fiolki).

Ostrożnie podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi urządzeń mechanicznych.

Stymulacja soli sodowej fluoresceiny niebieskim światłem (465-490 nm) powoduje jej żółtozieloną fluorescencję (520-530 nm). Umożliwia to identyfikację patologicznych zmian w naczyniach siatkówki. Fluoresceina pozostaje w naczyniach siatkówki przez kilka sekund po podaniu. Jest następnie (90% dawki) wydalana z organizmu w moczu i z żółcią w ciągu 48 h.

1 ml preparatu zawiera 100 mg soli sodowej fluoresceiny. Substancje pomocnicze:

• wodorotlenek sodu (do ustalenia wartości pH 8,5-9,3),
• woda do wstrzykiwań.

Leki blokujące receptory β-adrenergiczne mogą powodować reakcje anafilaktyczne.

Nadwrażliwość na składniki preparatu. Podawanie dokanałowe lub dotętnicze.

W przypadku zwiększonego ryzyka wystąpienia reakcji nadwrażliwość, należy zastosować premedykację (doustne leki przeciwhistaminowe blokujące receptory H₁, kortykosteroidy).

Dostęp dożylny należy utrzymać przez 5 minut po podaniu preparatu (może być konieczna resuscytacja z użyciem drugiego dostępu dożylnego umożliwiająca wlew w celu uzupełnienia objętości płynu w łożysku naczyniowym - płyn wielojonowy lub koloidalny płyn zastępczy osocza, i wstrzyknięcia odpowiedniej dawki adrenaliny).

Lek ma odczyn alkaliczny.

Obecność leku w moczu i krwi może wpływać na wyniki badań analitycznych.

Objawy:

• przemijające żółte zabarwienia spojówek, skóry i moczu
• częste zawroty głowy i nudności
• również zaburzenia układu oddechowego (duszność, obrzęk krtani, zespół zaburzeń oddechowych)
• zaburzenia ze strony układu krążenia (zatrzymanie krążenia, zawał serca)
• zaburzenia neurologiczne (omdlenie, drgawki, zdarzenie naczyniowo-mózgowe, bóle głowy, zawroty głowy)

Po wstrzyknięciu może wystąpić:

• obniżenie ciśnienia tętniczego
• reakcje nadwrażliwości

Podanie preparatu poza żyłę może powodować bolesny stan zapalny w okolicy podania lub nawet martwicę tkanek.

Lek może być stosowany w okresie ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Zaleca się dwudniową przerwę w karmieniu piersią po podaniu preparatu.