Kalkulator LVM i LVMI
Opis
Masa lewej komory (LVM) stanowi czynnik predykcyjny śmiertelności całkowitej, zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych oraz nagłej śmierci sercowej.
Interpretacja
Komorę lewą uznaje się za przerośniętą, gdy indeks jej masy (LVMI) przekracza 95 g/m2 u kobiet oraz 115 g/m2 u mężczyzn.
RWT ≤0,42
RWT >0,42
RWT ≤0,42
RWT >0,42
Fizjologia
Gdy średnia masa lewej komory (LVM) wraz z przegrodą międzykomorową wynosi co najmniej 190 g, mówi się o przeroście lewej komory (LVH). Może on mieć różne przyczyny:
- przerost koncentryczny – przeciążenie ciśnieniowe (zbyt duże afterload), np. nadciśnienie tętnicze, zwężenie zastawki aortalnej, koarktacja aorty;
- przerost ekscentryczny – przeciążenie objętościowe (zbyt duże preload), np. niedomykalność zastawki aortalnej lub mitralnej.
LVH stanowi czynnik predykcyjny śmiertelności całkowitej, zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych oraz nagłej śmierci sercowej – zgodnie z zaleceniami ESH/ESC należy poszukiwać jego cech u wszystkich pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w celu określenia całkowitego ryzyka sercowo-naczyniowego.
Parametry
Do obliczenia masy lewej komory oraz indeksu masy wykorzystuje się następujące informacje:
- IVSd – grubość przegrody międzykomorowej w rozkurczu [mm];
- LVEDD – wymiar końcoworozkurczowy lewej komory [mm];
- PWd – grubość tylnej ściany lewej komory [mm];
- wzrost [cm].
Źródła
- Jaroch J, Łobuz-Grudzień K. Typy przerostu i geometrii lewej komory w nadciśnieniu tętniczym. Odmienności hemodynamiczne Implikacje terapeutyczne i prognostyczne. Folia Cardiol. 2000, tom 7, nr 3, 157–164
- Rostoff P i wsp. Przerost lewej komory — współczesne poglądy na patofizjologię, związek z ryzykiem sercowo− −naczyniowym i możliwości terapeutyczne. Kardiologia Polska 2010; 68, 7: 815–823.
