Jakie czynniki wpływają na skuteczne utrzymanie remisji u pacjentów z WZJG? – opis przypadku

32-letni mężczyzna z rozpoznanym przed dziesięciu laty wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego zgłosił się na wizytę pierwszorazową w celu kontynuacji leczenia do Poradni Gastrologicznej w PIM MSWiA w Warszawie. WZJG zostało rozpoznane w 2013 roku w innym ośrodku, na podstawie typowego obrazu kolonoskopii, w której stwierdzono:

• obrzęk i przekrwienie błony śluzowej, 
• brak siatki naczyniowej, 
• nadżerki,
• kontaktowe krwawienie (MAYO II) do zagięcia śledzionowego - postać lewostronna.

Do leczenia ówcześnie włączono mesalazynę o przedłużonym uwalnianiu (Pentasa^®) w postaci granulatu w dawce 4 g raz na dobę oraz prednizon 40 mg na dobę z uzyskaniem remisji klinicznej. Następnie pacjent, z uwagi na dobre samopoczucie i utrzymującą się remisję kliniczną, nie kontynuował opieki w Poradni Gastrologicznej i stosował jedynie mesalazynę o przedłużonym uwalnianiu (w ramach Podstawowej Opieki Zdrowotnej (POZ)) w dawce 4 g na dobę.