F22
Uporczywe zaburzenia urojeniowe

Jedyną lub najbardziej charakterystyczną cechą kliniczną tych różnorodnych zaburzeń jest obecność trwałych urojeń, których nie można zaklasyfikować jako organicznych, schizofrenicznych czy afektywnych. Zaburzenia urojeniowe, które utrzymują się krócej niż kilka m-cy należy klasyfikować, przynajmniej tymczasowo, w kategorii F23.–

Powiązane z F22:

Substancje czynne (11)

Leki (6)

F22.0

Zaburzenie urojeniowe

Zaburzenie cechujące się rozwojem albo pojedynczego urojenia, albo zespołu powiązanych ze sobą urojeń, które zwykle utrzymują się przez długi czas, czasem do końca życia. Urojenia mają bardzo różnorodną treść. Wyraźne i trwałe omamy słuchowe (głosy), objawy schizofreniczne, takie jak urojenia oddziaływania czy znaczne spłycenie afektu, jak również oczywiste dowody choroby mózgu są sprzeczne z tym rozpoznaniem. Jednakże występujące okazjonalnie lub przemijające omamy słuchowe, szczególnie u starszych pacjentów, nie wykluczają tego rozpoznania, pod warunkiem, że nie są one typowo schizofreniczne i stanowią jedynie niewielką część całego obrazu klinicznego

Paranoja, psychoza paranoidalna, stan paranoidalny, parafrenia (późna), sensytywny zespół urojeń odnoszących

Leki Substancje czynne oraz leki są dostępne jedynie dla zalogowanych studentów lub medyków.

Zaloguj się

F22.8

Inne uporczywe zaburzenia urojeniowe

W tej grupie zaburzeń pojedynczemu urojeniu lub zespołowi urojeń towarzyszą utrwalone omamy o charakterze głosów albo objawy schizofreniczne, które nie uzasadniają rozpoznania schizofrenii (F20.–)

Urojeniowa dysmorfofobia, inwolucyjny stan paranoidalny, paranoja pieniacza

Leki Substancje czynne oraz leki są dostępne jedynie dla zalogowanych studentów lub medyków.

Zaloguj się

F22.9

Uporczywe zaburzenia urojeniowe, nieokreślone